Rogue One (2016)

Περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας της LucasFilms, σε σκηνοθεσία Γκάρεθ Έντουαρντς, με τους Φελίσιτυ Τζόουνς, Ντιέγκο Λούνα, Ντόνι Γεν, Φόρεστ Γουίτακερ, Μαντς Μίκελσεν, Ζενεβιέβ Ο'Ράιλυ. 

Σε έναν γαλαξία πολύ-πολύ μακριά, η δικτατορική αυτοκρατορία ετοιμάζει ένα υπερ-όπλο που είναι σε θέση να καταστρέφει ολόκληρους πλανήτες, με σκοπό να εδραιώσει με τον τρόμο την κυριαρχία της και να εξαφανίσει κάθε ίχνος αντίστασης από τους επαναστάτες της δημοκρατίας. Όμως, ο βασικός σχεδιαστής του υπερ-όπλου έχει δημιουργήσει μια αχίλλειο πτέρνα στην κατασκευή του, και φροντίζει να μεταφέρει αυτήν την πληροφορία στην κόρη του, που είναι φυγάς εδώ και χρόνια και καταζητούμενη. 

Τοποθετημένο χρονικά μεταξύ των επεισοδίων 3 και 4, το Rogue One είναι μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια που μολονότι εντάσσεται στο σύμπαν των υπολοίπων 7 ταινιών, στέκει αυτόνομη και αυτάρκης, χωρίς να δεσμεύει την αφήγησή της από την υπόλοιπη σχετική φιλμογραφία. Αναμφισβήτητα, οι αναφορές στο σύμπαν των υπολοίπων ταινιών λειτουργεί επικουρικά και συγκινησιακά (η εμφάνιση του Νταρθ Βέηντερ εξακολουθεί να κόβει την ανάσα), αλλά αντιλαμβάνεσαι από τα πρώτα κιόλας πλάνα ότι το Rogue One θέλει να σταθεί μόνο του στα πόδια του, χωρίς να προδίδει το παρελθόν του (αλλά ούτε και το μέλλον του). Ενδιαφέροντες χαρακτήρες, σκοτεινή ατμόσφαιρα που εξισορροπείται από τις σωστές δόσεις χιούμορ, εξαιρετικά εφφέ (μολονότι το 3D δεν προσθέτει το παραμικρό) και δράση που κλιμακώνεται μέχρι το εντυπωσιακό, τραγικό και συνάμα συγκινητικό φινάλε συναρπάζουν του μυημένους και μη θεατές. Μολονότι πολλοί φοβόντουσαν ότι επρόκειτο περί αρπαχτής στα χέρια της Disney, η ταινία στέκει αξιοπρεπέστατα στο σύμπαν του Star Wars, φροντισμένη μέχρι και στην τελευταία της λεπτομέρεια. Αυτό που σίγουρα θαυμάζει κανείς, είναι πώς το διαστημικό παραμύθι του Τζωρτζ Λούκας του 1977, γέννησε έναν ολόκληρο κόσμο και 40 χρόνια σχεδόν μετά εξακολουθεί να συναρπάζει και να γεννά καινούργιες ιδέες.