Allied (2016)

Ελληνικός τίτλος: Σύμμαχοι

Δραματική περιπέτεια της Paramount, σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Ζεμέκις, με τους Μπραντ Πιτ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Τζάρεντ Χάρρις. 

Στην Καζαμπλάνκα, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, δύο μυστικοί πράκτορες της Αντίστασης συνεργάζονται μεταξύ τους για τη δολοφονία του Γερμανού πρέσβη και ερωτεύονται. 

Πρόκειται αναμφισβήτητα για μια μεγάλη χολυγουντιανή ταινία από αυτές που δεν γυρίζονται τελευταία. Πλούσια παραγωγή, δύο μεγάλοι σταρ στους πρώτους ρόλους, ιντριγκαδόρικη υπόθεση, εξαιρετική σκηνική απεικόνιση της εποχής και ένας διακεκριμένος σκηνοθέτης αποτελούν εγγύηση για μια μεγάλη ταινία ρετρό ύφους και μεγάλων συγκινήσεων. Κι εδώ συμβαίνει το εξής παράλογο: Μολονότι βλέπεις την ταινία και περνάς πολύ καλά, μέσα σου ξέρεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Είναι λίγο η όψη του Μπραντ Πιτ που έχεις την αίσθηση ότι δεν είναι συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνει, είναι η υπερβολική -σαν σε εξετάσεις proficiency- αγγλική προφορά της Μαριόν Κοτιγιάρ, αλλά και τα γαλλικά του Μπραντ Πιτ. Είναι αυτή η ακαδημαϊκή σκηνοθετική προσέγγιση από την πλευρά του Ρόμπερτ Ζεμέκις, ο οποίος ενδεχομένως ήθελε να το ραντίσει με χρυσόσκονη παλιού Χόλυγουντ, αλλά ως αποτέλεσμα του βγήκε μια συναισθηματική αποστασιοποίηση, άρα και ψυχρότητα. Είναι ότι έχεις δύο γκράντε αστέρες του παγκόσμιου σινεμά, αλλά για κάποιον λόγο δεν τους απολαμβάνεις όπως θα ήθελες. Για να το πω πιο απλά, είναι που περιμένεις να γουστάρεις τρελά αυτό που βλέπεις, αλλά τελικά ο ενθουσιασμός δεν σου βγαίνει. Το ξαναλέω, περνάς καλά, δεν έχεις να σε ενοχλήσει τίποτα σε πρώτη ανάγνωση, αλλά σε δεύτερη αναρωτιέσαι τι ακριβώς δεν έχει πάει καλά και για ποιον λόγο η συγκεκριμένη ταινία δεν είναι μια σπουδαία ταινία.