Ghostbusters (2016) (IMAX) (3D)

Κωμική περιπέτεια φαντασίας των Columbia/Village, σε σκηνοθεσία Πωλ Φιγκ, με τους Μελίσα ΜακΚάρθυ, Κρίστεν Γουίιγκ, Κέητ ΜακΚίννον, Λέσλι Τζόουνς, Κρις Χέμσγουωρθ, Άντυ Γκαρσία. 

Όταν μια σειρά από μεταφυσικά φαινόμενα στοιχειώνουν τη Νέα Υόρκη, μια ομάδα επιστημόνων (και μία υπάλληλος του μετρό) συστήνουν την πιο αλλόκοτη ομάδα εξολόθρευσης φαντασμάτων. 

Η Columbia αποφάσισε να γυρίσει ξανά την τεράστια επιτυχία του 1984, αυτή τη φορά με γυναικείο καστ (που είναι και τη μοδός), αλλά ακόμα αναρωτιόμαστε όλοι το γιατί (πέραν του προφανούς που μεταφράζεται σε εύκολα εισιτήρια). Δεν είναι πως η ταινία είναι κακή, αλλά αν αναλογιστεί κανείς τον μεγάλο αντίκτυπο που είχε η πρώτη στην εποχή της και όλο το μεταγενέστερο hype που δημιούργησε, η καινούργια περνά απαρατήρητη. Θα μου πείτε πως απευθύνεται ενδεχομένως σε ένα κοινό που δεν έχει ζήσει την πρωτότυπη. Ακόμα και έτσι, όμως, από τη σύγχρονη εκδοχή που σαφώς υπερέχει σε εφφέ και τεχνικό επίπεδο, λείπουν πολλά στοιχεία που θα την έκαναν σπουδαία. 

Η βασική τετράδα των εξολοθρευτών είναι καρικατούρα (παρά το ότι η Μελίσσα ΜακΚάρθυ -ευτυχώς- δεν κάνει τα δικά της και είναι γενικώς μαζεμένη) με αποτέλεσμα όλο το βάρος να δίνεται στις πλάκες που κάνουν διαρκώς και στα αστεία που ανταλλάσσουν μεταξύ τους και να φεύγει το ενδιαφέρον από το βασικό θέμα που είναι τα φαντάσματα. Κι αν πάμε να δούμε τη μεταφυσική πλευρά της ιστορίας, 32 ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη ταινία, έχουμε δει τόσα και τόσα στο σινεμά, που δεν αρκούν τα φροντισμένα CGI και τα τεστ αντοχής του subwoofer για να εντυπωσιαστούμε με τα όσα συμβαίνουν επί της οθόνης. Και είναι κρίμα, γιατί ήταν μια ευκαιρία να δούμε ξανά μια αγαπημένη ιστορία μέσα από μια φρέσκια ματιά, που όμως χάθηκε σε ένα βουνό από εύκολες πλάκες.