The Boogeyman (2023)


Ελληνικός τίτλος: Ο Μπαμπούλας

Ταινία τρόμου της 20th Century σε σκηνοθεσία Ρομπ Σάβατζ, με τους Κρις Μεσίνα, Σόφι Θάτσερ, Βίβιεν Λάυρα Μπλαιρ, Μάντισον Χου.

Μετά την επίσκεψη ενός αναπάντεχου ασθενή που αυτοκτονεί μέσα στο σπίτι του, ο ψυχολόγος Γουίλ Χάρπερ θα πρέπει να διαχειριστεί το περιστατικό με τις δύο του κόρες, την έφηβη Σέηντι και τη μικρότερη Σώγιερ. Σε ένα περιβάλλον ήδη βεβαρυμμένο από την πολύ πρόσφατη απώλεια της μητέρας τους σε δυστύχημα, το κλίμα σκοτεινιάζει ακόμη περισσότερο από μια μυστηριώδη παρουσία που φαίνεται να κυκλοφορεί στο σκοτάδι και να τρέφεται από τη δυστυχία των άλλων.

Ο πολυγραφότατος Στήβεν Κινγκ έχει υπάρξει σίγουρο χαρτί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση για ολόκληρες δεκαετίες, με τα αποτελέσματα άνισα κατά περιόδους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ένα σύντομο διήγημα του συγγραφέα, γραμμένο μάλιστα το μακρινό 1973, το οποίο δίνει την έμπνευση στο σενάριο των Σκοτ Μπεκ, Μπράυαν Γουντς και Μαρκ Χέυμαν, οι οποίοι συνδύασαν πρότερη εμπειρία και στυλ για το ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Πιο πολύ θριλεράκηδες οι πρώτοι δύο και μάλιστα έχοντας δουλέψει και ως ντουέτο (για παράδειγμα στις ταινίες "'Ενα ήσυχο μέρος"), πιο ανθρωποκεντρικός ο τελευταίος και συχνός συνεργός του Ντάρεν Αρονόφσκυ, προσφέρουν ένα ενδιαφέρον αμάλγαμα τρόμου και ανθρωποκεντρικής προσέγγισης που εν τέλει αποδίδει παρά τις όποιες αδυναμίες. Σαφώς καλύτερο από τις προκάτ ταινίες τρόμου των τελευταίων χρόνων και με πιο προσεγμένη τη σκηνοθεσία, ο "Μπαμπούλας" κλιμακώνεται με ενδιαφέρον και αγωνία, εξασφαλίζοντας και μια δυσοίωνη ατμόσφαιρα και όλες τις απαιτούμενες τρομάρες για να πεταχτείς από το κάθισμά του, χωρίς όμως να καταφεύγει αποκλειστικά σε αυτές. Μετρημένο όλο μαζί, χωρίς υπερβολές και εξυπνακίστικες πλακίτσες, προσφέρει αυτό που υπόσχεται, έντιμα και αποτελεσματικά. Αν έπρεπε να του προσάψεις κάτι είναι το αδικαιολόγητα δισυπόστατο του ίδιου του μπαμπούλα (υπερφυσικό ον ή υλικό που πλήττεται από σφαίρες;) καθώς και το υπερβολικό σκοτάδι σε κάποιες σκηνές που προκαλεί δυσφορία, καθώς κυριολεκτικά δεν ξεχωρίζεις τι συμβαίνει στην οθόνη.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)