Au hasard Balthazar (1966) (Α/Μ)

Ελληνικός τίτλος: Στην τύχη ο Μπαλταζάρ

Δραματική ταινία σε σκηνοθεσία Ρομπέρ Μπρεσόν, με τους Ανν Βιαζέμσκυ, Γουώλτερ Γκρην, Φρανσουά Λαφάρζ, Φιλίπ Ασλέν, Ζαν-Κλωντ Γκιλμπέρ.

Ο Μπαλταζάρ, ένα μικρό γαϊδουράκι που για κάποια χρόνια μεγάλωσε μέσα στην αγάπη, πέφτει θύμα των πράξεων των ανθρώπων που τον μεγάλωσαν και περνά σε χέρια που τον τυράννησαν, τον βασάνισαν και τον εξευτέλισαν, σε μια οδύσσεια με άγνωστο προορισμό.

Συγκλονιστικού ρεαλισμού και συναισθηματικής ποίησης ταινία, ο "Μπαλταζάρ" αποτελεί κορυφαίο κεφάλαιο στην ιστορία του σινεμά καθώς επίσης σεμινάριο σεναριακής εξέλιξης και σκηνοθετικού μινιμαλισμού. Είναι από αυτές τις σπάνιες, ευλογημένες στιγμές που όλες οι επιμέρους τέχνες που απαρτίζουν τον κινηματογράφο, συνεργάζονται ιδεατά για ένα αποτέλεσμα που ξεπερνά κατά πολύ όχι μόνο τις προθέσεις των δημιουργών του αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό. Ανεπιτήδευτο όπως η ίδια η ζωή, σκληρό και μαζί παραμυθένιο, το φιλμ ξετυλίγει την ιστορία του αξιαγάπητου γαϊδαράκου και των ανθρώπων που τον περιβάλλουν, αμφισβητώντας διαρκώς ποιος εν τέλει έχει ψυχή και ποιος είναι το άκαρδο κτήνος, καθώς προσδίδει στον βουβό ήρωά του υπόσταση Μεσσία που ήρθε να σηκώσει στην πλάτη του την ανθρώπινη κακία. Αξιοθαύμαστη είναι η ροή της αφήγησης, με τα πρόσωπα της τραγωδίας να χάνονται για να επιστρέψουν αργότερα, κουβαλώντας είτε την ελπίδα είτε την απόγνωση, σε έναν τόπο σκληρό και ξεραμένο όπως οι καρδιές πολλών από αυτούς που τον πατούν.

Ο Ρομπέρ Μπρεσόν, σε μια στιγμή πλήρους ωριμότητας, βυθίζεται στο σύμπαν της ιστορίας του, μεταθέτοντάς το στο βλέμμα του Μπαλταζάρ, ο οποίος πρωταγωνιστής και θεατής μαζί ακολουθεί την πορεία προς τη λύτρωση, η οποία από τραγική ειρωνεία δεν φαίνεται να έρχεται ποτέ. Με την έξοχη κινηματογράφηση του βασικού του ήρωα που τον καθιστά ενεργό μέρος της δράσης, αλλά και με τη συμμετοχή ενός εξαιρετικού καστ από μη επαγγελματίες ηθοποιούς, ο Μπρεσόν ενισχύει τα μάλα την οικουμενική διαχρονικότητα της ιστορίας που θα μπορούσε να είναι η ιστορία ολόκληρου του κόσμου, που ταλανίζεται από τις αμαρτίες του αποζητώντας την ελπίδα. Συγκλονιστική είναι η σύμπνοια φωτογραφίας (Γκισλαίν Κλοκέ) και μοντάζ (Ρεϋμόν Λαμύ) που με τον τρόπο τους καταγράφουν στιγμές ρεαλιστικά ανθρώπινες με τρόπο βαθιά και ουσιαστικά ποιητικό. Την ίδια στιγμή, οι ολοκληρωμένοι χαρακτήρες της ιστορίας υπόσχονται, προδίδουν, αγαπούν, μισούν, τιμωρούνται και απελπίζονται σε ένα αέναο ταξίδι πλήρωσης που όμως τους οδηγεί στο χάος, καθώς η ταινία φτάνει στο φινάλε της που δεν θα ξεχάσετε ποτέ.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.