Le meilleur reste à venir (2019)
Ελληνικός τίτλος: Τα παιχνίδια της ζωής
Δραματική κομεντί της Pathé, σε σκηνοθεσία Αλεξάντρ ντε Λα Πατεγιέρ και Ματιέ Ντελαπόρτ, με τους Φαμπρίς Λυκινί, Πατρίκ Μπρυέλ, Ζινέμπ Τρικί, Πασκάλ Αρμπιγιό.
Ο Αρτύρ και ο Σεζάρ είναι παιδικοί φίλοι που έχουν μοιραστεί ολόκληρη τη ζωή τους σχεδόν μαζί, παρά τα σκαμπανεβάσματα στη σχέση τους. Πιο συγκρατημένος ο Αρτύρ, καθηγητής αφοσιωμένος στη δουλειά του, επιμελής και διαζευγμένος, ανέκαθεν ερχόταν σε κόντρα με τον πιο απελευθερωμένο Σεζάρ που κυνηγούσε τις γυναίκες και την όμορφη ζωή. Μετά από ένα δυστύχημα, ο ανασφάλιστος Σεζάρ πραγματοποιεί εξετάσεις στο νοσοκομείο με την κάρτα του Αρτύρ και τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν πως πάσχει από καρκίνο σε τελικό στάδιο. Ο Αρτύρ δεν βρίσκει το κουράγιο να του το πει ενώ ο Σεζάρ μέσα από μια σειρά παρεξηγήσεων θεωρεί πως ο Αρτύρ είναι εκείνος που θα πεθάνει σε τρεις μήνες και αποφασίζει να σταθεί στο πλευρό του.
Τρυφερό, ανθρώπινο, αισιόδοξο κατά μία παράξενη έννοια και ταυτόχρονα ύμνος στην αντρική φιλία, το άπαιχτο στην Ελλάδα φιλμ -προφανώς λόγω του κορωνοϊού, αφού υπάρχει ελληνικός τίτλος- συνδυάζει αρμονικά το χιούμορ με το δράμα, ενώ προσφέρει εξαιρετικές ερμηνείες από τους δύο υπέροχους πρωταγωνιστές του. Έχοντας στα χέρια τους ένα στρωτό και μακριά από υπερβολές και εύκολες λύσεις σενάριο (χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπηρετεί τις συνθήκες του είδους), ο Λυκινί και ο Μπρυέλ παίρνουν την ταινία εξ ολοκλήρου στους ώμους τους επιβεβαιώνοντας με έναν τρόπο μαγικό πως δεν θα μπορούσε να είχε υπάρξει χωρίς αυτούς. Από τη μια ο Πατρίκ Μπρυέλ στον ρόλο του ατίθασου και ετοιμοθάνατου Σεζάρ εκμεταλλεύεται στο έπακρο την τεράστια στόφα σταρ που τον διακρίνει εδώ και δεκαετίες ολόκληρες για να την τιθασεύσει όμως στις ανάγκες του ρόλου και να ελέγξει τα όποια ξεσπάσματα του εκρηκτικού χαρακτήρα που υποδύεται. Τεράστια βοήθεια ως προς αυτό τού προσφέρει ο για ακόμα μια φορά εξαίσιος Φαμπρίς Λυκινί, ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς (και όχι μόνο για τη Γαλλία), ο οποίος διαχειρίζεται με άριστο τρόπο τον ρόλο του για να γειώνει διαρκώς τον συμπρωταγωνιστή του, με τη χημεία μεταξύ τους να προσδίδει μεγαλύτερο ειδικό βάρος στην ιστορία. Αυτό δε που θαυμάζεις στον Λυκινί είναι το διττό της έκφρασης και του λόγου, καθώς δύναται να εκφράζει εντελώς διαφορετικά συναισθήματα ταυτόχρονα, άλλα με τα λόγια και άλλα με το βλέμμα. Ως γενική παρατήρηση σε κάθε του ερμηνεία είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί τη γλώσσα αυτή καθ' εαυτή για προσδώσει χρώμα σε κάθε λέξη πατώντας σαν να χορεύει επάνω στα σύμφωνα και τα φωνήεντα, μετατρέποντας και τα πιο κοινότοπα λόγια σε ποίηση.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου