La traviata (2016)
Η Rai μεταδίδει από την Όπερα της Ρώμης και το θέατρο Costanzi τη νέα παραγωγή της Τραβιάτας του Βέρντι που παρουσιάστηκε τον Μάιο του 2016, σε σκηνοθεσία Σοφίας Κόπολα και κοστούμια του Βαλεντίνο, με πρωταγωνιστές την Φραντσέσκα Ντόττο και τον Αντόνιο Πόλι.
Η σύμπραξη της Κόπολα και του Βαλεντίνο ανέδειξε την παραγωγή σε μέγιστο κοσμικό γεγονός και συνετέλεσε στην προπώληση των εισιτηρίων σε χρόνο-ρεκόρ, αλλά πέραν αυτού μικρή ήταν η ουσιαστική τους συμβολή στο τελικό αποτέλεσμα. Ναι, η παρουσία των δημιουργών του οίκου Βαλεντίνο στα κοστούμια της παράστασης υπήρξε εντυπωσιακή, και ενδεχομένως να έχουμε μπροστά μας την πιο καλοντυμένη Βιολέτα που έχουμε δει ποτέ στο λυρικό θέατρο, με τουαλέτες που ξεχωρίζουν (ειδικά την κόκκινη στη Β' πράξη). Όμως, όσο εμφανείς είναι οι δημιουργίες του σχεδιαστή μόδας, τόσο αφανής είναι η ίδια η σκηνοθέτις, η οποία δεν κάνει τίποτα περισσότερο από ό,τι έχει ήδη συμβεί σε αναρίθμητα ανεβάσματα της δημοφιλούς όπερας. Ενδεχομένως η ίδια να είναι υπεύθυνη για τον Νέηθαν Κρόουλυ, διάσημο σκηνογράφο και μόνιμο συνεργάτη του Νόλαν στην τριλογία του Μπάτμαν αλλά και στο Interstellar, αλλά η συνεργασία τους δεν φαίνεται να καρποφόρησε, εφόσον τα σκηνικά μπορεί να εντυπωσιάζουν από άποψη μεγέθους, αλλά είναι τα αναμενόμενα. Η ίδια η Κόπολα δεν προσφέρει την παραμικρή φρεσκάδα στις ερμηνείες (η Φραντσέσκα Ντότο δείχνει να μπαίνει στον ρόλο περισσότερο από ένστικτο), αφήνει εντελώς αμήχανους τους χορωδούς στις σκηνές πλήθους, ενώ δεν φρόντισε να απαλύνει το εμφανές άγχος του Αντόνιο Πόλι στον ρόλο του Αλφρέντο, τον οποίο οι κάμερες έπιασαν πολλές φορές, στα ντουέτα του με τη Βιολέτα, να αναζητά με το βλέμμα τον διευθυντή ορχήστρας είτε στο πόντιουμ είτε στα μόνιτορ, Σε γενικές γραμμές, έχουμε μια αξιοπρεπέστατη παραγωγή, με φροντισμένη μαγνητοσκόπηση, η οποία, όμως, δεν ανταποκρίνεται στο hype που οι συντελεστές της είχαν δημιουργήσει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου