Ménilmontant (1926) (Α/Μ) βωβό)


Δραματική ταινία του Ντιμίτρι Κίρσανοφ, με τους Νάντια Σιμπίρσκαγια, Γιολάντ Μπωλιέ, Γκυ Μπελμόν.

Μετά την άγρια δολοφονία των γονιών τους, δυο αδερφές αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την ανέμελη ζωή τους στο χωριό και να μετακομίσουν στο Παρίσι, όπου πιάνουν δουλειά σε μια βιοτεχνία πλαστικών λουλουδιών, στην εργατική συνοικία του Μενιλμοντάν. Όμως η γνωριμία της μικρότερης με έναν γοητευτικό νεαρό, όχι μόνο θα τις απομακρύνει αλλά εν τέλει εξ αιτίας του ελεεινού χαρακτήρα του θα τις οδηγήσει σε καταστροφικά μονοπάτια.

Εξαιρετικό δείγμα των απαρχών του σινεμά που αναδεικνύεται ταυτόχρονα και σε ύψιστο επίτευγμα του πρώιμου ιμπρεσιονισμού στην κινηματογραφική τέχνη. Μόνο που στη συγκεκριμένη ταινία, η φόρμα δεν εξυπηρετεί απλά τη φόρμα μα τη λειτουργική εξέλιξη και το συναισθηματικό πάθος του έργου. Με λήψεις μοναδικής ταχύτητας και μοντάζ που κόβει την ανάσα ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα, το "Μενιλμοντάν" αποφεύγει εξ ολοκλήρου τη χρήση μεσοτίτλων, αφήνοντας την εικόνα και μόνο την εικόνα να αφηγηθεί την ιστορία. Αυτός άλλωστε είναι και ένας από τους λόγους που η διάρκεια της ταινίας ίσα που αγγίζει τα 45', επικεντρωμένη καθώς είναι στο πυρήνα της, ενώ κάλλιστα με μεσότιτλους ή πιο "φλύαρη" κινηματογράφηση κάποιος άλλος την ίδια ακριβώς ιστορία θα μπορούσε να την είχε απλώσει σε διάρκεια ώρας ή και παραπάνω. Όχι όμως ο Ντιμίτρι Κίρσανοφ, του οποίου η ζωή και η καριέρα μοιάζουν επίσης με ταινία. 

Γεννημένος ως Μάρκους Ντέηβιντ Σουσμάνοβιτς Κάπλαν στο σημερινό Τάρτου της Εσθονίας (το τότε Γιούργιεβ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας), λίγο αφότου συμπλήρωσε τα 30 του μετακομίζει στο Παρίσι, όπου πιάνει δουλειά ως τσελίστας στις ορχήστρες που συνόδευαν με τη μουσική τους τις ταινίες στους κινηματογράφους. Η μεγάλη αγάπη του για το σινεμά και η καλλιτεχνική του σπίθα σύντομα τον οδήγησαν στη δημιουργία των δικών του κινηματογραφικών ταινιών που με σημερινούς όρους θα περιγράφαμε ως ανεξάρτητες, αφού ο ίδιος ουδέποτε συνεργάστηκε με κάποια από τις εταιρείες παραγωγής της εποχής. Το "Μενιλμοντάν" είναι η δεύτερη ταινία του Ντιμίτρι Κίρσανοφ αλλά η παλαιότερη που διασώζεται έως τις μέρες μας. Χάρη στην εξαιρετική αποκατάσταση που πραγματοποίησε η Γαλλική Ταινιοθήκη, το φιλμ αποτυπώνει πλέον στην εντέλεια το κινηματογραφικό του μεγαλείο κι αυτή την εξαιρετικής αντίληψης ακολουθία εικόνων, τις οποίες ο Κίρσανοφ δεν αντιλαμβάνεται ως λέξεις αλλά -σύμφωνα με τα δικά του λόγια- ως νότες και ακόρντα. Αυτή τη μουσικότητα της σύλληψης αποδίδει λοιπόν και στο καταιγιστικό μοντάζ του, στο οποίο μάλιστα χρησιμοποιεί τεχνικές πρωτοποριακές για την εποχή, όπως η διπλοτυπία. Σπαρακτικό δράμα και μαζί φιλμ τεκμηρίωσης για το Παρίσι εκείνης της εποχής, το "Μενιλμοντάν" αποτελεί μια ξεχωριστή, μικρή στιγμή στη μεγάλη ιστορία του σινεμά, την οποία πρέπει οπωσδήποτε να ανακαλύψετε.

Για την ιστορία, η πρωταγωνίστρια Νάντια Σιμπίρσκαγια υπήρξε σύζυγος του σκηνοθέτη, από όπου μάλλον "κληρονόμησε" και το εξωτικό ψευδώνυμο. Γαλλίδα ήταν η ίδια, γεννημένη ως Ζερμαίν Μαρί Ζοζέφ Λεμπά.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώΓια περισσότερες δραματικές ταινίες, κλικ εδώ.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Θέατρο - Έρωτας-Κόκκινο Φιλί -Κεφάλαιο ΙΙΙ (2024)