À plein temps (2021)

Ελληνικός τίτλος: Full Time

Δραματική ταινία της Haut et Court σε σκηνοθεσία Ερίκ Γκραβέλ, με τη Λωρ Καλαμύ και τους Ανν Σουάρεζ, Ζενεβιέβ Μνις, Συρίλ Γκεΐ, Λουσί Γκαλό.

Μέσα στο απεργιακό χάος που έχει καταλύσει το Παρίσι, η Ζυλί μοιάζει να τρέχει χωρίς σταματημό. Καμαριέρα σε μεγάλο ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, πρέπει να διανύσει καθημερινά την τεράστια απόσταση από το σπίτι της σε ένα χωριό στα προάστια. Χωρισμένη, με δύο μικρά παιδιά και σε αναμονή μιας επαγγελματικής συνέντευξης που μπορεί να της προσφέρει μια δουλειά με κύρος και περισσότερα χρήματα, ακροβατεί ανάμεσα στο ωράριο του ξενοδοχείου, στην πίεση που δέχεται από την ηλικιωμένη γειτόνισσα που της κρατά τα παιδιά, το οικονομικό άγχος με τον τέως άντρα της να έχει ξεχάσει τη διατροφή αλλά τη δέσμευσή της για το πάρτυ γενεθλίων του μικρού της γιου. Κι όλα αυτά με την απεργία να γιγαντώνεται, τα τραίνα να εξαφανίζονται μαζί με τα λεωφορεία που θα τα αντικαθιστούσαν και τους δρόμους να μεταμορφώνονται σε ένα ακινητοποιημένο ποτάμι από αυτοκίνητα.

Για να το πω επιστημονικά: ταινιάρα! Σύγχρονη, επίκαιρη, ένα με την τρέχουσα πραγματικότητα της Γαλλίας και της υπόλοιπης Ευρώπης, γυρισμένη με μαεστρία και με σενάριο που δεν σπαταλά ούτε κάδρο. Οι Γάλλοι όχι μόνο ξέρουν να κάνουν σινεμά αλλά και πώς να κάνουν κοινωνικοπολιτικό σχόλιο μέσα από την τέχνη και όχι με μανιφέστα. Ο Ερίκ Γκραβέλ στη δεύτερη μόλις μεγάλου μήκους ταινία του, γράφει και σκηνοθετεί υποδειγματικά και αφηγείται την ιστορία της καθημερινότητας αυτής της συνηθισμένης γυναίκας με ρυθμούς θρίλερ. Από την αρχική σεκάνς κιόλας που μας δείχνει τη διαδρομή με το τραίνο από το σπίτι της μέχρι τη δουλειά της, επιστρατεύει τη μαεστρία στο γράψιμο, τα χορογραφημένα πλάνα, την ακρίβεια στο μοντάζ (Ματίλντ Βαν ντερ Μόορτελ) και τα λεπτομερή κάδρα (ο Βικτόρ Σεγκέν στη διεύθυνση φωτογραφίας) ώστε να θέσει εξ αρχής το πλαίσιο της αφήγησης και της ζωής της ηρωίδας του. 

Και τι ηρωίδα! Η Λωρ Καλαμύ, τεράστια ηθοποιός, παίρνει την ταινία στους ώμους της, καθώς ξεχύνεται στους δρόμους κατά τη διάρκεια αυτού του ανελέητου πήγαινε-έλα, ερμηνεύοντας τη Ζυλί με ασύγκριτο πάθος, αυτοσυγκράτηση, διαρκή καταπίεση των συναισθημάτων της και αγωνία που συχνά φτάνει στα όρια της απόγνωσης. Είναι συναρπαστικός ο τρόπος που παίζει, μόνο με τα μάτια, στριμωγμένη σε κάποιο τραίνο ή λεωφορείο, εξαναγκάζοντας το βλέμμα μας επάνω της, να μετράμε σχεδόν τις ανάσες της. Μια ζωή σαν θρίλερ, ενδεχομένως όπως και πολλών από εμάς, χαμένη σε χιλιόμετρα σιδηροτροχιών, σε βλέμματα στηλωμένα στους πίνακες της τηλεματικής, γεμάτη από συνδιαλλαγές με κακούς και καλούς συναδέλφους, εξάντληση και υποχρεώσεις έναντι όλων. Μια ξέφρενη διαδρομή στους δρόμους και στον χρόνο είναι η ταινία, αλλά και μια τρυφερή αγκαλιά σε έναν άνθρωπο που πασχίζει να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, ξεκλέβοντας ένα φιλί ή ένα ποτό με μια φίλη, νιώθοντας τύψεις ταυτόχρονα για τον ελάχιστο χρόνο που αφιέρωσε στον εαυτό του. Συναρπαστικό από την αρχή μέχρι το υπέροχο φινάλε, φέρνει την ηρωίδα του και όλους εμάς στα όρια της κρίσης άγχους, καλώς ξετυλίγει με ανθρωπιά, κατανόηση, ειλικρίνεια και με αγάπη την ιστορία του.

4 υποψηφιότητες στα Σεζάρ, 2 Βραβεία "Ορίζοντες" (Σκηνοθεσίας & Καλύτερου Γυναικείου Ρόλου) στη Βενετία.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram.