Boston strangler (2023)
Ελληνικός τίτλος: Ο στραγγαλιστής της Βοστώνης
Θρίλερ βασισμένο σε αληθινά γεγονότα της 20th Century, σε σκηνοθεσία Ματ Ράσκιν, με τους Κίρα Νάιτλυ, Κάρρι Κουν, Κρις Κούπερ, Αλεσάντρο Νίβολα.
Βοστώνη, 1962. Η δημοσιογράφος Λορέτα ΜακΛάφλιν που εργάζεται στη γυναικεία στήλη της εφημερίδας Boston Record American, είναι η πρώτη που συνδέει τρεις φαινομενικά άσχετους μεταξύ τους φόνους γυναικών, οι οποίες βρέθηκαν βιασμένες και στραγγαλισμένες. Παρά την αρχική δυσπιστία του αρχισυντάκτη της, η Λορέτα παίρνει το πράσινο φως μόνο εάν μπορέσει να πιστοποιήσει τα συνδετικά στοιχεία των τριών φόνων, πράγμα που εν τέλει καταφέρνει. Με την Αστυνομία να αντιδρά επισήμως στο ενδεχόμενο ενός κατά συρροή δολοφόνου, οι έρευνες της αποφασισμένης δημοσιογράφου σε συνεργασία με την πιο έμπειρη συνάδελφό της, Τζην Κόουλ, αποδίδουν σταδιακά καρπούς και αποκαλύπτουν τη δράση ενός από τους πλέον διαβόητους εγκληματίες της εποχής μας.
Κατ' αρχάς, για τους γνωρίζοντες την ύπαρξη της ομότιτλης ταινίας που ο Ρίτσαρντ Φλάισερ γύρισε το 1968 με τον Τόνυ Κέρτις, ξεκαθαρίζω πως ουδεμία σχέση υπάρχει με τούτον εδώ τον "Στραγγαλιστή". Φυσικά και αμφότερες πραγματεύονται το ίδιο θέμα που είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη, όμως η αντιμετώπιση και ο άξονας ενδιαφέροντος των δύο ταινιών διαφέρουν ολοκληρωτικά. Η νέα και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα παραγωγή -σε αντίθεση με την παλαιότερη- δεν διαβάζει την ιστορία ως αστυνομικό θρίλερ αλλά πολύ περισσότερο ως δράμα χαρακτήρων και καταστάσεων που κυκλώνουν τον πυρήνα των εγκλημάτων. Προσηλωμένο στον χαρακτήρα της επίμονης δημοσιογράφου Λορέτα ΜακΛάφλιν, το σενάριο που υπογράφει ο ίδιος ο σκηνοθέτης, εκμεταλλεύεται το ιστορικό πλαίσιο για να αφηγηθεί παράλληλα και μια ιστορία σεξισμού, αστυνομικού ωχαδερφισμού και παράλληλα τη μάχη μιας γυναίκας για την ελευθερία των πράξεών της. Είναι πολύ ενδιαφέρων ο τρόπος που το κυνήγι του δολοφόνου παρατίθεται παράλληλα με τη μάχη που η νεαρή δημοσιογράφος δίνει για να αποδείξει πως τίποτα δεν τη διαχωρίζει από το ανδροκρατούμενο περιβάλλον εντός του οποίου κινείται, ενώ εξίσου ενδιαφέρουσες είναι και οι μεταστροφές που σημειώνονται στην οικογενειακή της εστία, παρά τον υποστηρικτικό της σύζυγο.
Όλα τα φώτα στον "Στραγγαλιστή της Βοστώνης" πέφτουν φυσικά επάνω στην Κίρα Νάιτλυ που ουσιαστικά κρατά την ταινία επάνω της, με όλους τους υπόλοιπους -καλοπαιγμένους- ρόλους να δρουν αμιγώς υποστηρικτικά στον δικό της. Αξιοπρόσεκτες είναι οι ερμηνευτικές της διακυμάνσεις, οι οποίες ουδέποτε οδηγούν σε ξεσπάσματα εύκολου εντυπωσιασμού, καθώς επιλέγει την εγκράτεια, επιδεικνύοντας εσωτερική δύναμη και μόνο που εκφράζεται στα μάτια της. Ο Αλεσάντρο Νίβολα ξεχωρίζει επίσης για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τον ρόλο του αστυνομικού που -σχεδόν μόνος του- τη βοηθά στις έρευνές της, όπως φυσικά και η Κάρρι Κουν ως η δημοσιογράφος με την οποία συνεργάζονται. Φροντισμένη στην εντέλεια η αναπαράσταση της εποχής, ακόμα και χρωματικά στη φωτογραφία της ταινίας, συναρπαστικός ο τρόπος που αποκαλύπτονται οι λεπτομέρειες -κι ας είναι μια πάνω-κάτω γνωστή ιστορία- όπως και τα ενδεχόμενα που εξετάζονται στο φινάλε.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου