Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves (2023)
Ελληνικός τίτλος: Dungeons & Dragons -Εντιμότητα μεταξύ κλεφτών
Περιπέτεια φαντασίας των Paramount/eOne σε σκηνοθεσία Τζων Φράνσις Ντέηλυ, Τζόναθαν Γκόλντστάιν, με τους Κρις Πάιν, Μισέλ Ροντρίγκεζ, Ρεζέ-Ζαν Πέητζ, Τζάστις Σμιθ, Χιου Γκραντ, Σοφία Λίλις, Χλόη Κόλμαν, Νταίζυ Χεντ.
Ένας κλέφτης, η καλύτερή του φίλη και συνεργός του και μαζί μια παρέα από απροσάρμοστους συμμάχους, ξεκινούν ένα ταξίδι που θα τους φέρει αντιμέτωπους με πρωτόγνωρους κινδύνους, απρόσμενους προδότες και εν τέλει με τις ευθύνες τους.
Πάντα κρατάω μικρό καλάθι όποτε ακούω για κινηματογραφικές διασκευές παιχνιδιών, ατραξιόν σε πάρκα και άλλων παρόμοιων πηγών έμπνευσης, όχι επειδή δεν έχω εκπλαγεί ευχάριστα στο παρελθόν μα γιατί έχω πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου πως το όλο εγχείρημα κινδυνεύει να είναι μια προωθητική σαπουνόφουσκα για το εμπόρευμα στα ράφια των καταστημάτων. Ειδικά σε ό,τι αφορά το "Dungeons & Dragons", ένα απίστευτα δημοφιλές επιτραπέζιο το οποίο είχα αποκτήσει κι εγώ κάποτε, μπορεί να ξεστόμισα από μέσα μου ένα "άντε πάλι", όμως την ίδια στιγμή σκέφτηκα πως η ιδέα αυτή μπορεί να προσφέρει ένα ατελείωτο σύμπαν δυνατοτήτων. Βλέπετε, το συγκεκριμένο επιτραπέζιο είναι τόσο επεκτάσιμο και μαζί τόσο εξαρτώμενο από τη φαντασία των ίδιων των παιχτών, που ως σενάριο ταινίας αφήνει όλες τις πιθανότητες ανοιχτές. Το τελικό αποτέλεσμα που απόλαυσα στη χορταστικά μεγάλη οθόνη του σινεμά, δεν απογοητεύει καθόλου, ενώ επιβεβαιώνει το πλήθος των εναλλακτικών οδών που οι δημιουργοί της ταινίας είχαν να επιλέξουν. Είτε σοφά, είτε μετριοπαθώς, η οδός που επέλεξαν ήταν η πλέον ασφαλής, τηρώντας τις συμβάσεις του είδους, χωρίς ριψοκίνδυνα ξεστρατίσματα και χωρίς να παίρνουν στα πολύ σοβαρά τον εαυτό τους.
Οπότε, έχουμε να κάνουμε με μια αναγνωρίσιμη μα οικεία συντροφιά από συμπαθέστατους τυχοδιώκτες, μια ιστορία βατή και με σωστή κατανομή της δράσης, κάμποσο χιούμορ (αλλά όχι πλακίτσες), εντυπωσιακά εφφέ και στο τέλος-τέλος ένα μαζεμένο πάντρεμα του "Άρχοντα των δαχτυλιδιών" με τους "Φύλακες του Γαλαξία" και τους "Πειρατές της Καραϊβικής". Όχι πως το "Dungeons & Dragons: Εντιμότητα μεταξύ κλεφτών" επιχειρεί να μιμηθεί ή να προσομοιάσει σε οποιαδήποτε από τις ταινίες που ανέφερα, απλά επιλέγει να μην δώσει κάποιο κατά-δικό του στίγμα και αντ' αυτού να πλεύσει σε γνώριμα νερά από ένα οικείο κινηματογραφικό παρελθόν. Έχει κάτι το γοητευτικά βίντατζ το φιλμ, καθώς το εντυπωσιακό θέαμα αφήνεται σε μια ρομαντική αθωότητα χωρίς να προσπαθεί ποτέ να επιβληθεί δια της (σκηνοθετικής) βίας ή μέσω εξυπνακίστικων εντυπωσιασμών. Γεμάτη χρώμα, καλοδουλεμένη ψηφιακή επεξεργασία, ανθρωπιά στους χαρακτήρες και χιουμοριστικές ανατροπές σε κάθε ξαφνικό κίνδυνο, χρησιμοποιεί έντεχνα το καστ και τη χημεία μεταξύ των χαρακτήρων για να αφηγηθεί κάτι οπτικά μεγαλειώδες που όμως δεν ξεφεύγει από την ανθρώπινη κλίμακα. Τα πάντα είναι ξεκάθαρα: οι καλοί είναι καλοί, οι κακοί είναι κακοί, τα τέρατα φοβιστικά αλλά όχι φρικιαστικά, τα σκηνικά μεγαλειώδη και όλο μαζί μια ξέγνοιαστη παρτίδα μεταξύ φίλων που μαζεύτηκαν για να περάσουν όμορφα κάποιο βράδυ. Θα μπορούσαν πάντως -βάσει τίτλου- να υπάρχουν περισσότεροι δράκοι. Φιλικά συμμετέχει ο Μπράντλεϋ Κούπερ σε έναν -από κάθε άποψη- μικρό ρόλο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου