In the heat of the night (1967)
Ελληνικός τίτλος: Ιστορία ενός εγκλήματος
Αστυνομικό θρίλερ της United Artists σε σκηνοθεσία Νόρμαν Τζούισον, με τους Σίντνεϋ Πουατιέ, Ροντ Στάιγκερ, Γουώρεν Όουτς, Λη Γκραντ, Λάρρυ Γκέητς.
Ένας αστυνομικός εντοπίζει το πτώμα του βιομηχάνου Φίλιπ Κολμπέρ σε ένα δρομάκι της μικρής πόλης Σπάρτα, του Μισισσιπή. Λίγο αργότερα, ένας μαύρος άνδρας συλλαμβάνεται στον σιδηροδρομικό σταθμό ως ύποπτος για ληστεία μετά φόνου. Μόνο που ο "ύποπτος" δεν είναι άλλος από τον αστυνομικό Βέρτζιλ Τιμπς, του τμήματος ανθρωποκτονιών της Φιλαδέλφειας, ο οποίος βρισκόταν στην πόλη για να επισκεφθεί τη μητέρα του. Μολονότι ο Τιμπς, οργισμένος, ήταν έτοιμος να επιστρέψει σπίτι του, ο προϊστάμενός του τού ζητά να παραμείνει εκεί και να βοηθήσει στις έρευνες για τον δολοφόνο, παρά τις ρατσιστικές διαθέσεις των εκεί συναδέλφων του.
Μία από τις καλύτερες αστυνομικές ταινίες και μαζί ταινία-σταθμός ως προς το ιδεολογικό της διακύβευμα, η "Ιστορία ενός εγκλήματος" έγραψε τη δική της ιστορία στο σινεμά. Τοποθετημένη και γυρισμένη σε μια αβέβαιη εποχή όταν το κίνημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κέρδιζε διαρκώς έδαφος, τολμά να σχολιάσει και την ίδια στιγμή να σπάσει τα στερεότυπα, βάζοντας έναν λευκό και έναν μαύρο άνδρα να συνεργάζονται (έστω και εξ ανάγκης) κόντρα στο σαφές ρατσιστικό περιβάλλον του τόπου. Μόνος ενάντια στον κόσμο ο Βέρτζιλ Τιμπς, μόνος ενάντια σε ένα προδιαγεγραμμένο κινηματογραφικό κατεστημένο και ο Νόρμαν Τζούισον, ο οποίος ως Καναδός μπορούσε να διατηρεί μια περισσότερο ψύχραιμη ματιά έναντι του κοινωνικοπολιτικού τοπίου των ΗΠΑ και ειδικότερα εκεί στον Νότο. Αυτό που συναρπάζει πάντως τον θεατή οποιασδήποτε γενιάς είναι η δύναμη του σεναρίου τόσο ως προς την αστυνομική πλοκή όσο και ως προς της σύγκρουση των δύο κόσμων που πραγματεύεται. Ο Σίντνεϋ Πουατιέ, εξαιρετικός στον ρόλο του, με περίσσια ερμηνευτική αυτοσυγκράτηση και την ίδια στιγμή με μια εσωτερική ένταση που συνταράσσει την οθόνη, δεν εκφράζει απλά τον μαύρο αμερικανό πολίτη που διεκδικεί τη θέση που έχει κατακτήσει, αλλά γενικότερα τον όποιο -κατά εποχή και περιβάλλον- διαφορετικό και "απόβλητο" που δεν το βάζει κάτω αλλά μένει ακλόνητος στη θέση του, χάρη στον χαρακτήρα και τις ικανότητές του. Υπέροχος και ο Ροντ Στάιγκερ με ερμηνεία καταλυτική και βαθιά ολοκληρωμένη.
Η ιστορία αποτέλεσε σοκ για τους θεατές της εποχής -τόσο αρνητικό για κάποιους όσο και θετικό για πολλούς περισσότερους- δεδομένου ότι τέτοιο πάντρεμα πρωταγωνιστών δεν είχε ξανασυμβεί, πόσω μάλλον σε μια mainstream αστυνομική ταινία. Ο Τζούισον όμως δεν γυρίζει την "Ιστορία ενός εγκλήματος" ως ταινία καταγγελίας μα ως ένα καθαρόαιμο αστυνομικό θρίλερ με δύο ανθρώπους από τις αντίπερα όχθες που αναγκάζονται να βάλουν τα προσωπικά τους στην άκρη και να συνεργαστούν για έναν κοινό σκοπό. Επί του προκειμένου, η "κόντρα" σαφέστατα και είναι φυλετική, ευρύτερα όμως το εξαιρετικό σενάριο του Στέρλινγκ Σίλιφαντ (από το βιβλίο του Τζων Μπωλ) λειτουργεί σε οποιαδήποτε έκφραση της διαφορετικότητας -εκεί άλλωστε έγκειται και η τεράστια δύναμη της ταινίας. Χωρίς ίχνος υπεραπλουστεύσεων και με μεγάλη κινηματογραφική μαεστρία, το φιλμ λειτουργεί ως buddy movie με πολιτική θέση ενώ δεν παύει ούτε στιγμή να συναρπάζει με την αστυνομική πλοκή του και τη διαρκώς κλιμακούμενη αγωνία μέχρι το φινάλε.
Κέρδισε 5 Όσκαρ (Καλύτερης Ταινίας, Α' Ανδρικού ο Ροντ Στάιγκερ, Διασκευασμένου Σεναρίου, Ήχου & Μοντάζ) από τις 7 συνολικά υποψηφιότητες. 4 υποψηφιότητες στα BAFTA όπου κέρδισε 2 (Καλύτερου Ξένου Ηθοποιού ο Ροντ Στάιγκερ και Βραβείο Ηνωμένων Εθνών ο Νόρμαν Τζούισον).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου