L'échange des princesses (2017)
Ελληνικός τίτλος: Βασιλικοί γάμοι
Δραματική ταινία της Playtime σε σκηνοθεσία Μαρκ Ντυγκαίν, με τους Ολιβιέ Γκουρμέ, Αναμαρία Βαρτολομέι, Αντρέα Φερεόλ, Ιγκόρ Βαν Ντέσελ, Λαμπέρ Γουιλσόν, Ζυλιάν Λεπουρώ, Κέησυ Μοτέ Κλάιν.
Το 1721, με σκοπό να διατηρηθεί η εύθραυστη ειρήνη που επετεύχθη μετά τον πόλεμο της διαδοχής στην Ισπανία, ο αντιβασιλέας της Γαλλίας, Φίλιππος της Ορλεάνης, αποφασίζει οι δύο χώρες να "ανταλλάξουν" πριγκίπισσες ώστε να ενισχυθούν οι μεταξύ τους δεσμοί. Ως αποτέλεσμα, ο βασιλιάς της Γαλλίας, ο 11χρονος Λουδοβίκος ο 15ος, θα παντρευόταν με την πρώτη του εξαδέλφη, την 3 ετών Μαρία-Άννα-Βικτωρία της Ισπανίας, ενώ ο πρίγκηπας διάδοχος της Ισπανίας Λουδοβίκος, 14 ετών, θα έπαιρνε για σύζυγό του τη 12χρονη μακρινή του εξαδέλφη Λουίζα-Ελισάβετ της Ορλεάνης. Τα δύο βασίλεια αρχίζουν να προετοιμάζονται πυρετωδώς για τις ταξιδιωτικές διαδικασίες καθώς και για τους επερχόμενους αρραβώνες, χωρίς όμως τίποτα να μπορεί να διασφαλίσει τις διαθέσεις των ηγεμόνων και των συμβούλων τους, πίσω από τις κλειστές πόρτες των ανακτόρων.
Μια αλλόκοτη ιστορία, όχι και τόσο γνωστή καθώς μάλλον δεν είναι από αυτές που διδάσκονται στα θρανία, μεταφέρεται στο σινεμά με τη βασιλική μεγαλειότητα που της αρμόζει αλλά και με συναισθηματική ψυχρότητα που προσομοιάζει με αυτήν των ηρώων του. Οι "Βασιλικοί γάμοι" (ή "Η ανταλλαγή των πριγκιπισσών", όπως μεταφράζεται ο πρωτότυπος τίτλος) φαντάζουν επιεικώς ανήθικοι και απάνθρωποι στα σημερινά μάτια, παρ' ότι τα προξενιά και οι αρραβώνες ανηλίκων (ακόμα και μικρών παιδιών) αποτελούσαν σύνηθες φαινόμενο στα βασιλικά παλάτια της Ευρώπης εκείνη την εποχή. Το αντιπαθές της ιστορίας αλλά και των προσώπων της μοιάζει να ενστερνίζεται και ο Μαρκ Ντυγκαίν στη σκηνοθεσία του, η οποία στερείται συναισθηματικών αποχρώσεων, εμμένοντας στην ψυχρή, αποστασιοποιημένη περιγραφή των γεγονότων -απόφαση δικαιολογημένη εάν λάβουμε υπ' όψιν πως τα βασικά πρόσωπα του δράματος ήταν μικρά παιδιά, χωρίς δικαίωμα επιλογής και άποψης. Ταυτόχρονα, το ιστορικό πλαίσιο της ταινίας, με τις δυο χώρες να πρέπει να ενισχύσουν τους δεσμούς φιλίας (και συμφερόντων) μετά τον πολυετή πόλεμο που είχε επηρεάσει την πλειοψηφία των ευρωπαϊκών βασιλείων, δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο συναισθηματικής σύγκρουσης ή αντιλόγου, καθώς οι πάντες καλούνταν να εξυπηρετήσουν το συμφέρον της χώρας τους. Παρ' όλα αυτά, ο σκηνοθέτης μάς επιφυλάσσει μια πραγματικά συγκλονιστική και συγκινησιακά φορτισμένη σκηνή, κάπου εκεί προς το φινάλε, με ένα αξέχαστο μακρινό πλάνο που καταγράφει τις δύο πριγκιπικές πομπές να συναντιούνται στον δρόμο, σε μια εικόνα που ξεχειλίζει από βουβό πόνο και απελπισία. Μεγαλειώδης η παραγωγή, με κοστούμια και σκηνικά εφάμιλλα της βασιλικής ιστορίας που αφηγείται, λαμπερά, εντυπωσιακά και δουλεμένα στη λεπτομέρεια.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου