Κινηματογράφοι - Αστέρι (θερινός)
Συνοικιακή αίθουσα στο Ίλιον που άνοιξε τις πόρτες της το 1965, σε ένα καινουργιόχτιστο κτίριο, με τον χειμερινό στο ισόγειο και τον θερινό στην ταράτσα. Πρέπει να άντεξε περίπου 15 χρόνια, όταν διέκοψε τη λειτουργία του τέλη '70s ή αρχές '80s, μαζί με πάμπολλες άλλες αίθουσες εκείνη την εποχή. Για πολλά χρόνια έμεινε σιωπηλός, ενώ η μετασκευή της χειμερινής αίθουσας σε καταστήματα ήταν φαινομενικά το οριστικό του τέλος. Στην ταράτσα, όμως, ο θερινός είχε μείνει αλώβητος, έτσι το 1993 περνά στα χέρια του Δήμου, ο οποίος τον επαναλειτουργεί, υποτυπωδώς, με δωρεάν προβολές και σε συγκεκριμένες ημέρες της εβδομάδας. Κάπου εκεί χάνεται και η μπάλα με το όνομά του, καθώς υπάρχουν φωτογραφίες του με την ονομασία "Ίλιον", οπότε ίσως κάποια στιγμή στα δημοτικά του χρόνια να άλλαξε όνομα. Πάντως, σήμερα επανήλθε το "Αστέρι", αφού το σινεμά, εδώ και κάποια χρόνια λειτουργεί, πάντα ως δημοτικό αλλά με την εκμετάλλευσή του να παραχωρείται σε ιδιώτη, στην Α' θερινή προβολή.
Βρίσκεται σε πολύ κεντρικό σημείο της περιοχής, στην πλατεία Ελευθερίας, όπου θα συναντήσετε και κάμποσα μαγαζιά για καφέ, ποτό ή και φαγητό. Διασχίζοντας την πλατεία και φτάνοντας λίγα βήματα πιο πάνω στον πεζόδρομο της Νέστορος, θα βρείτε μπροστά σας δύο μεγάλα φωτεινά ταμπλώ με φωτογραφίες και αφίσες των ταινιών που παίζονται ή θα παιχτούν, καθώς και το ταμείο, σε ένα αυτόνομο κουβούκλιο. Το σινεμά, αν είχατε σηκώσει το βλέμμα σας λίγο πριν, θα το έχετε ήδη δει στην ταράτσα του γωνιακού κτιρίου στα αριστερά σας, όμως τίποτα στο ισόγειο δεν θυμίζει σινεμά, πλέον, καθώς ο χώρος έχει κατακερματιστεί για να φιλοξενεί εμπορικά καταστήματα. Ως αποτέλεσμα, η παλιά κεντρική είσοδος δεν υπάρχει πια, εξ ου και το αυτοσχέδιο ταμείο και τα φωτογραφικά ταμπλώ επί του πεζόδρομου.
Πρόσβαση στην αίθουσα εγγυάται η παλιά έξοδος κινδύνου, που βρίσκεται αριστερά από το ταμείο, επί της οδού Φιλοκτήτου, σφηνωμένη ανάμεσα στα καταστήματα, αλλά με έντονη σήμανση, φωτεινές επιγραφές (παλιού ύφους είναι η αλήθεια) και επιπλέον φωτογραφικά ταμπλώ. Οι σκάλες είναι κάμποσες μέχρι την ταράτσα και σε κάποιο σημείο τους, λίγο πριν το τέλος, αλλάζουν όψη και στυλ, γεγονός που σε κάνει να πιστεύεις πως αυτό το τελευταίο τμήμα τους ήταν οι οriginal σκάλες που πήγαιναν από τον εξώστη μάλλον του παλιού χειμερινού, στον θερινό. Η είσοδος στην ταράτσα σάς βάζει στο πίσω μέρος της, με αποτέλεσμα να έχετε αμέσως αίσθηση του μεγάλου και άνετου χώρου. Τα κτίρια γύρω από το Αστέρι δεν έχουν μεγάλο ύψος, με αποτέλεσμα να υπάρχει άπλετος ορίζοντας σε κάθε πλευρά. Το μπαρ σάς περιμένει με κλασσικές επιλογές στην πίσω δεξιά πλευρά του σινεμά, και μάλιστα με φάτσα που δεν "βλέπει" στην αίθουσα, αλλά στο δεξί πλάι του κτιρίου. Οι πάνινες πορτοκαλί χρώματος πολυθρόνες είναι τοποθετημένες άνετα μεταξύ τους σε δύο μπλοκ, με τρεις κάθετους διαδρόμους και έχουν αρκετά τραπεζάκια. Η οθόνη βρίσκεται σε καλό ύψος και εξασφαλίζει με το ικανοποιητικό της μέγεθος άνετη θέαση, μολονότι οι πρώτες σειρές θα σας αναγκάσουν να σηκώνετε το κεφάλι. Πάντως, μολονότι ανοιχτόκαρδη ταράτσα, δείχνει κουρασμένη. Η προβολή, όμως, είναι πάρα πολύ καλής ποιότητας. DCP σύστημα της NEC, Dolby Digital ήχος (χωρίς subwoofer) σε καλή ένταση και με διακριτά τα περιφερειακά εγγυώνται τις άριστες συνθήκες παρακολούθησης της ταινίας.
Αστέρι
Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου