Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Φεβρουάριος, 2016

House of cards (Season 2 -2014)

Εικόνα
Πολιτικό δράμα της MRC για το Netflix, δημιουργία του Μπω Γουίλλιμον, με τον Κέβιν Σπέησυ και τη Ρόμπιν Ράιτ. Τα παρασκήνια του Λευκού Οίκου, οι δολοπλοκίες και οι κρυφές ατζέντες πίσω από κάθε πολιτική απόφαση δεν αποδόθηκαν ποτέ καλύτερα στην τηλεόραση, ενώ σπάνια είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τόσο ολοκληρωμένους χαρακτήρες που ξεστομίζουν τόσο ενδιαφέρουσες κουβέντες. Απειλητικός ο Κέβιν Σπέησυ, αποκάλυψη η Ρόμπιν Ράιτ, περιστοιχίζονται από ένα εξαιρετικό σύνολο β' ρόλων, σε μια σειρά-αποκάλυψη, στην παραγωγή της οποίας κρύβεται και ο Ντέηβιντ Φίντσερ. Η δεύτερη σαιζόν δεν υστερεί διόλου σε δυναμική, ενώ η τελευταία σκηνή του Σπέησυ στο τελευταίο επεισόδιο είναι ανθολογίας. (9/10)

Bad words (2013)

Εικόνα
Ελληνικός τίτλος: Κακές λέξεις Ο Τζέησον Μπέητμαν σκηνοθετεί τον εαυτό του στο ρόλο ενός 40άρη που με βάση ένα νομικό κενό παίρνει μέρος στον ετήσιο διαγωνισμό ορθογραφίας που απευθύνεται σε μικρά παιδιά.  Ένας αντιπαθής ήρωας εν μέσω ενός αντιπαθούς περιβάλλοντος, σε αυτό το αμερικανικό τσιρκολίκι που παρά τη σοβαροφάνειά του δεν απέχει διόλου από τα καλλιστεία μικρών παιδιών σε σύλληψη, οργάνωση και φανατισμό. Εμποτισμένο στην υποκουλτούρα της χώρας, μπορεί να μην κεντρίσει διόλου το ενδιαφέρον των εκτός Αμερικής θεατών, αλλά είναι ο Μπέητμαν που σώζει το έργο με υποκριτική και σκηνοθετική αξιοπρέπεια, την ίδια στιγμή που το σενάριο, μολονότι θέλει να είναι ανορθόδοξο, πέφτει σε όλα τα καθώς πρέπει στερεότυπα του φινάλε. Πρωταγωνιστούν η Κάθρυν Χαν και ο πιτσιρικάς Ροχάν Τσαντ, Η ταινία είναι της Focus. (6/10)

The Phantom of the Opera at the Royal Albert Hall (2011)

Εικόνα
Για τον εορτασμό των 25 χρόνων συνεχών παραστάσεων του εμβληματικού μιούζικαλ του Άντριου Λόυντ Βέμπερ, δόθηκε μια ειδική φαντασμαγορική παράσταση στο Royal Albert Hall του Λονδίνου, με δύο εξαίρετους πρωταγωνιστές, τον Ράμιν Κάριμλου και την Σιέρρα Μπότζες, να ηγούνται ενός θιάσου 150 ατόμων (όταν στο Her Majesty's Theatre του Λονδίνου, όπου το Φάντασμα παίζεται από το 1986, ο θίασος δεν υπερβαίνει τα 50 άτομα). Εντυπωσιακοί φωτισμοί, οπτικά εφφέ, σκηνικά και γιγαντο-οθόνες αναπαριστούν όσο το δυνατόν πληρέστερα τον διάκοσμο της πρωτότυπης παραγωγής, ενώ οι νέες ενορχηστρώσεις για μια ακόμη μεγαλύτερη ορχήστρα δημιουργούν μιαν αξέχαστη εμπειρία. Στα συν της βραδιάς που μεταδόθηκε δορυφορικά και σε κινηματογράφους σε πολλές χώρες του κόσμου, η εμφάνιση της πρώτης Κριστίν, Σάρα Μπράιτμαν, η οποία ερμήνευσε το βασικό τραγούδι της παράστασης συνοδευόμενη από τέσσερα "Φαντάσματα" προηγούμενων παραγωγών. Συγκινητικό, εξαιρετικό, μεγαλειώδες. Μια συμπαραγωγή της Cameron

Sunday in the park with George (2013)

Εικόνα
Το μιούζικαλ του Στήβεν Σόντχάιμ ευτύχησε σε μια ολοκαίνουργια παραγωγή του θεάτρου Σατλέ στο Παρίσι, σε σκηνοθεσία Λη Μπλέηκλυ, με δύο εξαίρετους πρωταγωνιστές: τον Τζούλιαν Όβεντεν και την Σοφί-Λουίζ Νταν.  Σε ένα πανέμορφο και εντυπωσιακό σκηνικό που μοιάζει να βγήκε από πίνακες ιμπρεσσιονιστών ζωγράφων και το οποίο ζωντανεύει τον πίνακα  A Sunday Afternoon on the Island of La Grande Jatte του Ζωρζ Σερά, το μιούζικαλ δωματίου του Σόντχάιμ παρουσιάστηκε με τετραπλάσια ορχήστρα σε μορφή όπερας, την ίδια στιγμή που σκηνικά και φωτισμοί το μετέτρεπαν σε μιούζικαλ-υπερπαραγωγή. Τη φιλαρμονική ορχήστρα της Γαλλικής Ραδιοφωνίας διευθύνει ο Ντέηβιντ Τσαρλς Άμπελ, ενώ την ευθύνη για την τηλεοπτική μετάδοση είχαν το Mezzo και η France Télévisions. Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα  Cinemano .

Fidelio (2015)

Εικόνα
Η δημόσια τηλεόραση της Αυστρίας (ORF) μετέδωσε τη μία και μοναδική όπερα του Μπετόβεν, όπως παρουσιάστηκε σε νέα παραγωγή τον Αύγουστο του 2015 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ, σε σκηνοθεσία Κλάους Γκουτ, με τους Γιόνας Κάουφμαν, Αντριάν Πιέτσονκα, Σεμπάστιαν Χόλετσεκ, Τόμας Κονιέζνυ, Όλγκα Μπέσμερτνα.  Πρόκειται για μια άκρως ενδιαφέρουσα αλλά κατά πολλούς άνιση παραγωγή, η οποία εξυμνήθηκε για το μουσικό της μέρος, αλλά γιουχαΐστηκε (κυριολεκτικά) για τη σκηνοθεσία της, η οποία θεωρείται ότι επενέβη στο έργο του συνθέτη και το αλλοίωσε, καθώς εξαφάνισε τα διαλογικά μέρη αντικαθιστώντας τα με μηχανικούς ήχους, ανάσες και αγκομαχητά. Όντως, η διακοπή της μουσικής συνέχειας μπορεί να ξενίζει, πάντως, εξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν οι φωτισμοί που δημιουργούν ένα αλλόκοσμο περιβάλλον με σκιές, κατ' ευθείαν από το εξπρεσσιονιστικό γερμανικό σινεμά των αρχών του 20ού αιώνα. Τη φιλαρμονική της Βιέννης διευθύνει Φρανζ Βέλσερ-Μοστ. Η παράσταση δόθηκε στο  Grosses Festspielhau

The boy next door (2015)

Εικόνα
Ελληνικός τίτλος: Το αγόρι της διπλανής πόρτας Θρίλερ της Universal, σε σκηνοθεσία Ρομπ Κοέν, με τους Τζένιφερ Λόπεζ, Ράυαν Γκουζμάν, Τζων Κορμπέτ, Κριστίν Τσένογουεθ, Ίαν Νέλσον.  Μια καθώς πρέπει καθηγήτρια φιλολογίας, σε διάσταση με τον άντρα της επειδή την απατούσε, παραδίδεται στο πάθος της και τη μοναξιά της και κάνει ξεπέτα με τον κούκλο 20χρονο ανηψιό του γείτονά της. Μολονότι αυτή θέλει να το ξεχάσει και να το θεωρήσει λάθος απόφαση, ο μικρός που είναι ολίγον πυροβολημένος, παθαίνει εμμονή μαζί της και την απειλεί.  Η Ολέθρια Σχέση από την ανάποδη, πλήρως αναμενόμενη, με κάθε σκηνή πιο κλισέ από την προηγούμενη, σενάριο γραμμένο στο πόδι και αδιάφορες ερμηνείες.

Body double (1984)

Εικόνα
Ελληνικός τίτλος: Διχασμένο κορμί Θρίλερ της Columbia, σε σκηνοθεσία Μπράιαν Ντε Πάλμα, με τους Κραιγκ Γουάσσον, Γκρεγκ Χένρυ, Ντέμπορα Σέλτον, Μέλανι Γκρίφιθ.  Ένας άνεργος ηθοποιός που πάσχει από κλειστοφοβία, γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας μιας γυναίκας, στο απέναντι σπίτι, την οποία παίρνει μάτι από το τηλεσκόπιο.  Το πιο ηδονοβλεπτικό έργο του Ντε Πάλμα, και ένα από τα πλέον σινεφίλ, αφού όλα (αρχής γενομένης από τον τίτλο που παραπέμπει στις ντουμπλέρ που αντικαθιστούν τις πρωταγωνίστριες στις γυμνές σκηνές) διαδραματίζονται στον κόσμο του σινεμά. Από τα b movies στις πορνό ταινίες, ο πρωταγωνιστής μας αναζητεί την αλήθεια και παρακολουθεί όμορφες, σαγηνευτικές γυναίκες. Όλα τα αγαπημένα στοιχεία του σκηνοθέτη είναι πάλι εδώ: οι πολύωρες παρακολουθήσεις, οι επιρροές από τα νουάρ των '50s, τα μυστηριώδη θηλυκά, οι άνδρες-υποχείρια των γυναικών που κι αυτές με τη σειρά τους πέφτουν θύματα εγκληματιών και η μελωδική μουσική υπόκρουση του Πίνο Ντονάτζιο, εμ

Barbara (2012)

Εικόνα
Δραματική ταινία του Κρίστιαν Πέτζολντ, με τη Νίνα Χος και τον Ρόναλντ Ζέρφελντ.  Δεκαετία '80, σε μια επαρχιακή πόλη της Ανατολικής Γερμανίας, η Μπάρμπαρα πιάνει δουλειά, μετά την αποφυλάκισή της, στο τοπικό νοσοκομείο. Μην αντέχοντας άλλο το καθεστώς της χώρας της, έχει δρομολογήσει ήδη την απόδρασή της στη Δύση, αλλά η σχέση της με τον προϊστάμενο γιατρό του νοσοκομείου και η φροντίδα που νιώθει ότι οφείλει σε μια νεαρή κοπέλα, στέκουν εμπόδιο στα θέλω της και στα πρέπει της.  Η Γερμανία κάνει ακόμη μια φορά την αυτοκριτική της για το πρόσφατο παρελθόν της, και σχολιάζει εντέχνως τις σχέσεις των ανθρώπων στο ολοκληρωτικό ανατολικό καθεστώς, το οποίο τους είχε μεταλλάξει σε καταδότες και τυφλούς υπηρέτες της πολιτείας, λίγα μόλις χρόνια μετά από όταν είχαν πέσει θύματα μιας άλλης ακραίας πολιτικής. Η Νίνα Χος παίρνει το βάρος της ταινίας στους ώμους της, χωρίς φιοριτούρες και περιττά ερμηνευτικά κόλπα, την ίδια στιγμή που η ήρεμη δύναμη του Ρόναλντ Ζέρφελντ, στο ρόλο του γι

La bestia nel cuore (2005)

Εικόνα
Ελληνικός τίτλος: Μην της το πεις Δραματική ταινία των Cattleya/RAI, σε σκηνοθεσία Κριστίνα Κομεντσίνι, με τους Τζιοβάννα Μετσοτζόρνο, Αλέσιο Μπόνι, Στεφανία Ρόκκα, Άντζελα Φινοκιάρο, Τζουζέπε Μπατιστόν, Λουίτζι Λο Κάσιο.  Η διαδικαστική μεταφορά των οστών των γονιών της στο νεκροταφείο όπου αναπαύονται, ξυπνά μνήμες σε μια νεαρή κοπέλα που προσπαθεί να ανακαλύψει τα κενά στο παιδικό της παρελθόν.  Φλύαρη ταινία καλών προθέσεων, αλλά με πλήθος αδυναμιών. Αργεί πάρα πολύ να αποκαλύψει το κεντρικό θέμα της (μολονότι το υποψιάζεσαι), κι όταν το πράττει αρκείται σε μονολόγους άτεχνα ερμηνευμένους και άνευρα σκηνοθετημένους. Παράλληλα, οι δεύτεροι χαρακτήρες καταναλώνουν αδικαιολόγητο χρόνο από την εξέλιξη της ταινίας, με αποτέλεσμα να έχεις ένα ενδιαφέρον δράμα που όμως δεν αποδίδει τα αναμενόμενα.

Callas assoluta (2007)

Εικόνα
Τηλεοπτικό ντοκυμανταίρ (το οποίο στην Ιαπωνία προβλήθηκε και στους κινηματογράφους), συμπαραγωγή του γαλλογερμανικού ARTE και της ΕΡΤ, σε σκηνοθεσία Φιλίπ Κολλύ.  Με αφορμή τα 30 χρόνια από το θάνατο της Μαρίας Κάλλας, το ντοκυμανταίρ αυτό αποτελεί μια εξαιρετική βιογραφία της διεθνούς φήμης σοπράνο, μακριά από απόπειρες αγιογραφίας. Με πλουσιότατο αρχειακό υλικό από ερμηνείες της, συνεντεύξεις της και ρεπορτάζ ειδησεογραφικών εκπομπών αλλά και από τα "επίκαιρα" της εποχής, η ταινία παρουσιάζει τη ζωή της με μια πολύ ενδιαφέρουσα οπτική που συνδυάζει πλάνα αρχείου με σύγχρονες λήψεις, εμπεριστατωμένη γνώση και κυρίως με αγάπη και σεβασμό στη γυναίκα πίσω από τη φωνή, όποια κι αν ήταν τα ελαττώματά της. Μάλιστα, είναι τόσο έντεχνα γυρισμένο που νομίζεις πως παρακολουθείς ταινία μυθοπλασίας χωρίς να καταφεύγει σε ευκολίες τύπου δραματοποιημένου ντοκυμανταίρ. Είναι το απόλυτο must τόσο για τους φίλους της όπερας, όσο και του βιογραφικού σινεμά τεκμηρίωσης.

Turandot (2015)

Εικόνα
Η γερμανόφωνη ελβετική και η αυστριακή δημόσια τηλεόραση (SRF & ORF αντίστοιχα) μαγνητοσκόπησαν τη μεγαλειώδη παραγωγή της Τουραντό τού Τζιάκομο Πουτσίνι, όπως ανέβηκε στο Φεστιβάλ του Μπρέγκενζ, στην Αυστρία, το καλοκαίρι του 2015. Η παράσταση δόθηκε στο θέατρο Seebühne, με την τεράστια και πλωτή κυριολεκτικά σκηνή του στη λίμνη της Κωνσταντίας, το οποίο θεωρείται ένα από τα εντυπωσιακότερα του κόσμου.  Ο Μάρκο Αρτούρο Μαρέλλι  εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το τεράστιο μέγεθος της σκηνής για να στήσει μια πραγματική υπερπαραγωγή, επηρεασμένη τόσο από το παραδοσιακό θέατρο και τις γιορτές της Κίνας, όσο και από τις πιο γκροτέσκ αναφορές της βερολινέζικης σκηνής του μεσοπολέμου. Η συμφωνική ορχήστρα της Βιέννης, η φιλαρμονική χορωδία της Πράγας και η χορωδία του φεστιβάλ του Μπρέγκενζ αποδίδουν τις υπέροχες μελωδίες της όπερας του 20ού αιώνα (ημιτελούς μάλιστα, αφού ο Πουτσίνι πέθανε προτού την ολοκληρώσει), ενώ τους βασικούς ρόλους ερμηνεύουν η Μλάντα Κουντολέυ, ο Ρικάρντο Μάσσι κα

WieBo (2015)

Εικόνα
Στο πλαίσιο της έκθεσης "Ντέηβιντ Μπάουι" στη Philarmonie στο Παρίσι, ο χορογράφος Φιλίπ Ντεκουφλέ παρουσίασε με την ομάδα του DCA την παράσταση WieBo, ένα πολυσυλλεκτικό θέαμα που είχε στόχο να αναδείξει την πολύμορφη προσωπικότητα του καλλιτέχνη.  Με μια παράσταση που ακροβατεί (κυριολεκτικά) ανάμεσα στη συναυλία, το γερμανικό καμπαρέ αλλά και ένα διεστραμμένο ντεφιλέ μόδας, τραγουδιστές, χορευτές και ακροβάτες οπτικοποίησαν 15 εμβληματικά τραγούδια του Μπάουι αναδεικνύοντας την εποχή, το στυλ και την τρέλα τους. Ενδιαφέρουσα παράσταση στη σύλληψή της, από ένα σημείο και μετά επαναλαμβάνεται, ενώ οι σολίστες που επελέγησαν να ερμηνεύσουν τα τραγούδια, μολονότι ενδιαφέροντες σε στυλ και ικανότητες, υστερούν σε δυναμική, με αποτέλεσμα να ακούγονται υποτονικοί. Την παράσταση που δόθηκε στην αίθουσα Philarmonie 2 τον Μάρτιο του 2015 μαγνητοσκόπησαν για την τηλεόραση το ARTE και το Mezzo.

Adele at the BBC (2015)

Εικόνα
Η Αντέλ παρουσιάζει το καινούργιο της άλμπουμ, 25, στον Γκράχαμ Νόρτον του BBC.  Live ερμηνείες του Hello, του Skyfall και άλλων παλιότερων και ολοκαίνουργιων τραγουδιών της, καλοστημένη και ενδιαφέρουσα συνέντευξη, κάποια χαριτωμένα βίντεο με fan και impersonators και έχεις μια τόσο μα τόσο ωραία special εκπομπή, μέσα στην απλότητά της, με έξτρα δόσεις χιούμορ και ένα μεγάλο αστέρι της παγκόσμιας μουσικής σκηνής που κανένα κόμπλεξ δεν έχει να τσαλακωθεί στις κάμερες.

Flic ou voyou (1979)

Εικόνα
Ελληνικός τίτλος: Μπάτσος ή αλήτης Αστυνομική περιπέτεια της Gaumont, σε σκηνοθεσία Ζωρζ Λωτνέρ, με τους Ζαν-Πωλ Μπελμοντό, Μισέλ Καλαμπρύ, Μαρί Λαφορέ.  Ένας αστυνομικός των Εσωτερικών Υποθέσεων καταφθάνει στη Νίκαια με πλαστή ταυτότητα, για να ξεσκεπάσει το κύκλωμα διαφθοράς στην τοπική αστυνομία.  Από τις πιο γνωστές και επιτυχημένες εισπρακτικά ταινίες τού Μπελμοντό, είναι γυρισμένη με κέφι, είναι καλοπαιγμένη και έχει χιούμορ και δράση για μια ανέμελη διασκέδαση.  Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα  Cinemano . Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano,  εδώ . Αν αγαπάτε τις περιπέτειες και τη δράση, κλικ  εδώ .  

Αθήνα -Αναζητώντας την χαμένη πόλη (1993)

Εικόνα
Ένα ενδιαφέρον και πρωτότυπο ντοκυμανταίρ σε σκηνοθεσία Σούλας Δρακοπούλου και Μάρκου Γκαστίν, γυρισμένο υπό την αιγίδα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών.  Η Αθήνα από τη δεκαετία του '20 μέχρι τα '80s παρουσιάζεται μέσα από τα πλάνα της σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, με τους ήρωες του σινεμά να γίνονται πολίτες-πρωταγωνιστές αυτής της πόλης που άλλαξε πρόσωπα και κατευθύνσεις μέσα στα χρόνια. Η λιτή και περιεκτική η αφήγηση, τα προσεκτικά επιλεγμένα και μονταρισμένα πλάνα και η διακριτική μουσική υπόκρουση του Νίκου Κυπουργού συνιστούν σε μία από τις πιο σινεφίλ ταξιδιωτικές περιηγήσεις στην Αθήνα. 

Deliverance (1972)

Εικόνα
Ελληνικός τίτλος: Όταν ξέσπασε η βία Δραματική περιπέτεια της Warner, σε σκηνοθεσία Τζων Μπούρμαν, με τους Γιον Βόιτ, Μπαρτ Ρέυνολντς, Νεντ Μπήτυ, Ρόννυ Κοξ.  Τέσσερις φίλοι ξεκινούν για ένα Σαββατοκύριακο στον ποταμό Καχουλαγουάσι, λίγες ημέρες προτού ένα φράγμα της ηλεκτρικής εταιρείας τον στερέψει για πάντα. Αυτό που ξεκινάει σαν μια ήρεμη αντρική εκδρομή, καταλήγει σε μια κούρσα επιβίωσης, όπου ο καθένας έρχεται αντιμέτωπος με το κτήνος μέσα του.  Κλασσική ταινία, εμβληματική στη φιλμογραφία του Μπούρμαν, σκληρή και αδυσώπητη, τόσο με τους ήρωές της όσο και με τους θεατές. Ο άνθρωπος σε κόντρα με τη φύση αλλά και με τη φύση του, μακριά από τις συμβάσεις του πολιτισμού και τα πολιτικώς ορθά πρέπει, μετατρέπεται σε ζώο που  καθοδηγείται από το ένστικτο της επιβίωσης. Αν κάτι σοκάρει ακόμα περισσότερο είναι η αισθητική της ταινίας που λόγω χαμηλού προϋπολογισμού μοιάζει εν πολλοίς με κινηματογράφηση αληθινών περιστατικών. Καθώς δεν περίσσευαν χρήματα για φτιασί

Χώρα προέλευσης (2010)

Εικόνα
Δραματική ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα, με τους Αμαλία Μουτούση, Θάνο Σαμαρά, Ιωάννα Τσιριγκούλη, Ερρίκο Λίτση, Ιερώνυμο Καλετσάνο, Χρήστο Πασσαλή.  Μια οικογένεια, μέσα στα χρόνια, σπαράζεται από τα μυστικά της για να καταστραφεί στο παρόν, όταν οι συνθήκες οδηγούν σε αδιέξοδα.  Στα θετικά της, οι εξαιρετικές ερμηνείες, με κυρίαρχες αυτές της Αμαλίας Μουτούση (είναι εφιαλτική όταν διδάσκει στο σχολείο τον Ύμνο προς την Ελευθερία), της Ιωάννας Τσιριγκούλη και του Θάνου Σαμαρά, το κοφτό μοντάζ, τα καλοδουλεμένα πλάνα της και η έντασή της. Από την άλλη, όμως, πλατιάζει θεματολογικά, δεν εστιάζει στο κυρίως θέμα της, με αποτέλεσμα να αποσυντονίζει, ενώ η διαρκής τσίτα στην οποία βρίσκονται ταινία και ήρωες δεν δίνει την ευκαιρία στον θεατή να πάρει μια ανάσα και να επεξεργαστεί όσα βλέπει. Τέλος, το γεγονός ότι όλοι οι χαρακτήρες είναι προβληματικοί και αντιπαθείς δεν αφήνει περιθώρια ταύτισης με κάποιον που θα βοηθούσε την παρακολούθηση από τη δική του οπτική. Δεν μπορείς, παρ' όλ

Elizabeth Taylor -A musical celebration (2000)

Εικόνα
Μουσική βραδιά αφιερωμένη στην Ελίζαμπεθ Τέυλορ και τη φιλανθρωπική της οργάνωση υπέρ της έρευνας για το AIDS που πραγματοποιήθηκε στο Royal Albert Hall του Λονδίνου και μαγνητοσκοπήθηκε από το SKY.  Με παρουσιαστές τον Ντέηβιντ Φροστ και τον Στήβεν Φράυ, στην εκδήλωση συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο Τζων Μπάρρυ, ο Τόνυ Μπένετ, ο Αντρέα Μποτσέλλι, η Ούτε Λέμπερ, καθώς και ο θίασος από το λονδρέζικο "Σικάγο".

Ein lied für Argyris (2006)

Εικόνα
Ελληνικός τίτλος: Ένα τραγούδι για τον Αργύρη Εξαιρετικό ντοκυμανταίρ του Στέφαν Χάουπτ, για λογαριασμό της Fontana και της Ελβετικής Τηλεόρασης SRF/RTS/RSI, με θέμα της ζωή του Αργύρη Σφουντούρη, ενός επιζήσαντα από τη σφαγή του Διστόμου.  Με τους γονείς του και το μεγαλύτερο μέρος της οικογενείας του νεκρούς από τα χέρια των Γερμανών, ο Αργύρης τεσσάρων ετών  μεταφέρεται σε ορφανοτροφείο στην Ελλάδα και από εκεί στην Ελβετία, στο πλαίσιο ενός προγράμματος ανθρωπιστικής βοήθειας για παιδιά-θύματα του πολέμου. Με έφεση στις σπουδές των επιστημών και στη λογοτεχνία, ο Αργύρης δεν έπαψε ποτέ να πολεμά για τις μνήμες του και την αναγνώριση του παρελθόντος του που του στιγμάτισε για πάντα τη ζωή. Με τη βοήθεια εικόνων αρχείου, συνεντεύξεις και τον ίδιο τον Αργύρη σε προσωπικές εξομολογήσεις, η κάμερα στέκει αγέρωχος παρατηρητής και σχολιαστής, καταγράφει αλήθειες, δεν προσφεύγει σε εύκολους συναισθηματισμούς και δίνει μαθήματα σινεμά τεκμηρίωσης. 

Αυτή η νύχτα μένει (2000)

Εικόνα
Δραματική ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου, με τον Νίκο Κουρή, την Αθηνά Μαξίμου και τους Ζωή Ναλμπάντη, Θανάση Βισκαδουράκη, Γιώργο Διαλεγμένο, Θάνο Αλεξανδρή, Κώστα Μαρκόπουλο, Γιάννη Ροζάκη.  Μια φιλόδοξη κοπέλα που θέλει να γίνει τραγουδίστρια, εγκαταλείπει το αγόρι της για να πάει να ξεκινήσει την καριέρα της από τα σκυλάδικα της επαρχίας. Εκείνος, αθεράπευτα ρομαντικός και ερωτευμένος, ξεκινά μια δική του οδύσσεια αναζήτησης στη Βόρεια Ελλάδα, ψάχνοντας να τη βρει και την πείσει να γυρίσει πίσω.  Ίσως μια από τις τρεις κορυφαίες ταινίες της φιλμογραφίας του Παναγιωτόπουλου, η "Νύχτα" ευλογείται από ένα εξαιρετικό καστ, τους πιο ολοκληρωμένους χαρακτήρες που κάνουν την εμφάνισή τους στο πανί, ακόμη και μέσα από την υπερβολή τους, αλλά και από τις υπέροχες μελωδίες του Σταμάτη Κραουνάκη. Η πρώτη σκηνή σε εκείνο το ψεύτικο σπίτι πάνω από τις γραμμές του Ηλεκτρικού στον Πειραιά, με τη Μαξίμου να τραγουδάει το ομότιτλο τραγούδι, βάζει φωτιά στην οθόνη και σε προετοιμάζ

Annabelle (2014)

Εικόνα
Ταινία τρόμου των Warner/New Line, σε σκηνοθεσία Τζων Ρ. Λεονέττι, με τους Άνναμπελ Γουώλλις, Γουώρντ Χόρτον, Τόνυ Αμέντολα, Άλφρε Γούνταρντ.  Μετά την επίθεση που δέχονται στο σπίτι τους από δυο μέλη μιας σατανιστικής αίρεσης, ένα νεαρό ζευγάρι μετακομίζει, προσπαθώντας να ξεπεράσουν το σοκ. Όμως, μια κούκλα-αντίκα που έρχεται μαζί τους φαίνεται να εξακολουθεί να τους απειλεί.  Ξεκινά καλοστημένη και δεν παύει να παραμένει απειλητική και υποβλητική, αλλά η ιστορία προσπαθεί να πρωτοτυπήσει και χάνει την ισορροπία της. Δεν αργεί να έρθει η στιγμή όπου όλα σού θυμίζουν κάτι από κάποια άλλη αντίστοιχη ταινία, με αποτέλεσμα η Annabelle να χάνει τη δυναμική της και την ευκαιρία να προτείνει κάτι κατά δικό της στο σινεμά του τρομακτικού. Σίγουρα δεν είναι του σωρού, αλλά δεν είναι και τίποτα ξεχωριστό.  Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις σειρών και κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα  Cinemano . Αν αγαπάτε τα θρίλερ και το μυστήριο, θα βρε

I Origins (2014)

Εικόνα
Ελληνικός τίτλος: Η Ίρις, το παράθυρο της ψυχής Δραματική ταινία φαντασίας της Fox Searchlight, σε σκηνοθεσία Μάικ Καχίλ, με τους Μάικλ Πιτ, Άστριντ Μπερζέ-Φρίσμπυ, Μπροτ Μάρλινγκ, Στήβεν Γιουν.  Ένας μοριακός βιολόγος με πάθος να φωτογραφίζει μάτια, ανακαλύπτει τυχαία κάτι που κρύβεται στην ίριδα του ανθρώπινου ματιού, το οποίο μπορεί να αλλάξει συθέμελα την κοινωνία και ολόκληρο τον κόσμο μας.  Περίεργο φιλμ, ομολογουμένως με ιδιαίτερο σενάριο που αφηγείται μια ιστορία έξω από τα συνηθισμένα. Τίποτα δεν μπορεί να σε προετοιμάσει εξ αρχής για όσα ακολουθήσουν, καθώς η ταινία ξεκινά ατμοσφαιρική και υπνωτιστική να αφηγείται την ιστορία της που δεν φαντάζεσαι πού θα σε οδηγήσει. Οι ήρωες δείχνουν ενδιαφέροντες, ο Μάικλ Πιτ κρατάει ικανοποιητικά το πρωταγωνιστικό βάρος, αλλά η κορύφωση μιας τόσο συγκλονιστικής ανακάλυψης δεν ακολουθείται αντίστοιχα και από την κορύφωση της ταινίας που παραμένει πιστή στους ίδιους ατμοσφαιρικούς ρυθμούς.

Kari-gurashi no Arietti (2010)

Εικόνα
Διεθνής τίτλος: The secret world of Arrietty Κινούμενα σχέδια της Toho, σε σκηνοθεσία Χιρομάσα Γιονεμπαγιάσι.  Ένα φιλάσθενο αγόρι που μένει με τη θεία του περιμένοντας να υποβληθεί σε εγχείρηση καρδιάς, ανακαλύπτει πως κάτω από το σπίτι ζει μια οικογένεια από μικροσκοπικά ανθρωπάκια που "δανείζονται" όσα χρειάζονται από τον κόσμο των μεγάλων ανθρώπων. Η Αρριέττι, η κόρη της οικογένειας των "Δανειζόμενων" όπως αυτοαποκαλούνται, παρακούει τις εντολές των γονέων της και εμφανίζεται στον μικρό Σων, με αποτέλεσμα όλα να κινδυνέψουν τόσο για την ίδια όσο και για το είδος της.  Όλη η κινηματογραφική μαγεία των κινουμένων σχεδίων της σχολής Μάνγκα είναι εδώ: υπέροχο σκίτσο, παραμυθένια όσο και ρεαλιστική ατμόσφαιρα και μια ιστορία που παντρεύει τη φαντασία με την πραγματικότητα. Υπέροχη και για μικρά παιδιά όσο και για μεγάλους, δείχνει απλά να τελειώνει λίγο γρήγορα και να μένει μετέωρη. Παρ' όλα αυτά, το ταξίδι που σε πάει είναι μοναδικό.

La Cenerentola (2009)

Εικόνα
Ελληνικός τίτλος: Η Σταχτοπούτα Η όπερα του Τζοακίνο Ροσσίνι έτυχε μιας εξαιρετικής παραγωγής από τη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης, σε σκηνοθεσία Σάρον Τόμας και τηλεσκηνοθεσία Γκάρυ Χάλβορσον.  Χιούμορ, αυτοσαρκασμός και ζωντάνια χαρακτηρίζουν την παράσταση που ευτυχεί και από το καστ: η Ελίνα Γκαράνκα στο ρόλο της Σταχτοπούτας, ο Λώρενς Μπράουνλη στο ρόλο του Πρίγκηπα, οι χαριέστατες Ρατσέλ Ντέρκιν και Πατρίσια Ράιλυ στο ρόλο των δύο αδελφών, ενώ την παράσταση κλέβουν ο πατριός Αλεσάντρο Κορμπέλλι και ο λακές Τζων Ρέλυα. Παιχνιδιάρικες άριες, γάιδαροι που πετούν και καλοπροαίρετοι άγγελοι με χρυσά φτερά σάς εγγυώνται ψυχαγωγία υψηλού επιπέδου. Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα  Cinemano . Αν αγαπάτε τις μουσικές ταινίες, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano,  εδώ . Για περισσότερες μαγνητοσκοπημένες παραστάσεις, κλικ  εδώ .

Ιωάννης ο βίαιος (1973) (Α/Μ)

Εικόνα
Δραματικό ψυχογράφημα της Τώνιας Μαρκετάκη, με τους Μανώλη Λογιάδη, Μίκα Φλώρα, Βαγγέλη Καζάν, Μαίρη Μεταξά, Μαλαίνα Ανουσάκη, Γιώργο Παρτσαλάκη, Λήδα Πρωτοψάλτη, Νικήτα Τσακίρογλου.  Χειμαρρώδης ταινία σχεδόν τρίωρης διάρκειας, αλλά μεγάλου ενδιαφέροντος, που αφηγείται την ιστορία του Γιάννη Ζάχου που σκότωσε, φαινομενικά άνευ λόγου, μια νεαρή γυναίκα, καταμεσής του δρόμου, στο Παγκράτι.  Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, και συγκεκριμένα στην υπόθεση της δολοφονίας της Μαρίας Μπαβέα που είχε συνταράξει την κοινή γνώμη των Αθηνών το 1968, ειδικότερα όταν τον δολοφόνο είχε καταδώσει στην αστυνομία η θεία του, ηθοποιός Κούλα Αγαγιώτου, η ταινία αποτελεί επιτομή στην έρευνα, την αποκάλυψη και την καταδίκη ενός δολοφόνου. Χωρισμένη άτυπα σε τρία μέρη (ανακρίσεις, παρελθόν δολοφόνου, δίκη) η ταινία παραθέτει γεγονότα, απόψεις και χαρακτήρες, ψυχρά και χωρίς ίχνος συναισθηματικής εμπλοκής στα τεκταινόμενα. Με εμφανίσεις πολλών γνωστών ηθοποιών σε σύντομα περάσματα και μπλέκοντάς τους

Delivery (2004)

Εικόνα
Δραματική ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου, με τους Θάνο Σαμαρά, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Πέτρο Αϊβάζη, Άντζελα Μπρούσκου, Δημήτρη Ήμελλο, Αλεξία Καλτσίκη.  Ένας νεαρός φτάνει στην Αθήνα με το ΚΤΕΛ και ψάχνει να βρει δουλειά, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, χαμένος στους δρόμους μιας Αθήνας παραδομένης στον μικρόκοσμο των μεταναστών, των ναρκομανών και των προαγωγών. Βρίσκει δουλειά σε μια παρακμιακή πιτσαρία ως ντελιβεράς, παθιάζεται με τη ναρκομανή υπάλληλο, και αρχίζει την προσωπική του κατάβαση στην κόλαση.  Από τις καλύτερες ταινίες του σκηνοθέτη, το Delivery είναι ένα σουρεαλιστικό ταξίδι σε μια υπαρκτή πραγματικότητα, με τραγικούς ήρωες, βγαλμένους από μυθοπλασία του Φασμπίντερ, πικρό χιούμορ και έναν εξαιρετικό πρωταγωνιστή.

Brief encounter (1945) (A/M)

Εικόνα
Ελληνικός τίτλος: Σύντομη συνάντησις Δραματική ταινία της Eagle-Lion, σε σκηνοθεσία Ντέηβιντ Λην, με τους Σήλια Τζόνσον, Τρέβορ Χάουαρντ, Σύριλ Ρέυμοντ.  Μια παντρεμένη γυναίκα συναντά στο καφέ του σιδηροδρομικού σταθμού έναν γιατρό, επίσης παντρεμένο, και μεταξύ τους αναπτύσσεται μια δυνατή έλξη. Οι συναντήσεις τους περιορίζονται κάθε Πέμπτη, ημέρα που εκείνη κατεβαίνει στην πόλη για τα ψώνια της και για να πάει σινεμά. Αυτή, όμως, η εβδομαδιαία, ολιγόωρη συνάντησή τους είναι αρκετή για να φουντώσει ένας μεγάλος έρωτας που θα τους χαράξει τη ζωή.  Από το ομότιτλο θεατρικό του Νόελ Κάουαρντ, ο Ντέηβιντ Λην δημιουργεί στον κινηματογράφο μια από τις πλέον ερωτικές ταινίες, τυλιγμένη στην ομίχλη της Αγγλίας, τον καπνό από τα ατμοκίνητα τραίνα στον σταθμό, τη συννεφιά, τις τύψεις και τα όνειρα μιας ζωής. Το σεναριακό εύρημα της φανταστικής εξιστόρησης των γεγονότων από τη γυναίκα στον σύζυγό της, λειτουργεί δραματουργικά, αλλά δημιουργεί ταυτόχρονα ένα ατελείωτο voice over που ενδ

Una giornata particolare (1977)

Εικόνα
Ελληνικός τίτλος: Μια ξεχωριστή μέρα Δραματική ταινία του Εττόρε Σκόλα, σε παραγωγή Κάρλο Πόντι με τη Σοφία Λόρεν και τον Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι.  Μάιος 1938: ο Αδόλφος Χίτλερ επισκέπτεται τη Ρώμη, η οποία παραλύει καθώς όλοι παρευρίσκονται στη μεγαλειώδη παρέλαση που οργανώθηκε προς τιμήν του. Σε μια πολυκατοικία, μια γυναίκα δεν έχει χρόνο να πάει στην παρέλαση, καθώς έχει να συμμαζέψει το νοικοκυριό της, να καθαρίσει και να μαγειρέψει για τα έξι παιδιά της και τον άντρα της. Ένα τυχαίο περιστατικό τη φέρνει σε επαφή με άλλον έναν ένοικο που επίσης δεν έχει πάει στην παρέλαση, έναν εκφωνητή της κρατικής ραδιοφωνίας, ο οποίος απολύθηκε επειδή είναι ομοφυλόφιλος.  Δυο μοναχικοί και εγκαταλελειμμένοι για διαφορετικούς λόγους άνθρωποι έρχονται κοντά, ανοίγονται, γνωρίζονται, αγαπιούνται, στη διάρκεια μιας ημέρα εθνικής υπερηφάνειας, με την περιγραφή της παρέλασης από το ανοιχτό ραδιόφωνο της θυρωρού να ακούγεται εκκωφαντική και να συνοδεύει κάθε τους φράση, κάθε τους κίνηση και

Ξένες σε ξένη χώρα (2009)

Εικόνα
Ντοκυμανταίρ του Δημήτρη Παναγιωτάτου, αφιερωμένο στις 50 ελληνικές ταινίες μυστηρίου και φαντασίας.  Ενδιαφέρον κατ' αρχάς στη σύλληψή του, το ντοκυμανταίρ συλλέγει και ομαδοποιεί ταινίες σχεδόν άγνωστες στο ελληνικό κοινό που τόλμησαν να πειραματιστούν με το είδος του θρίλλερ, του φιλμ νουάρ, του τρόμου και του φανταστικού, συνοδεία συνεντεύξεων των δημιουργών τους καθώς και κριτικών κινηματογράφου, συγγραφέων και θεωρητικών. Στην εκτέλεσή του, δείχνει να πάσχει λίγο, καθώς ο Παναγιωτάτος επιλέγει να δείχνει μόνο οπτικά αποσπάσματα από τις ταινίες χωρίς ίχνος πρωτότυπου ήχου, ενώ η ιδέα των τεσσάρων κοριτσιών που παρουσιάζουν την κάθε ενότητα είναι ενδιαφέρουσα, αλλά όχι καλά εκτελεσμένη. Παρ' όλα αυτά, μέσα στην απόλυτη ένδεια των ελληνικών ντοκυμανταίρ που καταπιάνονται με την ιστορία της κινηματογραφίας της χώρας μας, παραμένει διαμάντι, έστω και ακατέργαστο.

Die drei räuber (2007)

Εικόνα
Παραμύθι κινουμένων σχεδίων σε σκηνοθεσία Χάγιο Φράιταγκ, με τις φωνές των Έλενα Κράιλ, Χόακιμ Κρολ, Καταρίνα Τάλμπαχ, Μπέλα Μπ. Φάλσενχάιμερ.  Ένα ορφανό κοριτσάκι καθ' οδόν για το ορφανοτροφείο, το οποίο διοικεί η φριχτή θεία, πέφτει θύμα απαγωγής τριών ληστών. Η μικρή, στην προσπάθειά της να αποφύγει το ορφανοτροφείο, τους λέει ψέματα πως είναι κόρη Μαχαραγιά που προτίθεται να πληρώσει πολλά λύτρα στους τρεις ληστές για την κόρη του.  Παιδική φαινομενικά στη σύλληψη και στην εκτέλεση, η ταινία είναι ένα χάρμα οφθαλμών, με υπέροχο σκίτσο που θυμίζει ακουαρέλα και εξαιρετικές φωνές, παρέα με ένα υπόκωφο χιούμορ που πιάνουν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θεατές.