Zipper (2015)


Ελληνικός τίτλος: Χωρίς φραγμούς

Δραματική ταινία σε σκηνοθεσία Μόρα Στήβενς, με τους Πάτρικ Γουίλσον, Λένα Χέντυ, Ρέυ Γουίνστον, Ρίτσαρντ Ντρέυφους.

Ο Σαμ Έλλις είναι το χρυσό παιδί της Εισαγγελίας. Όμορφος, αποφασιστικός, δυναμικός, υποδειγματικός οικογενειάρχης που έχει την αμέριστη στήριξη του πανίσχυρου πεθερού του, είναι αυτός που όλοι θέλουν να βάλει υποψηφιότητα για γερουσιαστής, ως πρώτο βήμα για μια λαμπρή καριέρα στην Ουάσινγκτον. Το χρυσό αγόρι όμως έχει και ένα θεματάκι με τις σεξουαλικές του ορμές, τις οποίες εκτονώνει με τσόντες στο ίντερνετ, έως ότου μια υπόθεση που φτάνει στο γραφείο του με μάρτυρα μία συνοδό κυρίων, τον κάνει να βιώσει την πρώτη του εμπειρία, ζητώντας τις υπηρεσίες ενός γραφείου πολυτελείας. Ο δισταγμός της πρώτης φοράς γρήγορα γίνεται εμμονή που μεταλλάσσεται σε εφιάλτη όταν μαθαίνει πως το FBI ερευνά το γραφείο συνοδών που χρησιμοποιεί.

Κοιτάξτε τώρα με τι έχουμε να κάνουμε εδώ: παρακολουθούμε ένα ελαφρύ φιλμάκι (και δεν το λέω υποτιμητικά) που εν πολλοίς θυμίζει αυτές τις ταινίες που στα χρόνια του '80 τις λέγαμε κάτι σαν "ερωτικά θρίλερ". Αξιότιμος κύριος μπλέκει με τις σεξουαλικές εμμονές του και καλείται να βρει έναν τρόπο να ξεφύγει, οπότε και ίντριγκα βγάζει η ιστορία και τις σέξυ σκηνές εκμεταλλεύεται, αφού δεν χάνει την ευκαιρία να δείξει τον Πάτρικ Γουίλσον σχεδόν γυμνό με τις καλλίγραμμες συμπρωταγωνίστριές του. Μην φανταστείτε τίποτα τέρατα τώρα, αλλά εντός της βαρετά comme il faut εποχής μας ήταν κομμάτι αναζωογονητικό μια ταινία που μιλά για σεξ πολύ απλά να το δείχνει κιόλας, όπως στα '80s. Το δεύτερο ενδιαφέρον κομμάτι της ταινίας είναι ο τρόπος με τον οποίο αξιοποιεί την ίντριγκα. Μια τέτοια ιστορία μπορούσε να προσφέρει πολλές διεξόδους και να μετατρέψει την ταινία από ψυχολογικό δράμα μέχρι και θρίλερ. Στην προκειμένη περίπτωση, σενάριο και σκηνοθεσία στήνουν μια ατμόσφαιρα θρίλερ -υπό το πρίσμα της αγωνίας του ήρωα που πρέπει να βρει τρόπο να ξελασπώσει- αλλά την ίδια στιγμή καταπιάνεται με την έννοια της εκπόρνευσης από κάθε πλευρά και όχι μόνο των συνοδών που συναντά μέρα με τη μέρα ο Έλλις. Φοβάσαι κάποια στιγμή που θα σου σηκώσει το δάχτυλο και θα σου κάνει μαθήματα ηθικής, αλλά τελικά είναι πιο ειλικρινές από όσο νομίζεις, αφού η πορνεία δεν αφορά μόνο όσους εκδίδονται. 

Αντιπαθέστατος ο κεντρικός χαρακτήρας, είναι φορές που θέλεις να τον πλακώσεις στα χαστούκια (ειδικά στη σκηνή με την κοπέλα στο πάρκινγκ) αλλά μπαίνεις στη θέση του και ουσιαστικά θέλεις να τη σκαπουλάρει, αφού -κακά τα ψέματα- όλοι τα ίδια σκατά είμαστε και όλοι θέλουμε την πίτα πάντα ολόκληρη. Μην φανταστείτε ότι έχουμε να κάνουμε με καμία σπουδαία ταινία, αλλά έτσι κι αλλιώς ήμαρτον πια με τις σπουδαίες ταινίες. Χρειάζονται και αυτές εδώ, οι μικρές, οι ξεκάθαρες με τις καλές προδιαγραφές και προθέσεις. Μπορεί να σας φανεί πως της λείπει η ένταση, αλλά όπως λέει και η σύζυγος του πρωταγωνιστή: "μην μου συμπεριφέρεσαι σαν να είμαι καμιά γυναικούλα που ζει στα προάστια". Βλέπετε, είναι όλοι τους πολύ αξιοπρεπείς για να ξεφτιλιστούν. Ξεφτιλίζονται, αλλά όταν είναι μόνοι τους.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις δραματικές ταινίες, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Disorder (2024)

Αρραβωνιάσματα (1950) (Α/Μ)

O τελευταίος πειρασμός (1964) (Α/Μ)

Les amours d'Anaïs (2021)

Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης (1970) (Α/Μ)