Silent Night (2021)

Ελληνικός τίτλος: Η τελευταία νύχτα

Χριστουγεννιάτικη δραματική ταινία σε σκηνοθεσία Καμίλ Γκρίφιν, με τους Κίρα Νάιτλυ, Μάθιου Γκουντ, Ρόμαν Γκρίφν Ντέηβις, Άνναμπελ Γουώλις, Λίλυ-Ρόουζ Ντεπ, Σοπέ Ντιρισού, Κίρμπυ Χάουελ-Μπατίστ, Λούσυ Παντς, Ρούφους Τζόουνς.

Παλιοί φίλοι από το σχολείο και συγγενείς συναντιούνται για να περάσουν μαζί την παραμονή των Χριστουγέννων, για τελευταία φορά. Κυριολεκτικά.

Αλλόκοτο, κλειστοφοβικό και ταυτόχρονα δυσοίωνο φιλμ που τολμά να συνδυάσει την Άγια Νύχτα της Παραμονής των Χριστουγέννων με την τελευταία νύχτα της ζωής στη Γη. Μολονότι ξεκινά ως παραδοσιακή χριστουγεννιάτικη κομεντί, σαν αυτές τις γνωστές που συγκεντρώνουν αλλοπρόσαλλους και διαφορετικούς μεταξύ τους χαρακτήρες κάτω από την ίδια στέγη, πολύ σύντομα αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο, καθώς μαθαίνουμε σιγά-σιγά τι μέλλει γενέσθαι εκείνη τη νύχτα σε αυτήν την έπαυλη της αγγλικής εξοχής. Η Γη έχει αρχίσει να ξερνά εδώ και καιρό τοξικά, θανατηφόρα αέρια που έχουν αφανίσει κάθε μορφή ζωής και τώρα τα σύννεφα αυτά ετοιμάζονται να φτάσουν και στη Βρετανία. Η κυβέρνηση της χώρας όμως έχει εξασφαλίσει μια "ανθρώπινη" εναλλακτική για τους πολίτες της: τη δυνατότητα να αυτοκτονήσουν αξιοπρεπώς παίρνοντας το χάπι "εξόδου" αντί να υποστούν τις βασανιστικές παρενέργειες του αερίου έως ότου φύγουν από τον κόσμο αυτό ούτως ή άλλως. Θέλει ομολογουμένως κότσια για να παντρέψεις τα Χριστούγεννα με τη συντέλεια, όμως κατά πως φαίνεται στο πάντρεμα αυτό η ταινία δεν τα πηγαίνει άσχημα, καθώς το σενάριο αποκαλύπτει σιγά-σιγά πτυχές των γεγονότων αλλά και των χαρακτήρων αυτών τον μοιραίων προσκεκλημένων. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιεί το φλέγμα και την αποστασιοποίηση των Βρετανών ως όχημα για τις διαρκείς μεταπτώσεις από την κωμωδία στο δράμα, προσδίδοντας περίσσια αληθοφάνεια στο εγχείρημα. Αρωγοί της αξιοπρεπούς ταινίας είναι φυσικά και το πολυπληθές καστ από καλούς ηθοποιούς που επιτυγχάνουν μέσα από τις συμπαγείς ερμηνείες τους να προσδώσουν βάση και υπόσταση στην ιστορία.

Αν κάπου υστερεί η "Τελευταία Νύχτα" είναι στην τόλμη της να ξεστομίσει μεγαλύτερες αλήθειες ή και να οδηγήσει περισσότερο στα άκρα τους πρωταγωνιστές της αυτές τις τελευταίες ώρες της ύπαρξής τους στον πλανήτη. Σε αυτό άλλωστε δεν βοηθά και η σύντομη διάρκεια του φιλμ που προσπαθεί μέσα σε 90' να τα χωρέσει όλα. Ίσως να είναι από αυτές τις περιπτώσεις που μια ταινία θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη ώστε να επιτρέψει να ακουστούν περισσότερα. Πάντως, ούτε το ενδιαφέρον της χάνει ποτέ, ούτε την τραγική ειρωνεία και το χιούμορ αποφεύγει μέχρι την τελευταία στιγμή, ενώ διαχειρίζεται αξιοπρεπώς -αν και επιφανειακά- θέματα πολιτικής διαχείρισης μειονοτήτων και θεωριών συνωμοσίας. Το φινάλε σπαρακτικό, από κάθε άποψη.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.