Pain Hustlers (2023)

Δραματική ταινία του Netflix σε σκηνοθεσία Ντέηβιντ Γέητς, με τους Έμιλυ Μπλαντ, Κρις Έβανς, Άντυ Γκαρσία, Κάθριν Ο'Χάρα, Μπράιαν ντ'Άρσυ Τζέημς, Χλόη Κόλμαν.

Η Λίζα Ντρέηκ ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή για εκείνη και την κόρη της. Απένταρη και χωρίς σύντροφο, εργάζεται σε στριπτιζάδικο όπου και γνωρίζει τον γοητευτικό και φιλόδοξο Πητ Μπρένερ. Στέλεχος σε φαρμακευτική (που όπως αποδεικνύεται δεν βρίσκεται και στα καλύτερά της) και προσπαθώντας ρίξει τη Λίζα, της προσφέρει δουλειά στην εταιρεία και μάλιστα με μεγάλες απολαβές. Μολονότι διστακτική, αποφασίζει να πάει να τον δει αφού στην πραγματικότητα δεν είχε τίποτα να χάσει και εν τέλει προσλαμβάνεται δοκιμαστικά με στόχο να βρει κάποιον γιατρό που θα δεχτεί να συνταγογραφεί στους ασθενείς του το παυσίπονο της Zanna, το οποίο αν και είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από τον ανταγωνισμό δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τις συμφωνίες των άλλων καταξιωμένων φαρμακοβιομηχανιών.

Το αμερικανικό όνειρο με σάρκα και οστά και κάμποσα παυσίπονα αποτελεί τον καμβά αυτής εδώ της αληθινής ιστορίας που μεταφέρεται με μαεστρία και κινηματογραφικό ενδιαφέρον στην οθόνη. Ο εφιάλτης των οπιοειδών που μαστίζει εδώ και χρόνια τις ΗΠΑ φαίνεται πως αποκτά όλο και μεγαλύτερη έκθεση προσφάτως, με ντοκυμανταίρ, μυθοπλασία και εκπομπές λόγου να αφιερώνουν χρόνο και χρήμα για να κινητοποιήσουν το ενδιαφέρον των θεατών αλλά ενδεχομένως και των αρχών. Τα νομικά κενά και η αστραπιαία άνοδος μιας γυναίκας που μόνο γιατρός δεν ήταν στην αυτοκρατορία των φαρμάκων μπορεί να φαντάζουν σουρεαλιστικά αλλά καθώς φαίνεται αποτελούν αποτρόπαια πραγματικότητα. Το ομότιτλο βιβλίο του Ήβαν Χιουζ διασκευάζεται σε ένα πλήρους ειρωνείας και ρυθμού σενάριο από τον Γουέλς Τάουερ, ο οποίος του προσδίδει χαρακτηριστικά θρίλερ εξαπάτησης, ακολουθώντας το ύφος αντίστοιχων ταινιών με σκάνδαλα σε οικονομικές και άλλες επιχειρήσεις, τόσο ανθρωποκεντρικό αλλά και όσο αποστασιοποιημένο χρειάζεται. Η σκηνοθεσία του Ντέηβιντ Γέητς υποστηρίζει το ύφος της γραφής, αποσπώντας ρεαλιστικές ερμηνείες από το εξαίρετο καστ, στα όρια μάλιστα του γκροτέσκο και της σάτιρας, χωρίς όμως ποτέ να χάνει την επαφή του με τον ρεαλισμό. Και κάπως έτσι, η ταινία κυλά με ταχύτατους ρυθμούς, αποφεύγει τους έρωτες και το αχρείαστο μελό και αφοσιώνεται στο θέμα της ενόσω περιγράφει με απλότητα ένα πολύπλοκο και δύσκολο θέμα. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.