Zero Dark Thirty (2012)

Ιστορική περιπέτεια της Columbia, σε σκηνοθεσία Κάθρυν Μπίγκελόου, με τους Τζέσικα Τσάστέην, Τζόελ Έτζερτον, Κρις Πρατ, Τζέησον Κλαρκ. 

Το χρονικό του δεκαετούς κυνηγητού του Οσάμα Μπιν Λάντεν, μετά την επίθεση στους δίδυμους πύργους, από μία πράκτορα της CIA. 

Η ταινία προκάλεσε πάρα πολλές συζητήσεις τόσο για τη θεματολογία της, την ιστορική της αληθοφάνεια, όσο και για το αν άξιζε να φτάσει μέχρι εκεί που έφτασε στα Όσκαρ. Ως προς τη θεματολογία της, η Μπίγκελόου στέκει παρατηρητής, δεν σχολιάζει και αφήνει τους θεατές να πάρουν θέση για τα τεκταινόμενα. Τα βασανιστήρια των κρατουμένων μπορεί κάποιος να θεωρήσει πως παρουσιάζονται ως δικαιολογημένα, άρα η ταινία παίρνει θέση υπέρ τους. Για να πούμε, όμως τα πράγματα με το όνομά τους, η ταινία μιλά για μια αμερικανίδα πράκτορα της CIA, χωρίς ζωή, αποφασισμένη να πιάσει τον Μπιν Λάντεν, με κάθε κόστος. Ποιον θα έπειθε, λοιπόν, αν ξαφνικά είχε τύψεις συνειδήσεως επειδή βασάνιζαν τους κρατουμένους τους που ενδεχομένως είχαν πληροφορίες για τα μελλοντικά χτυπήματα της Αλ Κάιντα; Η Μπίγκελόου τα δείχνει φάτσα-φόρα, δεν τα δικαιολογεί, δεν τα καταδικάζει, αλλά, μεταξύ μας, δεν νομίζω ότι ήταν και περήφανη για τους συμπατριώτες της. Από εκεί και μετά, έχουμε μια Τζέσικα Τσάστέην, η οποία επωμίζεται το βάρος όλης της ταινίας και παίζει καλά, υποστηρίζοντας το ρόλο αυτής της γυναίκας με την τόση αφοσίωση ή την τόση εμμονή, πείτε το όπως θέλετε. Δεν ξέρουμε τίποτα για αυτήν, δεν μαθαίνουμε τίποτα για αυτήν και έτσι όπως εξελίσσεται και η ιστορία δεν μας ενδιαφέρει τίποτα απολύτως για αυτήν. Ρόλος ψυχρός (πέραν του σπαρακτικού για την ηρωίδα φινάλε), δύσκολος στην διεκπεραίωσή του, χωρίς διακυμάνσεις μεν, απαιτητικός μέσα στο τίποτα των συναισθημάτων του δε. Όσο για το αν σκοτώθηκε όντως ο Μπιν Λάντεν από τους πεζοναύτες, αναφερθείτε στους ιστοτόπους των θεωριών συνωμοσίας, γιατί εδώ δεν θα μάθετε τίποτα περισσότερο από όσα ακούσατε στις ειδήσεις και δεν θα δείτε τίποτα περισσότερο από τη φωτογραφία που τραβήχτηκε με κινητό και κυκλοφόρησε στα media. Είναι τελικά το Zero Dark Thirty (στρατιωτικός όρος που σημαίνει κάτι σαν 30 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα) μια σπουδαία ταινία; Όχι. Είναι όμως μια καλογυρισμένη ταινία, που χειρίζεται άψογα το υλικό της, στέκει ως μυθοπλασία και ψευδοντοκυμανταίρ, σε κρατάει στην καρέκλα σου, είναι αγχώδης, έχει ρυθμό (μολονότι η εισβολή στο σπίτι όπου κρυβόταν ο Μπιν Λάντεν κράτησε κάπως περισσότερο από όσο θα έπρεπε) και αποδεικνύει πως η Μπίγκελόου είναι μια από τις καλύτερες σκηνοθέτιδες του σήμερα, κάτι που αρκεί να αποδείξει εάν καταπιαστεί και με άλλο είδος πέραν αυτού που άριστα χειρίζεται στο Zero Dark Thirty και στο Hurt Locker.