Dolphin tale (2011) (3D)

Οικογενειακή ταινία της Warner, σε σκηνοθεσία Τσαρλς Μάρτιν Σμιθ, με τους Χάρρυ Κόννικ Τζούνιορ, Άσλεϋ Τζαντ, Μόργκαν Φρήμαν, Κρις Κριστόφερσον, Νέηθαν Γκαμπλ, Κόζυ Ζούελσντορφ, Ώστιν Στόουελ. 

Ένα νεαρό θηλυκό δελφίνι βρίσκεται τραυματισμένο σε μια ακτή της Φλόριδας και μεταφέρεται σε νοσκομείο θαλάσσιας ζωής, όπου δυστυχώς του ακρωτηριάζουν την ουρά. Η μικρή δελφινίτσα, όμως, που την ονομάζουν Γουίντερ, έχει πολλή περισσότερη δύναμη για ζωή και περίσσευμα αγάπης για τον 11χρονο πιτσιρικά που την περιποιείται. 

Πολύ καλό δείγμα ταινίας για όλη την οικογένεια, αισιόδοξο, καλογυρισμένο και φροντισμένο, ενισχύεται ακόμη περισσότερο από τη γνώση πως όλα όσα συμβαίνουν στην οθόνη συμβαίνουν και στην πραγματικότητα. Την αληθινή Γουίντερ μπορείτε να την παρακολουθήσετε στo http://seewinter.com. Αυτό που μου κινεί την περιέργεια, απλά, και δεν έχει καμία σχέση με την ταινία είναι το εξής: Ο μέσος Αμερικανός θεατής που βλέπει από τη δεκαετία του '70 μέχρι και στις μέρες μας ταινίες με ήρωες που επιστρέφουν μισότρελοι ή τραυματισμένοι ή ακρωτηριασμένοι από τόσα μακρινά μέτωπα (Βιετνάμ, Κορέα, Ιράκ, Αφγανιστάν...) δεν έχει αντιληφθεί ακόμα πως κάτι δεν πάει καλά σε όλο αυτό;