CIMARRON (1931) (A/M)

Ελληνικός τίτλος: Σίμαρρον

Δραματική ταινία της Radio Pictures (μετέπειτα RKO), σε σκηνοθεσία Γουέσλυ Ραγκλς, με τους Ρίτσαρντ Ντιξ, Αϊρίν Νταν, Εστέλ Ταίυλορ. Μια οικογένεια εγκαταλείπει την άνετη ζωή τους στη Γουιτσιτά για να εγκατασταθεί στην περιοχή Οσέητζ της Οκλαχόμα, αμέσως μόλις παραχωρήθηκε στους αποίκους από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. Στη μέση του πουθενά, μια πόλη γεννιέται από το τίποτα, δίχως νόμους, δίχως κοινωνικό ιστό, παρθένα και από την αρχή. Το αμερικανικό σινεμά αναζητά τις ρίζες της πατρίδας του και μεταφέρει στην οθόνη το μυθιστόρημα της Έντνα Φέρμπερ (βιβλία της οποίας έγιναν επίσης επιτυχημένες ταινίες, όπως ο Γίγας και το Showboat), για τις πρώτες ημέρες της πολιτείας της Οκλαχόμα, όταν οι άποικοι προσπαθούσαν να στήσουν τη ζωή τους πάνω στο χώμα, έχοντας να αντιμετωπίσουν ληστές και εγκληματίες ("σίμαρρον" είναι η λέξη των ινδιάνων Τσεγέν για τον άγριο, τον απολίτιστο). Το Χόλλυγουντ πειραματίζεται για πρώτη φορά με το είδος του οικογενειακού έπους, λέγοντας μια ιστορία που κυλά 40 ολόκληρα χρόνια, από το 1899 μέχρι τις ημέρες μας (ή τουλάχιστον μέχρι τις ημέρες που γυρίστηκε η ταινία). Πρωτοποριακό στις ιδέες περί ανεξάρτητων δυναμικών γυναικών και ίσων δικαιωμάτων για τους ερυθρόδερμους, δεν πράττει το ίδιο για τους μαύρους που εξακολουθεί να τους απεικονίζει με συμπάθεια μεν, ως καρικατούρες δε. Μεγάλη παραγωγή (Όσκαρ καλύτερης ταινίας) που μυρίζει όμως ναφθαλίνη. Η μετάβαση στον ομιλούντα κινηματογράφο εδώ δεν έχει γίνει αρμονικά, με ερμηνείες υπερβολικές τόσο φωνητικά όσο και εκφραστικά, παντελή έλλειψη μουσικής υπόκρουσης και ελλειπή σκηνοθετική καθοδήγηση, με αποτέλεσμα όλοι οι δεύτεροι ρόλοι (και είναι πολλοί και ουσιαστικοί) να χάνονται στις μέτριες, υπερβολικές ερμηνείες. (6΄/10)