Im Labyrinth des Schweigens (2014)

Ελληνικός τίτλος: Ο λαβύρινθος της σιωπής

Δραματική ταινία της Universal σε σκηνοθεσία Τζούλιο Ριτσιαρέλι, με τους Αλεξάντερ Φέλινγκ, Γιοχάνες Κρις, Φριντερίκε Μπεχτ, Χάνσι Γιόχμαν.

Δεκατρία χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία δείχνει να επουλώνει τις πληγές της και να αναπτύσσεται ραγδαία. Αυτό που κάνει όμως μεγαλύτερη εντύπωση από την ταχύτητα με την οποία ορθοποδεί είναι ο αδιάφορος τρόπος με τον οποίο όλοι σφυρίζουν για το πρόσφατο παρελθόν. Η χώρα ζει λες και οι Ναζί ή τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν υπήρξαν ποτέ. Και ξαφνικά, ένα άρθρο του νεαρού δημοσιογράφου Τόμας Γκνίελκα φέρνει στο φως την ιστορία ενός Γερμανο-εβραίου καλλιτέχνη που αναγνωρίζει στο πρόσωπο ενός δασκάλου τον δεσμοφύλακά του στο Άουσβιτς. 

Μεστό και καλογυρισμένο ιστορικό δράμα που αποτελεί μέρος της πρόσφατης σχετικά αφύπνισης του σινεμά της Γερμανίας ως προς τις ενοχές της για τον Β' Παγκόσμιο. Βασισμένη σε αληθινά περιστατικά, η ταινία παρουσιάζει την ιστορία της στα όρια ενός δραματικού, πολιτικού θρίλερ, σκιαγραφώντας τα παρασκήνια του γραφείου της Εισαγγελίας αλλά και των διαδρόμων της εφημερίδας όπου εργάζεται ο ήρωάς μας που πασχίζει να βγάλει την αλήθεια στο φως και να βοηθήσει στην απόδοση της δικαιοσύνης. Αυτό που αποτελεί αντικείμενο μελέτης είναι η άγνοια (;) του μέσου Γερμανού της εποχής για τα αποτρόπαια εγκλήματα της πατρίδας του πριν και μετά τον μεγάλο πόλεμο όπως και η εθελοτυφλία όσων τα γνώριζαν, οι οποίοι προφανώς πίστευαν πως με τη σιωπή θα βοηθούσαν τον χρόνο να τα σβήσει. Πέραν του ιστορικού ενδιαφέροντος του θέματος με το οποίο καταπιάνεται, η ταινία κυλά με κλασικότροπη αξιοπρέπεια, φροντίδα στην παραγωγή και δουλεμένες ερμηνείες, χωρίς όμως να ξεφεύγει ποτέ από την πεπατημένη μιας ιστορίας για έναν μοναχικό ήρωα που τα βάζει με το σύστημα. Συμπαθέστατος ο γοητευτικός Αλεξάντερ Φέλινγκ στο ρόλο του δημοσιογράφου, ενώ οι σκηνές όπου κρατούμενοι των στρατοπέδων αφηγούνται τα όσα πέρασαν είναι ανατριχιαστικές. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις όπου τα γεγονότα υπερβαίνουν τη δημιουργική δυναμική της ταινίας, που απλά τα αφηγείται χωρίς αρθρώνει έναν ξεχωριστό, δικό της καλλιτεχνικό λόγο.

Βραβείο Κοινού και υποψηφιότητα για τη Χρυσή Αθηνά στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας "Νύχτες Πρεμιέρας".

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.