Καταιγίδα (1965) (Α/Μ)

Δραματική ταινία της Φοίνιξ Φιλμ, σε σκηνοθεσία Κώστα Ανδρίτσου, με τους Ντόρα Γιαννακοπούλου, Γιάννη Βόγλη, Μαρία Σολδάτου, Μιράντα Μυράτ, Ανδρέα Φιλιππίδη, Χριστόφορο Νέζερ.

Ένας πιανίστας με κλασικές σπουδές πιάνει δουλειά στο πλευρό μιας διάσημης, ανερχόμενης τραγουδίστριας. Μολονότι στην αρχή έψαχνε απλά για κάποιον να την ακομπανιάρει στις πρόβες της, η Μαρίνα Ράλλη αναγνωρίζει το μεγάλο ταλέντο του Αλέξη Μικελή και τον βοηθά να αναδειχθεί ως σπουδαίος συνθέτης. Η εργασιακή τους σχέση πολύ σύντομα οδηγεί και σε έναν μεγάλο έρωτα, ο οποίος όμως είναι καταδικασμένος, αφού εκείνος είναι παντρεμένος και με παιδί. Όταν το μαθαίνει από την ίδια τη γυναίκα του, η Μαρίνα αποχωρεί από τη ζωή του, χωρίς όμως να του πει πως γνωρίζει για τον γάμο του. Απογοητευμένη, αρχίζει να μαραζώνει μαζί με την καριέρα της και καταλήγει από τα μεγάλα θέατρα της Ευρώπης σε λαϊκό μπουλούκι, την ίδια στιγμή που ο Αλέξης είναι πλέον πρώτο όνομα.

Υπήρξαν και αυτά τα μελό στο ελληνικό σινεμά, τα αστικά, τα οποία στην πλειοψηφία τους έχαιραν και μιας μεγαλύτερης φροντίδας τόσο σε καλλιτεχνικό όσο και σε επίπεδο παραγωγής. Αντίστοιχη αξιοπρέπεια επιδεικνύει και τούτη εδώ η ταινία, το σενάριο της οποίας υπογράφει ο Νέστορας Μάτσας, που υπήρξε ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς του είδους. Μακριά από σκόρπια και περιττά δάκρυα αλλά εξίσου μακριά και από τα μπουζούκια, η ταινία στέκει συμπαθέστατα, με αξιοπρεπέστατο και το πρωταγωνιστικό δίδυμο Γιάννη Βόγλη-Ντόρας Γιαννακοπούλου, η οποία μάλιστα είχε μια έξτρα κινηματογραφική φινέτσα, που στον συγκεκριμένο ρόλο ταιριάζει γάντι. Εντάξει, υπάρχουν σαφέστατα οι επιταγές της εποχής που πρέπει να ακολουθηθούν ως έναν βαθμό, υπάρχει και η έλλειψη ενός μεγάλου παραγωγού (στα χέρια της Finos, ας πούμε, θα είχαν γίνει θαύματα), οπότε η ταινία χάνει στα σημεία, χωρίς όμως ποτέ να γίνεται χυδαία λαϊκή. Ως προς αυτό, μεγάλη βοήθεια προσφέρουν τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη που ανεβάζουν level στα μουσικά ακούσματα, αλλά και κάποια σεναριακά ευρήματα, όπως αυτό του καφενείου των ξεχασμένων καλλιτεχνών που προκαλεί τίμια συγκίνηση ενώ κουμπώνει κάποια στιγμή και τον κύκλο της ιστορίας.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.