Hit Man (2023)
Αστυνομική κομεντί σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Λίνκλετερ, με τους Γκλεν Πάουελ, Άντρια Αρχόνα, Ώστιν Αμέλιο, Ρέτα, Σαντζέυ Ράο.
Ο Γκάρυ Τζόνσον είναι ο πλέον περιζήτητος εκτελεστής προς ενοικίαση στην αγορά. Ψύχραιμος, αποτελεσματικός και αφοσιωμένος επαγγελματίας, προσφέρει στους πολυάριθμους πελάτες του αυτό που ονειρεύονται -έναν εκτελεστή κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, βγαλμένο λες από κινηματογραφική ταινία- αλλά και αυτό που τους αξίζει -τη φυλακή. Βλέπετε, ο Γκάρυ Τζόνσον, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο, συνεργάζεται με την Αστυνομία ως μυστικός που υποδύεται τον εκτελεστή ώστε να οδηγήσει στη δικαιοσύνη κάθε επίδοξο δολοφόνο δι' αντιπροσώπου. Με εξαίρεση έναν διεφθαρμένο αστυνομικό του οποίου τη θέση έχει πλέον αναλάβει, όλοι οι προϊστάμενοί του είναι ενθουσιασμένοι με τις επιδόσεις του, την ίδια στιγμή που και ο ίδιος ανακαλύπτει νέες πτυχές του εαυτού του και ταλέντα τα οποία αγνοούσε. Μόνο που κάποια στιγμή έρχεται αντιμέτωπος με μία υποψήφια "πελάτισσα" την οποία αναγνωρίζει ως θύμα κακοποίησης και αποφασίζει -χωρίς να ενημερώσει κανέναν- να τη βοηθήσει.
Απολαυστικός συνδυασμός αστυνομικού νουάρ με ρομαντική κομεντί, ο "Hit Man" (δεν αντιλαμβάνομαι τον λόγο που ο τίτλος δεν αποδόθηκε στα Ελληνικά) είναι από αυτές τις ταινίες που παίρνουν τον χρόνο τους για να μας συστήσουν πλήρως τον βασικό πρωταγωνιστή προτού μπουν στο ζουμί της ιστορίας. Έτσι λοιπόν, για το πρώτο ημίωρο περίπου μπαίνουμε σταδιακά στο πετσί αυτού του απρόσμενου ήρωα, γνωρίζοντας το γιατί και το πώς ανέλαβε αυτή τη θέση του μυστικού αστυνομικού, την ίδια στιγμή που αντιλαμβανόμαστε μαζί του τον τρόπο με τον οποίο όλοι αυτοί οι ρόλοι που υποδύεται, του επιτρέπουν να αναγνωρίσει πτυχές του χαρακτήρα του που έως τότε φοβόταν να εκφράσει ή ακόμα και να πιστέψει πως είχε. Μαζί με τον Γκάρυ Τζόουνς, ο οποίος είναι υπαρκτό πρόσωπο, αλλά με την ιστορία του στην ταινία ελαφρώς πειραγμένη για χάρη της κινηματογραφικής ψυχαγωγίας, γνωρίζουμε και τους υπόλοιπους από τους βασικούς χαρακτήρες, στήνοντας έτσι από νωρίς τον καμβά ώστε να είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε τη μοιραία Μάντισον, η οποία θα τα φέρει όλα τούμπα στη ζωή του συνεσταλμένου, εσωστρεφή και εν πολλοίς ανασφαλή καθηγητή.
Και αν το σενάριο (Ρίτσαρντ Λίκλετερ, Γκλεν Πάουελ, Σκιπ Χόλλαντσγουωρθ) είναι αυτό που συνδυάζει το φιλμ νουάρ με τη ρομαντική κομεντί, η σκηνοθεσία του Λίνκλετερ παντρεύει εξίσου επιτυχημένα τα είδη με τα οποία καταπιάνεται η ιστορία με αυτή την τόσο γνώριμη και ανθρωποκεντρική, ήρεμη και αποστασιοποιημένη ματιά του, που τόσο πολύ έχει χαρακτηρίσει εδώ και δεκαετίες το ανεξάρτητο αμερικανικό σινεμά συνολικά. Μέγας αρωγός στην τόσο απολαυστική εμπειρία του "Hit Man" δεν είναι άλλος από τον Γκλεν Πάουελ που συμμετέχοντας και στο σενάριο αντιλαμβάνεται πλήρως τον ερμηνευτικό τόνο που απαιτείται για αυτόν τον παράξενο αντιήρωα, ώστε να τον απεικονίσει στην οθόνη όχι απλά γοητευτικό και καλόκαρδο μα ταυτόχρονα τόσο πολυσχιδή όσο και τρομαγμένο χρειάζεται, παίζοντας με το βλέμμα και πολλές φορές με ένα πρόσωπο ανέκφραστο προσπαθώντας να μην προδώσει τον εαυτό του για όλα τα μπλεξίματα. Όσο όμορφη και μοιραία χρειάζεται, η Άντρια Αρχόνα συνδυάζει επιτυχημένα την αφέλεια με την αποφασιστικότητα, αποτελώντας το ιδανικό ζευγάρι του κατ' επίφασιν εκτελεστή, σε μια ταινία που εγγυάται ένα τίμιο δίωρο (σχεδόν) ψυχαγωγίας, αγωνίας και έξυπνου χιούμορ. Κλείνοντας, οφείλω εύφημη μνεία στην εταιρεία που επεξεργάστηκε τους υπότιτλους της ταινίας, καθώς φρόντισε να χρησιμοποιήσει και έξτρα τίτλους επί της οθόνης, όταν εμφανίζονταν SMS ή άλλες πληροφορίες, κατά τρόπο κομψό και απόλυτα λειτουργικό.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου