Sightless (2020)

Ελληνικός τίτλος: Χωρίς όραση

Θρίλερ της MarVista σε σκηνοθεσία Κούπερ Καρλ, με τους Μάντελαιν Πετς, Αλεξάντερ Κοχ, Ντισέμπερ Ένσμινγκερ, Λη Τζόουνς.

Μετά την επίθεση αγνώστου με οξύ, η βιολονίστρια Έλεν ξυπνά τυφλή στο νοσοκομείο. Χωρίς να έχει καταφέρει να δει ή να αναγνωρίσει τον δράστη και πλέον αβοήθητη, η κοπέλα αναγκάζεται να μετακομίσει στο διαμέρισμα που έχει κλείσει ο αδελφός της, από την Ιαπωνία όπου εργάζεται, ειδικά για την περίοδο της προσαρμογής της, έχοντας τη βοήθεια του Κλαίυτον, ενός νεαρού, εξειδικευμένου νοσοκόμου. Με την αστυνομία να τη ρωτά για όσα μπορεί να θυμηθεί για την επίθεση ώστε να προχωρήσουν οι έρευνες, την ίδια να φοβάται για το τι θα ακολουθήσει, ολομόναχη σε ένα νέο διαμέρισμα με τον Κλαίυτον να είναι πλέον τα "μάτια" της, η Έλεν προσπαθεί μάταια να αποδεχθεί τη νέα πραγματικότητα, όταν η γνωριμία της με τη γυναίκα που μένει στο διπλανό διαμέρισμα την κάνει να πιστεύει πως κάτι δεν πάει καλά γενικότερα.

Λοιπόν, λοιπόν, λοιπόν... Τι έχουμε εδώ... Κατ' αρχάς έχουμε τον ιδανικό τρόπο να αξιοποιήσουμε μια έξυπνη σε γενικές γραμμές ιδέα με το ελάχιστο δυνατό κόστος, περιορίζοντας κατά το μέγιστο τη δράση ευρηματικά μέσα στους τέσσερις τοίχους του διαμερίσματος όπου η ηρωίδα μας αναγκάζεται να κατοικήσει μετά την επίθεση που της στοίχισε την όρασή της. Πέραν του μειωμένου κόστους (λογικό κιόλας, δεδομένου ότι την παραγωγή υπογράφει η MarVista, μια μικρή σχετικά εταιρεία, εξειδικευμένη σε αισθηματικές κομεντί και χριστουγεννιάτικες ταινίες γυρισμένες για την τηλεόραση), αυτό το περιορισμένο γεωγραφικά πεδίο δράσης εντείνει τόσο την κλειστοφοβία όσο και το "σκοτάδι" που η πρωταγωνίστρια καλείται να αντιμετωπίσει, αφού εξίσου έντεχνα και εμείς αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον όπως το αντιλαμβάνεται και εκείνη. Έξυπνη λοιπόν η κεντρική ιδέα, έξυπνο και το σενάριο σε γενικές γραμμές, οπότε η ταινία, παρά τις τηλεοπτικού ύφους καταβολές και ερμηνείες της, ξεκινά δυναμικά, χτίζοντας βήμα-βήμα το μυστήριο. Όλα θα πήγαιναν πολύ καλύτερα αν και το "Χωρίς όραση" δεν έπεφτε θύμα της κατάρας των ταινιών που στήνονται γύρω από μια καλή ιδέα που κορυφώνει όσο προχωρά το άγνωστο και τις προσδοκίες... Μια κατάρα που λέγεται "φινάλε". Ωραίο το μυστήριο και η αγωνία και οι ανατροπές, αλλά με κάποιον τρόπο οφείλεις να δώσεις λύση. Κι εδώ, μολονότι συναρπάζει με την έστω και αναμενόμενη ανατροπή της, η λύση πλασάρεται με περίσσια ευκολία και κάποιες υπερβολές και κάποιες συμπτώσεις που -ρε γαμώτο, κρίμα είναι- χαλάνε κάτι που θα μπορούσε να είναι ουσιαστικά εντυπωσιακό και ενδιαφέρον μέχρι τέλους. Προς Θεού, δεν είναι καταστροφή το φινάλε, απλά φαντάζει ευκολάκι, ενώ δεν θα έπρεπε. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις σειρών και κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.