Gotham (5 Σαιζόν, 2014-2019)
Σειρά κόμικ φαντασίας των DC/Warner, δημιουργία του Μπρούνο Χέλλερ, με τους Μπεν ΜακΚένζι, Ντόναλ Λογκ, Ντέηβιντ Μαζούζ, Σων Πέρτγουη, Κόρυ, Μάικλ Σμιθ, Ρόμπιν Λορντ Ταίυλορ, Τζάντα Πίνκετ Σμιθ, Μορένα Μπακαρίν.
Η DC Comics κάνει το μεγάλο βήμα και μεταφέρει το σύμπαν του Μπάτμαν στη μικρή οθόνη, αλλά... χωρίς τον Μπάτμαν. Το Γκόθαμ αφηγείται τις περιπέτειες του επιθεωρητή Γκόρντον σε νεαρή ηλικία, και προτού γίνει επιθεωρητής, σε μια πόλη που τη σκεπάζει το έγκλημα, λίγο μετά την δολοφονία των γονιών του Μπρους Γουέην, ο οποίος είναι ακόμα μικρό παιδί.
Είναι συναρπαστικό και πράγματι άξιο θαυμασμού το πώς η σειρά κατόρθωσε να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον και την ποιότητα των ιστοριών και των επεισοδίων της για μια ολόκληρη σαιζόν (πήρε ήδη πράσινο φως και για τη δεύτερη), με τη δράση της σε μία πόλη που την έχει στιγματίσει η φιγούρα του Ανθρώπου-Νυχτερίδα, χωρίς τη σκιά του να πλανάται στα κτίριά της. Δεν είναι μόνο που λειτουργεί ως ατέρμονο προκαταρκτικό παιχνίδι σε μια νύχτα σεξ που δεν θα έρθει ποτέ (μάλλον απίθανο ο Μπάτμαν να κάνει την εμφάνισή του στη σειρά), αλλά και η ικανότητα των σεναριογράφων και του καστ να στηρίξουν αυτόνομα τη σειρά στις δικές της δυνάμεις, εκμεταλλευόμενοι τους κακούς της πόλης, προτού καν γίνουν οι κακοί του σύμπαντος του Μπάτμαν έτσι όπως τους γνωρίζουμε. Αν συνεχίσει με την ίδια δυναμική και την επόμενη σαιζόν, θα γίνει σημείο-αναφοράς.
Περισσότεροι και πιο γνωστοί κακοί στον δεύτερο κύκλο που ξεκίνησε πολύ δυναμικά, για να τον πάρει λίγο η κατηφόρα στο δεύτερο μισό, καθώς κυριάρχησε ένας σεναριακός αυτισμός με αποτέλεσμα ορισμένα επεισόδια να τρώνε τις σάρκες τους χωρίς λόγο. Ο τρίτος κύκλος ξεκίνησε και αυτός δυναμικά και πολλά υποσχόμενος, αλλά δεν απέφυγε το σφάλμα που κάνουν πρόσφατα πολλές σειρές: στηρίχθηκε ολόκληρος σχεδόν σε μια ongoing ιστορία χάνοντας τη δυναμική που θα του προσέφεραν οι αυτοτελείς ιστορίες (παράλληλα με την κεντρική). Έτσι, μετά την εντυπωσιακή αρχή, πέσαμε πάλι σε επεισόδια που απλά "τραβούσαν" την υπόθεση, αναμασώντας εν πολλοίς τα ίδια και τα ίδια, την ίδια στιγμή που βάλαμε και επιπλέον love story, αυτή τη φορά ανάμεσα στον Πιγκουίνο που για ανεξερεύνητους λόγους και εκτός σύμπαντος της DC μάς βγήκε gay και ερωτευμένος με τον Ρίντλερ. Ενδιαφέρουσα υπήρξε η απεικόνιση του Τρελοκαπελά, που όμως δεν την εκμεταλλεύθηκαν όσο θα έπρεπε, ενώ προοπτικές παρουσιάζει ο Τζόκερ εάν και εφόσον επιστρέψει στην επόμενη περίοδο. Επειδή, όμως, τα προκαταρκτικά δεν μπορούν να κρατούν για πάντα διότι κουράζουν, η σειρά μάς έκανε δώρο ένα πολύ καλό τελευταίο επεισόδιο όπου πλέον ο Μπάτμαν είναι κάτι περισσότερο από σκιά και αρχίζει να αποκτά υπόσταση.
Ο τέταρτος κύκλος μάζεψε κατά κάποιον τρόπο τα λαθάκια του προηγούμενου και αφοσιώθηκε σε ένα πιο σκοτεινό σύμπαν με τα πάντα να οδηγούν στον όλεθρο και τη βύθιση του νεαρού Μπρους στο σκότος του σκοτεινού ιππότη. Με το Γκόθαμ αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο και τις συμμορίες να το καταστρέφουν, το μέλλον του έχει μείνει στα χέρια του Γκόρντον, του Μπρους και μιας χούφτας ακόμα ανθρώπων που θα συμπράξουν στις πιο απρόσμενες συμμαχίες ώστε να αποτρέψουν το αναπόφευκτο: την οριστική διαγραφή του Γκόθαμ από τον χάρτη. H 5η και τελευταία περίοδος, μέσα σε μόλις 13 επεισόδια, πιάνει το νήμα της ιστορίας του αποκομμένου από τον υπόλοιπο κόσμο Γκόθαμ, και το οδηγεί προς τη σωτηρία και τη λύτρωση, αλλά και προς το οριστικό τέλος της αθωότητάς του. Με τα πάντα να οδεύουν προς τον όλεθρο, οι συμμαχίες που διαμορφώνονται μπορεί να ξενίζουν αλλά είναι και αυτές που ορίζει η ίδια η πόλη αν είναι να γλιτώσει -έστω και προσωρινά- από το σκοτάδι. Ίσως να έχουμε μπροστά μας τον πιο σκοτεινό κύκλο της σειράς, αφού έτσι κι αλλιώς το τέλος της σηματοδοτεί τη αρχή για κάτι νέο στην πόλη.
Κάπως έτσι, άλλωστε, η τελευταία σαιζόν οδηγεί στη γέννηση του ήρωα που θα φυλάει την πόλη από ψηλά, ενστερνιζόμενος το δικό της σκοτάδι ώστε να κρατήσει τους δρόμους της στο φως. Μόνο που αυτό είναι ένα άλλο, εντελώς διαφορετικό κεφάλαιο που δεν αφορά τη σειρά που αγαπήσαμε και που στάθηκε άξια στα πόδια της -και μάλιστα στην ανοιχτή τηλεόραση, αντιμετωπίζοντας όλον τον σκληρό ανταγωνισμό της. Αντίο Γκόθαμ και στο επανιδείν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου