ΑΙΘΟΥΣΕΣ - Mikrokosmos

Κινηματογράφος με μεγάλη ιστορία και πολλές αλλαγές μέσα στα χρόνια, ο Mikrokosmos της Λεωφόρου Συγγρού (μιας τεράστιας λεωφόρου με μόνο τρεις κινηματογράφους σήμερα, εκ των οποίων ο ένας θερινός) έχει κατορθώσει κάτι πολύ δύσκολο στις ημέρες μας: δεν είναι απλά κινηματογράφος μιας ευρύτερης γειτονιάς του κέντρου, αλλά προορισμός των σινεφίλ ανεξαρτήτως περιοχής και το κυριότερο έχει αναδειχθεί σε στέκι φίλων. Δεν παίζει να πας στον Μικρόκοσμο και να μην πετύχεις παρέες είτε να συναντιούνται είτε να δημιουργούνται αυθόρμητα στο μπαρ (και τι μπαρ!).

Βέβαια, δεν ήταν έτσι τα πράγματα από την αρχή, για την οποία πρέπει να ταξιδέψουμε πολύ πίσω, κάπου στα 1927, όταν ανοίγει, στην ίδια θέση, ο κινηματογράφος Πανελλήνιον, με όνομα κοινό με το θερινό αδελφάκι του, τρία νούμερα πιο πέρα στη Συγγρού, που λειτουργούσε από το 1920. Αρχικά, το χειμερινό Πανελλήνιον στεγαζόταν σε αυτόνομο κτίριο (όχι και τίποτα σπουδαίο) και υπήρξε ως επί τω πλείστον λαϊκός κινηματογράφος για σειρά ετών. Με αυτήν τη μορφή παρέμεινε μέχρι και το 1971, όταν η Συγγρού άλλαζε πρόσωπο και οι πολυκατοικίες χτίζονταν η μία δίπλα στην άλλη. Θύμα αυτής της οικοδομικής έκρηξης υπήρξε το θερινό Πανελλήνιον, το οποίο κατεδαφίστηκε πρώτο, μετά τη λήξη της θερινής σαιζόν του 1970. Η κατεδάφιση του παλιού χειμερινού πρέπει να ακολούθησε λίγο αργότερα, το 1971. Στη θέση του ανεγέρθη επίσης πολυκατοικία, η οποία όμως είχε πρόβλεψη για κινηματογράφο στο (σχεδόν) ισόγειο (τύποις υπόγειο, αφού κατεβαίνεις λίγα σκαλάκια από το πεζοδρόμιο). Το νέο Πανελλήνιον εμφανίζεται ξανά το 1973, μπαίνει στην Α' Προβολή και εννοείται πως δεν είχε καμία σχέση με το παρελθόν του. Χωρίς να χαρακτηρίζεται από πολυτέλειες, ήταν ένα τυπικό αλλά αξιοπρεπές σινεμά γειτονιάς, με ξύλινες πολυθρόνες επενδυμένες (αν δεν απατώμαι) από κόκκινη ταπετσαρία και γκρίζους τοίχους. Παρά την επιτυχημένη σχετικά πορεία του εκείνα τα χρόνια που τα εισιτήρια είχαν αρχίσει να μειώνονται δραματικά, το Πανελλήνιον δεν κατόρθωσε να διακριθεί ποτέ ούτε ως προορισμός ούτε ως ύφος προγραμματισμού. Ένα αναμενόμενο σινεμά ήταν που έπαιζε αναμενόμενες ταινίες, και το οποίο σαφώς απευθυνόταν μόνο στο κοινό της ευρύτερης περιοχής. Αρχές δεκαετίας '90, παύει να λειτουργεί ως κινηματογράφος και μετατρέπεται σε θέατρο (Κατερίνας Βασιλάκου), ακολουθώντας την τότε μεγάλη τάση για θεατρικές σκηνές off center. Ως θέατρο δεν άλλαξε τίποτα σχεδόν στην εμφάνισή του, και λειτούργησε για λίγα χρόνια ακόμα, από το 1992  έως μάλλον λίγο πριν το 1998 όταν η Κατερίνα Βασιλάκου απέκτησε το νέο θέατρο (που φέρει ακόμα το όνομά της), στον Κεραμεικό.

Η αίθουσα παρέμεινε εγκαταλελειμμένη για πολλά χρόνια. Μέχρι που το 2004 εγένετο Mikrokosmos. Με όνομα δανεισμένο από την αγαπημένη ταινία ντοκυμανταίρ (που έγινε φαινόμενο), η νέα αίθουσα δίνει το μεγάλο στοίχημα σε μια γειτονιά που δεν έδειχνε να αγαπά ιδιαίτερα το σινεμά. Το Κουκάκι όχι μόνο δεν είχε πλέον κανέναν κινηματογράφο, αλλά "αδιαφορούσε" και για όποιο καινούργιο πήγαινε να λειτουργήσει -με πρόσφατο τότε παράδειγμα το duplex Art Ecran της οικογένειας Στεργιάκη που έκλεισε την ίδια χρόνια που άνοιξε ο Mikrokosmos. Την ίδια στιγμή, στη γειτονική Καλλιθέα, η κατάσταση ήταν εξίσου απογοητευτική, με τις αίθουσες να κλείνουν η μία μετά την άλλη, παρά τις σοβαρές ανακαινίσεις και μετατροπές που είχαν γίνει σε πολλές από αυτές (μεταξύ των οποίων και η Μαργαρίτα, στην οποία συμμετείχε και ο νέος ιδιοκτήτης του Μικρόκοσμου). 

Το στοίχημα, όμως, κερδήθηκε τελικά. Με προσεκτικό, εναλλακτικό (αλλά όχι ελιτίστικο) προγραμματισμό, το νέο κατ' ουσίαν σινεμά έχτισε το δικό του κοινό, μέσα στα χρόνια, καθώς επένδυσε σε παράλληλες εκδηλώσεις (φεστιβάλ, ειδικές προβολές), αλλά και στη διανομή, ενώ πολλάκις φλερτάρισε με τη 12μηνη σχεδόν λειτουργία. Αυτή η σοβαρότητα στο χτίσιμο του νέου προφίλ τού επέτρεψε να διακριθεί, να αποκτήσει θεατές από όλη την Αθήνα αλλά και να αντισταθεί στη δημιουργία του μεγαθήριου της Odeon, λίγο πιο κάτω, το Odeon Starcity με τις 10 αίθουσες, καθώς το κοινό και οι ταινίες τους ουδόλως ταυτίζονταν.

Η νέα αίθουσα δεν έχει κρατήσει τίποτα από το παλιό Πανελλήνιον, πέραν της γενικότερης διάταξης του χώρου. Μεταλλική και ξύλινη industrial πρόσοψη υποδέχεται τους θεατές, στο πλατύ πεζοδρόμιο της λεωφόρου σε αυτό το σημείο. Η είσοδος είναι στην αριστερή άκρη και δεξιά της, κάτω από την επιγραφή με τα μεταλλικά γράμματα, οι τζαμένιες επιφάνειες είναι καλυμμένες με αφίσες από τα "προσεχώς". Ένα τεράστιο πανώ κοσμεί και τον τοίχο δίπλα στην είσοδο. Μόλις περάσετε την πόρτα, και λίγα σκαλάκια πιο κάτω, βρίσκετε ακριβώς μπροστά σας το ταμείο (όπου συνήθως θα σας υποδεχθεί χαμογελαστός ο Ανδρέας Σωτηρακόπουλος, ο ιδιοκτήτης του). Λίγα σκαλάκια στα δεξιά σας οδηγούν στο μεγάλο χώρο υποδοχής και στο μπαρ. Όταν λέμε μπαρ, στην περίπτωση του Μικρόκοσμου, εννοούμε μπαρ. Κυριολεκτικά. Αν πιστεύετε πως θα φύγετε αμέσως μετά την ταινία χωρίς να πιείτε ένα ποτό, μάλλον είστε γελασμένοι. Άλλωστε, όπως σας είπα και πιο πριν, αποκλείεται να μην πετύχετε κάποιον γνωστό ή να μπείτε -ακόμα κι αν δεν γνωρίζετε κανέναν- στο κλίμα της αυτοσχέδιας παρέας που θα έχει δημιουργηθεί. 

Στην αριστερή άκρη του μπαρ (και γεωγραφικά, πίσω από τον τοίχο του ταμείου), βρίσκεται η είσοδος για την αίθουσα. Με λιτό design, αλλά ιδιαίτερα κομψή, ξεχωρίζει τόσο για τη μεγάλη σχετικά οθόνη της που κοντράρει τους μαύρους τοίχους, όσο και για τις (τόσο αναπαυτικές) πολυθρόνες της που απλώνονται μονομπλόκ σε τρία χρώματα -μαύρο, γκρι, κόκκινο- δημιουργώντας άλλη αίσθηση. Από τις πρώτες ημέρες της λειτουργίας του (στα χρόνια του φιλμ), ο Mikrokosmos είχε επενδύσει στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Στα ψηφιακά χρόνια, η σημασία στην τεχνική λεπτομέρεια παραμένει, με την ψηφιακή προβολή να είναι αψεγάδιαστη και ολόλαμπρη, χωρίς ίχνος από τεχνουργήματα, την ίδια στιγμή που ο Dolby Digital ήχος είναι κορυφαίας ποιότητας, πεντακάθαρος, με βαθύ μπάσο, ισχυρό subwoofer και δύναμη στα περιφερειακά. O Mikrokosmos είναι μέλος του δικτύου των Europa Cinemas.

Mikrokosmos

Λεωφόρος Συγγρού 106, Κουκάκι

Στάση μετρό: Συγγρού-Φιξ (γραμμή 2)

Στάση τραμ: Φιξ (γραμμές 4 & 5)

Στάσεις λεωφορείων και τρόλλεϋ: Ολυμπιακή (γραμμές 10, 040, 106, 126, 136, 137, 550, Α2, Β2), Σταθμός Συγγρού-Φιξ (γραμμή 910), Ζίννη (γραμμές 1, 5, 15)