Only God forgives (2013)

Ελληνικός τίτλος: Μόνο ο Θεός συγχωρεί

Δραματική ταινία των Gaumont/Wild Bunch, σε σκηνοθεσία Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν, με τους Ράυαν Γκόσλινγκ, Κρίστιν Σκοτ Τόμας, Βιτάγυα Πανσρινγκάρμ. 

Δυο αδέρφια ζουν στην Ταϊλάνδη και ασχολούνται με αγώνες μποξ. Στην ουσία εμπορεύονται ναρκωτικά. Ο μεγάλος αδερφός που είναι παιδόφιλος βιάζει και σκοτώνει μια 16χρονη κοπέλα. Ο πατέρας της ζητά εκδίκηση από έναν αστυνομικό. Ο αστυνομικός τον αφήνει να τον σκοτώσει και μετά του κόβει το ένα χέρι. Ο μικρός αδερφός, όταν έρχεται η ώρα να σκοτώσει τον φονιά του αδελφού του, κάνει πίσω. Έρχεται η μαμά του από τις ΗΠΑ για να εκδικηθεί αυτή το φόνο του πρωτότοκου γιου της. Βάζει να σκοτώσουν τον αστυνομικό. Τα τσιράκια της αποτυγχάνουν. Ο αστυνομικός -λάτρης του καραόκε- αρχίζει να σκοτώνει του επίδοξους δολοφόνους του έναν-έναν. 

Ελάχιστοι διάλογοι, υπερβολικό στυλιζάρισμα σε κάθε πλάνο, ερμηνείες στα όρια της καρικατούρας συνθέτουν μια απίστευτη ποζεριά που έκανε όλους όσοι είχαν δεχθεί επιφυλακτικά το Drive πριν λίγα χρόνια να μιλήσουν για έναν σκηνοθέτη που φιλμάρει το απίστευτο κενό, χωρίς να αγγίζει ούτε για πλάκα την ουσία. Δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως κάθε πλάνο είναι άρτιο εικαστικά, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ την ατμόσφαιρα που σε πλακώνει από το πρώτο καρέ, όμως δεν γίνεται να μην αντιληφθείς πως όλα αυτά βασανίζονται και από μια άκρατη εγωπάθεια. Έχει όμως και μια -κυριολεκτικά- αγνώριστη Κρίστιν Σκοτ Τόμας να γεμίζει την οθόνη, έχει και τον κερατά τον Ράυαν Γκόσλινγκ που προσδίδει ειδικό βάρος στην ταινία, έστω και κακοσκηνοθετημένος, ακόμη κι όταν περπατά στο πεζοδρόμιο, ακόμα κι όταν κοιτά με δεμένα χέρια την πόρνη που νοίκιασε να αυνανίζεται απέναντί του.