Τρελός είμαι, ό,τι θέλω κάνω! (1984)


Κωμωδία της Γιώργος Καραγιάννης & Σια, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χαρτοματζίδη, με τους Στάθη Ψάλτη, Καίτη Φίνου, Μάγδα Τσαγγάνη, Τέτα Ντούζου, Γιάννη Ρώτα, Ευαγγελία Σαμιωτάκη, Γιάννη Βογιατζή, Νανά Βενέτη.

Ο Στάθης, άνεργος και άφραγκος, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του ώστε να βρει και να μείνει σε μια δουλειά για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα. Με τις απανωτές του προσπάθειες να αποτυγχάνουν η μία μετά την άλλη, καταλήγει στο ψυχιατρείο, όπου όμως συναντά έναν γιατρό που δείχνει απέραντη κατανόηση. Καθώς αντιλαμβάνεται ότι ο νεαρός απέναντί του δεν είναι τρελός αλλά απλά απεγνωσμένος, του προτείνει να του δώσει μεν "τρελόχαρτο" αλλά να το χρησιμοποιήσει ώστε να εκβιάσει τις καταστάσεις και να βρει δουλειά. Και κάπως έτσι, ο Στάθης, τρελός και με τη βούλα πλέον, βρίσκεται να εργάζεται σε μια βιομηχανία ζυμαρικών στα όρια της χρεοκοπίας. Με την καπατσοσύνη του και την τρελάρα του όμως βρίσκει όχι μόνο λύση στα προβλήματα αλλά και τον έρωτα της ζωής του.

Το ελληνικό, "λαικό" σινεμά των χρόνων του '80 δεν έμοιαζε να έχει αλλάξει πολύ από τον προηγούμενο εαυτό του. Στο επίκεντρο των ιστοριών του κυριαρχούσαν ακόμα οι παραγκωνισμένοι μεροκαματιάρηδες που έπεφταν διαρκώς πάνω σε τοίχο και οι οποίοι έπρεπε να εξελιχθούν σε καταφερτζήδες για να δουν μιαν άσπρη μέρα. Δεν μπορώ με σιγουριά να πω εάν η κοινωνία του '80 έμοιαζε τόσο πολύ με αυτήν του '60, όταν οι ταινίες με καταφερτζήδες μεσουρανούσαν στις οθόνες, σίγουρα όμως το "νέο" σινεμά δεν ηταν καθόλου νέο, καθώς αναμασούσε κλισέ του παρελθόντος απλά σε νέα συσκευασία, πιο μοντέρνα και καλά. Παρ' όλα αυτά, ο Στάθης Ψάλτης μεσουρανούσε, οπότε ελάχιστη σημασία είχε το σενάριο κάθε ταινίας (στην περίπτωσή μας, του Λάκη Μιχαηλίδη) όσο η επιθυμία του κόσμου να δει τον αγαπημένο του ηθοποιό σε νέα (αλλά γνώριμα και επαναλαμβανόμενα) κατορθώματα και να τον ακούσει να μιλάει "έξω από τα δόντια", καθιστώντας τις ατάκες του viral, χωρίς ακόμα να έχει εφευρεθεί η λέξη. Κακά τα ψέματα, πάντως, οι ταινίες με τον Στάθη Ψάλτη ήταν μακράν οι καλύτερες από τη σωρηδόν παραγωγή της εποχής, αποκλειστικά και μόνο χάρη σε αυτόν τον ίδιο και το τεράστιο γκελ που έκανε στο κοινό. Η συγκεκριμένη ταινία υπήρξε μία από τος μεγαλύτερες επιτυχίες του με πάνω από 200.000 εισιτήρια στην Α' Προβολή και ζωή διαρκείας τόσο στη Β' όσο λίγο αργότερα και στις βιντεοκασέτες που ό,τι είχαν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)