Pinocchio (2019)

Ελληνικός τίτλος: Πινόκιο

Παραμύθι φαντασίας της 01, σε σκηνοθεσία Ματέο Γκαρόνε, με τους Φεντερίκο Ιελάπι, Ρομπέρτο Μπενίνι, Ρόκο Παπαλέο, Μάσιμο Τσεκερίνι, Μαρίν Βαχτ, Τζίτζι Προϊέτι.

Ο Γκεπέτο, ένας φτωχός ιταλός ξυλουργός, κατασκευάζει μια ξύλινη κούκλα που την ονομάζει Πινόκιο, με σκοπό να τον παρουσιάζει σε υπαίθριες παραστάσεις και να βγάζει τα προς το ζην. Από ένα θαύμα, όμως, η ξύλινη μαριονέτα ζωντανεύει, κάνοντας τον δημιουργό της να πιστεύει πως έχει αποκτήσει γιο. Μόνο που μπορεί ο ξύλινος Πινόκιο να ζωντάνεψε, αλλά μυαλό δεν έβαλε. Περίεργος για όσα συνέβαιναν γύρω του, αφελής και ευκολόπιστος, πολύ γρήγορα πέφτει θύμα απατεώνων με αποτέλεσμα να μπλέξει σε έναν σωρό από απίστευτες περιπέτειες αλλά και να βάλει τη ζωή του πατέρα του σε μεγάλο κίνδυνο.

Το διάσημο παραμύθι του Κάρλο Κολόντι ζωντανεύει ακόμα μία φορά στη μεγάλη οθόνη, αυτή τη φορά στη χώρα όπου γεννήθηκε. Ο Ματέο Γκαρόνε, χωρίς να αφήνει απαραίτητα πίσω του τη σκοτεινιά των άλλων ταινιών του, καταπιάνεται με ένα παραμύθι για όλη την οικογένεια, το οποίο ενδύει με έναν απρόσμενο ρεαλισμό, την ίδια στιγμή που αφήνεται σε ιστορικές μνήμες πλανόδιου, λαϊκού (κουκλο)θεάτρου. Επιλέγοντας να παρουσιάσει όλα τα φανταστικά πλάσματα της ιστορίας μέσα από το μακιγιάζ και τις κομμώσεις και όχι με ψηφιακά εφφέ, "προσγειώνει" το παραμύθι σε ένα αλλόκοτο επίπεδο αληθοφάνειας, την ίδια στιγμή που κλείνει το μάτι στον θεατή λες και η ταινία είναι θέατρο μέσα στο σινεμά. Αν κάτι ξεχωρίζει αυτόν εδώ τον Πινόκιο από όλα όσα έχουμε συνηθίσει, είναι οι ουσιαστικές αναφορές στην ίδια την κουλτούρα της Ιταλίας (που ξεκινά από το θέατρο του δρόμου και στον τρόπο με τον οποίο επηρέασε τον κινηματογράφο της) και η τόλμη της να ταξιδέψει σε πιο "στενόχωρα" μονοπάτια αντιμετωπίζοντας τους ήρωές του με αυτόν τον ρεαλισμό για τον οποίο μίλησα νωρίτερα, κόντρα στη συνθήκη του παραμυθιού. Τρυφερός, νοσταλγικός, γλυκόπικρος και σε απόλυτη συνάρτηση με τον τόπο και την ιστορία του, ο "Πινόκιο" του Ματέο Γκαρόνε, όσο κι αν ενδεχομένως ξενίζει τον γαλουχημένο από την Ντίσνεϋ θεατή, είναι ένα άκρως ενδιαφέρον κινηματογραφικό ταξίδι και μια βουτιά στην ανθρωπιά που μπορούμε ακόμα να βρούμε σε μια ξύλινη μαριονέτα που αναζητά το νόημα της ζωής. 

15 υποψηφιότητες στα David di Donatello, από όπου έφυγε με τα βραβεία Σκηνογραφίας, Κοστουμιών, Μακιγιάζ, Κομμώσεων και Οπτικών Εφφέ. Υποψήφιο για Όσκαρ Κουστουμιών και Μακιγιάζ & Κομμώσεων.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.