Black Bird (2022)

Αστυνομική, δραματική μίνι σειρά της Apple, δημιουργία του Ντένις Λεχέην, με τους Τάρον Έτζερτον, Πωλ Γουώλτερ Χάουζερ, Γκρεγκ Κινήαρ, Ρέυ Λιότα, Σεπιντέ Μοάφι, Τζέηκ ΜακΛάφλιν.

Ο Τζέημς Κην συλλαμβάνεται και καταδικάζεται για εμπορία ναρκωτικών, όμως στην απελπισία του επάνω, μια πράκτορας του FBI τού κάνει μια ενδιαφέρουσα αλλά και επικίνδυνη πρόταση: με αντάλλαγμα την πλήρη παραγραφή των κατηγοριών, θα μεταφερθεί με άλλη ταυτότητα σε φυλακή υψίστης ασφαλείας όπου θα πρέπει να αποσπάσει την ομολογία από έναν κρατούμενο που καταδικάσθηκε για παιδεραστία και κατά συρροή δολοφονίες, του οποίου όμως η έφεση για αποφυλάκιση είναι πολύ πιθανό να τον βγάλει και πάλι ελεύθερο στον δρόμο. Τώρα, αποκομμένος σχεδόν από τον έξω κόσμο, πρέπει να βρει τις απαντήσεις που χρειάζεται το FBI και να αποδείξει εάν ο Λάρρυ Χωλ είναι όντως κατά συρροή δολοφόνος ή ένας διαταραγμένος άνθρωπος που απλά ομολογεί κατά συρροή εγκλήματα που δεν έχει διαπράξει. 

Πολύ ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη σειρά 6 επεισοδίων, που ξεχωρίζει και για τις άρτιες ερμηνείες των δύο βασικών πρωταγωνιστών, που στην ουσία παίρνουν όλο το έργο στους ώμους τους. Χωρίς να είναι τίποτα προδεδικασμένο και μολονότι τα πραγματικά γεγονότα είναι προφανώς γνωστά, η σειρά χτίζει λεπτό το λεπτό στο μυστήριο και στην αγωνία, παίζοντας με τα δεδομένα και με τις πεποιθήσεις, ακόμα κι όταν φανερώνει όλο και περισσότερες λεπτομέρειες. Μεγάλη μαγκιά του σεναρίου (βασίζεται στο βιβλίο απομνημονευμάτων του ίδιου του Τζέημς Κην "In with the Devil"), το οποίο μετατρέπει τα γεγονότα σε αγωνιώδη μυθοπλασία, με εξέχοντα ρεαλισμό αλλά και δημιουργική ακρίβεια, χάρη στη σωστή ανάπτυξη των χαρακτήρων αλλά και τη χρονισμένη με ακρίβεια δευτερολέπτου παράθεση των σκηνών μέσα στον χρόνο. 

Την παράσταση φυσικά κλέβει εύκολα ο Πωλ Γουώλτερ Χάουζερ, στον ρόλο του ιδιότροπου Λάρρυ Χωλ, δίνοντας νέα πνοή στην ερμηνεία διαταραγμένων χαρακτήρων, αφού και ο ίδιος ο Λάρρυ υπήρξε ευφυής και επικίνδυνα χειριστικός. Το βλέμμα, ο τρόπος που διαχειρίζεται αυτή την εφιαλτική φωνή και η τοποθέτηση του ογκώδους σώματός του σε κάθε συναισθηματική έκφανση απαιτούν τρομακτική ικανότητα στη διαχείριση των εκφραστικών του μέσων την οποία μόνο να θαυμάσεις μπορείς. Ως αποτέλεσμα, είναι εξίσου μεγάλο επίτευγμα το πώς ο Τάρον Έτζερτον διασώζεται και διακρίνεται απέναντι σε αυτήν την ερμηνευτική θύελλα και μάλιστα με έναν ρόλο που ουδόλως αβανταδόρικος δεν είναι. Πατώντας όμως ακριβώς επάνω στο τετριμμένο -φαινομενικά- της ύπαρξης του Τζέημς Κην που στην πραγματικότητα παλεύει για την ελευθερία του και τη ζωή του, ο Έτζερτον βρίσκει τα χαρακτηριστικά εκείνα του ρόλου και των διαρκών συναισθηματικών μεταπτώσεων, καθώς καλείται να υποδυθεί κάποιον που υποδύεται κάποιον άλλον, ο οποίος μάλιστα είναι έρμαιο της διάθεσης του συνομιλητή του. Οι μεταξύ τους σκηνές είναι σκέτη φωτιά. Υπέροχη δουλειά και στη φωτογραφία, που υπογράφει η Νάταλι Κίνγστον.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.