Les amours d'Anaïs (2021)
Ελληνικός τίτλος: Οι έρωτες της Αναΐς
Δραματική κομεντί σε σκηνοθεσία Σαρλίν Μπουρζουά-Τακέ, με τους Αναΐς Ντεμουστιέ, Ντενί Πονταλυντέ, Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι.
Η νεαρή φοιτήτρια λογοτεχνίας Αναΐς είναι η ορμή της φύσης. Με το σώμα της εδώ και το μυαλό της διαρκώς κάπου αλλού, διεκδικεί την ευτυχία και την ελευθερία με τον τρόπο που εκείνη αντιλαμβάνεται κάθε στιγμή, μακριά από τα "αστικά" άγχη και παραδομένη στη γοητεία του έρωτα. Χωρίζει το αγόρι της, που ναι μεν αγαπά αλλά με το οποίο δεν μπορεί να μοιράζεται ούτε το ίδιο κρεβάτι ούτε το ίδιο σπίτι, και ερωτεύεται έναν ώριμο εκδότη, τον οποίο επίσης παρατά όταν εκείνος δεν μπορεί να της αφοσιωθεί λόγω της σχέσης του με μια συγγραφέα, την ίδια που η Αναΐς ερωτεύεται κεραυνοβόλα και εμμονικά.
Ανήκει στην κατηγορία ταινιών "πιο γαλλική πεθαίνεις", αλλά κακά τα ψέματα, μόνο το γαλλικό σινεμά και ξέρει και μπορεί να παρουσιάσει με σκεπτόμενη επίφαση τις ερωτικές περιπέτειες των ηρώων του, μέσα από τις φοβίες και τις εμμονές τους. Αυτή η διάχυτη σεξουαλική απελευθέρωση και οι ψυχαναλυτικές ερωτικές περιπτύξεις (ή πιο απλά μια διάχυτη λύσσα για φλερτ και σεξ είτε προς επιβεβαίωση είπε προς ακύρωση του ίδιου τους του εαυτού) μόνο στο γαλλικό σινεμά συμβαίνει και ενδεχομένως (υπό άλλη προσέγγιση) και σε αυτό του Γούντυ Άλλεν -που άλλωστε γυρίζει "γαλλικές" αγγλόφωνες ταινίες όλη του τη ζωή. Σκεφτείτε το λίγο... Νευρωτικοί, διανοούμενοι χαρακτήρες που σνομπάρουν την καθημερινότητα, χαζεύουν μπροστά στον έρωτα, τον οποίο υπερ-αναλύουν συζητώντας τον διαρκώς. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και εδώ, με τη διδακτορική φοιτήτρια λογοτεχνίας Αναΐς να συγκρούεται μετωπικά με την πραγματικότητα και τις ευθύνες, διερωτώμενη διαρκώς εάν είναι ικανή να αγαπήσει. Και κάπως έτσι, παραδίδεται στο κυνήγι του ανεκπλήρωτου έρωτα, διεκδικώντας αγάπη και αφοσίωση, την ίδια ώρα που η ίδια αδυνατεί να αφοσιωθεί στο παραμικρό και σε κανέναν. Μια χίμαιρα συναισθηματικής ματαιοδοξίας και γοητευτικής αφέλειας την καθοδηγεί στις καθημερινές αποφάσεις της και τη θέτει διαρκώς έναντι διλημμάτων και απορρίψεων, καθώς διαπιστώνει πως ό,τι θέλει δεν γίνεται απαραίτητα και πραγματικότητα, ενόσω η πραγματικότητα την πληγώνει βαθιά.
Έχει όμως έναν φρέσκο αέρα το σενάριο που υπογράφει η σκηνοθέτις της ταινίας, γραμμένο σαν σε πρώτο πρόσωπο, θέτοντας τη σαρωτική Αναΐς (υπέροχη η Αναΐς Ντεμουστιέ) στο επίκεντρο της ταινίας αλλά και του φακού. Γυρισμένο με τους ίδιους εξοντωτικούς ρυθμούς όσο και ο χαρακτήρας της πρωταγωνίστριάς του, το φιλμ κυλά με τέμπο ταχύ και φαινομενικά ανέμελο, την ίδια στιγμή όμως που περιγράφει κατά το δυνατόν ολοκληρωμένους χαρακτήρες ακριβώς μέσα στην ατέλειά τους. Η αμηχανία του "εκδότη" Ντενί Πονταλυντέ (τι ηθοποιάρα που είναι, ο άτιμος) γίνεται ακαταμάχητα ρεαλιστική, όταν η "συγγραφέας" Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι μάς χαρίζει απλόχερα μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της, βαθιά ευάλωτη και συγκινητική. Το τέλος κρύβει μια μικρή λύτρωση, όμως φαντάζει και ατελές, όπως και οι ατελείς -μέσα στην αφέλειά τους- ήρωες αυτού του ερωτικού τριγώνου. Εξαιρετική η μουσική του Νικόλα Πιοβάνι, όπως και το μοντάζ της Σαντάλ Υμάνς.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου