Babylon (2022)

Ελληνικός τίτλος: Βαβυλώνα

Δραματική ταινία της Paramount σε σκηνοθεσία Ντάμιεν Σαζέλ, με τους Μπραντ Πιτ, Μάργκο Ρόμπι, Ντιέγκο Κάλβα, Γιόβαν Αντέπο, Τζην Σμαρτ, Ολίβια Γουάιλντ, Λι Τζουν Λι.

Πέντε άνθρωποι πασχίζουν να επιβιώσουν και να διακριθούν στο αδηφάγο Χόλυγουντ των χρόνων του '20, αμέσως μετά την έλευση του ήχου στο σινεμά, ακολουθώντας την πορεία τους προς τη συντριβή, μέσα σε μια περίοδο 30 ετών. 

Ύμνος στο Χόλυγουντ των αναμνήσεων, της μαγείας, της αθώας ενοχής και όλων αυτών των υπέροχων, προβληματικών και λαμπερών ανθρώπων που το έχτισαν στα ξεκινήματά του, για να πέσουν και οι ίδιοι θύματα του τέρατος που δημιούργησαν. Ο Ντάμιεν Σαζέλ, εικονοκλάστης και μάστορας συναισθήματος και τεχνικής, μεγαλουργεί στη σκηνοθεσία του, αφήνεται στο όνειρό του και πλάθει ένα ασύλληπτης ομορφιάς και ψευδοϊστορικής ακρίβειας σύμπαν, το οποίο όμως καταπίνει και τον ίδιο. Η "Βαβυλώνα" του, με αυτόν συνειρμικά συμβολικό τίτλο, δεν θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα και το συνολικό δημιουργικό χάος της ταινίας με την υπερπληροφόρηση στην εικόνα και στα περιστατικά να απομυζεί το συναίσθημα και να αποστασιοποιεί τη δράση από τον θεατή, που ως σε μια δική του Βαβυλώνα δεν προλαβαίνει να κατανοήσει πλήρως όσα συμβαίνουν.

Κατ' εμέ, σεναριακό είναι το πρόβλημα αφού ο Σαζέλ-σεναριογράφος έθεσε εξ αρχής εμπόδια στον Σαζέλ-σκηνοθέτη, με πρώτο και κυριότερο την παράλληλη εξιστόρηση των γεγονότων κάθε ήρωα, χωρίς αυτοί να αλληλεπιδρούν επί της ουσίας. Ως αποτέλεσμα, μολονότι εντυπωσιάζεσαι, συγκινείσαι (κατά το δυνατόν) και αφήνεσαι να απορροφηθείς από όλη αυτήν την τρέλα του μεγαλείου, εν τέλει εκλαμβάνεις την ταινία ως μια Βαβυλώνα ιστοριών, λες και παρακολουθείς πέντε ταινίες ταυτόχρονα, όλες τους με κοινό παρονομαστή τη χρονική περίοδο και τα ιστορικά γεγονότα που τη στιγμάτισαν.

Πέραν αυτού, η ταινία φυσικά και εντυπωσιάζει με την αρτιότητα κάθε κάδρου, ρίχνοντας στη μάχη όλα αυτά που ο Σαζέλ γνωρίζει και αγαπά: από τα ακραίας δυσκολίας μονοπλάνα, μέχρι το μεγάλο θέαμα και τη συγκίνηση. Με αρωγούς του ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών που διατηρούν και μια διαχρονική αμφισημία στις ερμηνείες τους, υπαινισσόμενοι την επαναληψιμότητα των γεγονότων, ο ταλαντούχος δημιουργός στήνει με αγάπη και ενθουσιασμό μια ταινία που αγαπά το σινεμά, αλλά και για το σινεμά το ίδιο, αφημένος σε γλυκόπικρες μα και υστερικές στιγμές δημιουργικής τρέλας, σε μια οθόνη που λάμπει μέσα από τις παστέλ αποχρώσεις της, τυλιγμένη σε ένα νέφος μαστούρας, θλίψης και ντελιριακής απόλαυσης.

Τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ, τρεις για BAFTA (κέρδισε της Σκηνογραφίας).

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.