Huit Rue de l'Humanite (2021)

Ελληνικός τίτλος: Οδός Ανθρωπιάς 8

Κομεντί του Netflix σε σκηνοθεσία Ντανύ Μπουν, με τον ίδιο και τους Φρανσουά Νταμιέν, Λωράνς Αρνέ, Υβάν Ατάλ, Άλισον Γουήλερ, Τομ Λέεμπ, Λιλιάν Ροβέρ, Ελί Σεμούν.

Η πανδημία του κορωνοϊού έχει χτυπήσει το Παρίσι, όπου έχει επιβληθεί αυστηρή καραντίνα, με τους δρόμους της πόλης του φωτός πλέον έρημους από ανθρώπους. Μολονότι πολλοί από τους γείτονές τους πρόλαβαν να την κάνουν για την εξοχή, 7 οικογένειες στην πολυκατοικία της Οδού Ανθρωπιάς 8 παρέμειναν στα διαμερίσματά τους και αντιμετωπίζουν, ο καθένας με τον τρόπο του, το κακό που μας βρήκε στα καλά καθούμενα. Η ιδιοκτήτρια ενός μπιστρό που περιμένει να αρθούν τα μέτρα και να ξανασερβίρει τους πελάτες της, ένας φιλόδοξος επιστήμονας που ψάχνει να βρει το εμβόλιο κατά της Covid-19, ένας υποχόνδριος που φοβάται και τη σκιά του, ένας personal trainer που παραδίδει βιντεομαθήματα γυμναστικής και η έγκυος κοπέλα του που έγραψε το μουσικό hit της πανδημίας, ένας εγωιστής επιχειρηματίας και ο σύζυγος της θυρωρού συνυπάρχουν αναγκαστικά όλη μέρα μέσα στο κτίριο, αναζητώντας την ελπίδα και τον τρόπο να το ξεπεράσουν όλο αυτό, κάνοντας ο ένας τη ζωή του άλλου άνω-κάτω.

Κι ενόσω στην Ελλάδα πιθανώς θα γράφαμε ένα σενάριο για την ανθρωπιστική κρίση στο Καμερούν λόγω της πανδημίας, η οποία θα προκαλούσε σε έναν ιδεολόγο αλληλέγγυο υπαρξιακό δίλημμα που θα τον οδηγούσε να περιπλανιέται άσκοπα στην έρημη Αθήνα, συνομιλώντας με τα αδέσποτα έως ότου θα κατανοούσε το άσκοπο της ύπαρξης και θα αυτοκτονούσε κάπου σιωπηλά, οι Γάλλοι είπαν να το διασκεδάσουν λιγάκι, ο Ντανύ Μπουν είπε να εκμεταλλευθεί την αμεσότητα της διανομής του Netflix σε παγκόσμια κλίμακα, οπότε ιδού ένα ευχάριστο και απολύτως επίκαιρο φιλμάκι για να περάσουν όμορφα δυο ωρίτσες. Με καστ λαμπρό της κωμικής σχολής και άριστα επιλεγμένους ηθοποιούς για τον κάθε ρόλο, το σενάριο του ίδιου του πολυτάλαντου Ντανύ Μπουν και της Λωράνς Αρνέ μπορεί να εκτροχιάζεται κάποιες στιγμές προς μπαλαφάρα μεριά, όμως εν συνόλω αποδίδει με σοβαρότητα το θέμα του και περιγράφει με ειλικρίνεια και ρεαλισμό τον εφιάλτη του αναγκαστικού εγκλεισμού και του φόβου του θανάτου. Έξυπνες ατάκες, αληθοφανείς -μέσα στην κωμική υπερβολή τους, πάντα- χαρακτήρες, αστείες στιγμές και ένα συγκινητικό φινάλε εγγυώνται ψυχαγωγία γεμάτη χαμόγελο και ανοιχτή αγκαλιά, που δεν προσβάλει.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. Για περισσότερες κομεντί, κλικ  εδώ.