Bridgerton (2020)

Ελληνικός τίτλος: Μπρίτζερτον

Αισθηματική δραματική σειρά εποχής του Netflix, δημιουργία του Κρις Βαν Ντούσεν, με τους Φοίβη Ντύνεβορ, Ρεζέ-Ζαν Πέητζ, Τζόναθαν Μπέηλυ, Ρουθ Τζέμελ, Νίκολα Κάχλαν, Λιουκ Νιούτον, Λιουκ Τόμσον, Πόλλυ Γουώκερ, Γκόλντα Ρόσεβελ, Τζούλι Άντριους.

Η "χρυσοχέρα" παραγωγός Σόντα Ράιμς εγκαινιάζει τη συνεργασία της με τον γίγαντα του streaming με αυτήν εδώ τη σειρά εποχής που κατόρθωσε να σπάσει όλα τα ρεκόρ "τηλεθέασης" του Netflix και να ανανεωθεί προκαταβολικά για ακόμα τρεις σαιζόν -τουλάχιστον. Υλικό άλλωστε υπάρχει, αφού το "Μπρίτζερτον" βασίζεται στη σειρά 9 βιβλίων της Τζούλια Κουίν, που κυκλοφόρησαν από το 2001 έως το 2013. Τοποθετημένο στο Λονδίνο κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας, στις αρχές του 19ου αιώνα, αφηγείται τα έργα και τις ημέρες της αριστοκρατικής οικογένειας του τίτλου, που απαρτίζεται από 8 παιδιά και τη μητέρα τους και φυσικά τον κοινωνικό και αισθηματικό τους περίγυρο, ο οποίος βρίσκεται στο στόχαστρο της ανώνυμης χρονογράφου που υπογράφοντας ως Λαίδη Γουίστλντάουν, ξεμπροστιάζει τους πάντες και σχολιάζει τα πάντα. 

Στον πρώτο κύκλο, τα επεισόδια εστίασαν στη μεγαλύτερη κόρη, τη Δάφνη και τον απρόσμενο και συγκλονιστικό της έρωτα με τον Σάιμον Μπάσετ, Δούκα του Χέηστινγκς και κολλητό του μεγάλου αδελφού της, του Άντονυ. Σαν μυθιστόρημα της Τζέην Ώστιν που το έγραψε υπό την επήρεια αναβολικών, η σειρά είναι ένα καλοδεχούμενο πάντρεμα αριστοκρατικού ρομάντσου στον πληθυντικό και παθιασμένου σεξ χωρίς πολλά-πολλά σεντόνια εντέχνως τοποθετημένα. Με ένα καστ νέων, άκαυτων ηθοποιών, με πρόσωπα όμως κατά έναν περίεργο τρόπο οικεία και γνώριμα, το κάθε επεισόδιο με το έξυπνο, γρήγορο, καλογραμμένο και "σκανδαλώδες" του περιεχόμενο προκαλεί εθισμό μαζί με μια αναγνωρίσιμη ενοχή όπως τότε που διαβάζαμε και κανένα Άρλεκιν στην παραλία (οι μεγαλύτεροι διάβαζαν και Βίπερ Νόρα). Διόλου προσβλητικά άλλωστε δεν το λέω αυτό, αφού η σειρά στη λογική των Άρλεκιν κινείται, αφηγούμενη κρυφούς και παθιασμένους έρωτες και απελευθερωτικό σεξ, απευθυνόμενη σε μια τηλεοπτική εποχή στερημένη από ένοχες απολαύσεις και ολίγον γεροντοκοριασμένη σε ό,τι αφορά το γυμνό και τον έρωτα. 

Σαφέστατα ο Ρεζέ-Ζαν Πέητζ  στον ρόλο του Σάιμον Μπάσετ υπήρξε το πρόσωπο (και το κορμί) του πρώτου κύκλου, προκαλώντας ρίγη συγκινήσεως στην άβγαλτη Δάφνη Μπρίτζερτον και στους θεατές ταυτόχρονα, ερμηνεύοντας έναν ρόλο επίσης βγαλμένο από τη λογική των Άρλεκιν, αυτόν του καλού, αλλά βασανισμένου παιδιού που έχει ταλαιπωρηθεί και γι' αυτό φέρεται και ολίγον ως καθίκι. Στο πλευρό του, η φαινομενικά εύθραυστη μα με τσαγανό Φοίβη Ντύνεβορ αποδεικνύεται το ιδανικό ερμηνευτικό του ταίρι και ολόγυρά τους ένας μικρόκοσμος από ενδιαφέρουσες παράλληλες ιστορίες, πολλές εκ των οποίων ενδεχομένως θα μας απασχολήσουν στη συνέχεια. 

Ενδιαφέρον τέλος έχει και το χρονικό σύμπαν της σειράς, το οποίο μολονότι ενταγμένο στο ιστορικό του πλαίσιο έχει μια ανατροπή. Σε όσους λοιπόν απόρησαν για τους μαύρους ευγενείς στο Λονδίνο του 19ου αιώνα, η απάντηση δεν έχει να κάνει με ηθελημένη φυλετική αχρωματοψία, αλλά με ακριβώς το αντίθετο. Επιθυμία του δημιουργού της σειράς ήταν να χρησιμοποιήσει την ύπαρξη της βασίλισσας Σαρλότ, μιγάδας στην πραγματικότητα που όμως τα Ανάκτορα προσπαθούσαν πάντοτε να ξεχάσουν, και να πλάσει χάρη σε αυτήν ένα εναλλακτικό σύμπαν όπου η μικτή της καταγωγή θα γινόταν απόλυτα αποδεκτή και ως εκ τούτου θα εξέλειπε η οποιαδήποτε διάκριση βάσει φυλής. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Συγκεντρωμένα τα κείμενα για τις τηλεοπτικές παραγωγές θα τα βρείτε εδώ.