Portrait of Jennie (1948) (A/M)

Ελληνικός τίτλος: Το πορτραίτο της Τζένι

Εναλλακτικός τίτλος: Ερωτική παγίδα

Δραματική ταινία φαντασίας της Selznick, σε σκηνοθεσία Γουίλλιαμ Ντίτερλε, με τους Τζέννιφερ Τζόουνς, Τζόζεφ Κότεν, Έθελ Μπάρρυμορ, Σέσιλ Κέλλαγουέη.

Στη Νέα Υόρκη της μεγάλης ύφεσης, ένας ζωγράφος που προσπαθεί να ζήσει από την τέχνη του, γνωρίζει τυχαία ένα κοριτσάκι στο πάρκο, την Τζένι, που περιμένει τους γονείς του. Καλλιτέχνες σε τσίρκο, του λέει πως είναι, μόνο που η αίθουσα όπου υποτίθεται πως εμφανίζονται έχει κατεδαφιστεί από καιρό. Ο Έμπεν δεν δίνει μεγάλη σημασία αφού αυτό που τον απασχολεί είναι να βρει κάποιον να αγοράσει τα έργα του, ώστε να πληρώσει το νοίκι του και να φάει κάτι το βράδυ. Η ιδιοκτήτρια μιας γκαλερί δείχνει ενδιαφέρον για έναν πίνακά του, αλλά του λέει πως η νεκρή φύση που ζωγραφίζει είναι ακριβώς αυτό: νεκρή. Τον συμβουλεύει να βρει ψυχή για τη ζωγραφική του και κατά πως φαίνεται, μούσα και έμπνευσή του θα αποτελέσει αυτό το μικρό κοριτσάκι που γνώρισε στο πάρκο και το οποίο, κάθε φορά που συναντιούνται δείχνει αρκετά χρόνια μεγαλύτερο, ενώ έχουν περάσει μόνο κάποιες μέρες.

Αλλόκοτο μα άκρατα γοητευτικό φιλμ, μακριά από τη χολυγουντιανή νόρμα της εποχής του, παρά τη χολυγουντιανή του καταγωγή. Λέγεται πως ήταν προσωπική επιθυμία του Ντέηβιντ Ο. Σέλζνικ να γυριστεί σε ταινία το βιβλίο του Ρόμπερτ Νέηθαν, εξ ου και η βιάση να αποκτήσει τα δικαιώματά του, έχοντας στο μυαλό του για πρωταγωνίστρια την Τζέννιφερ Τζόουνς, την οποία αργότερα παντρεύτηκε. Αυτή η αλλοκοτιά της ιστορίας ξένισε τους κριτικούς της εποχής που δεν την υποδέχτηκαν και με τα καλύτερα λόγια, παρ' ό,τι με το πέρασμα των χρόνων συγκαταλέγεται στις κλασικές, μα άγνωστες ως επί τω πλείστον ταινίες. Γλυκά ευαίσθητη και αέρινη η Τζέννι της Τζένιφερ Τζόουνς, βαθιά τραγικός ο ζωγράφος του Τζόζεφ Κότεν, σε έναν ρόλο κόντρα από αυτούς που τον έχουμε συνηθίσει, ενώ κλέβει τις σκηνές όπου εμφανίζεται η Έθελ Μπάρρυμορ, στον ρόλο της γκαλερίστας. 

Ατμοσφαιρικό, μυστηριώδες, παραμυθένιο και ταυτόχρονα λυτρωτικά συγκινητικό, το φιλμ χρωστά πολλά και στην υποψήφια για Όσκαρ φωτογραφία του Τζόζεφ Ώγκαστ που θολώνει το ασπρόμαυρο ή που φιλμάρει πίσω από καμβά για μια μυσταγωγική εμπειρία και φυσικά στη σκηνοθετική ματιά του Ντίτερλε που επιτυγχάνει να προσδώσει ρεαλιστική υπόσταση σε μια μεταφυσική ιστορία αγάπης, χρησιμοποιώντας και κάποια πρωτότυπα ευρήματα, όπως την ανήκουστη για την εποχή πλήρη απουσία τίτλων έναρξης (τον τίτλο της ταινίας τον ακούμε από τον αφηγητή), αλλά και την ολιγόλεπτη έγχρωμη σεκάνς στο φινάλε, όπου πλέον αποκαλύπτεται το πορτραίτο, και η οποία ανέβασε το κόστος της ταινίας, καθώς έπρεπε να τυπωθεί σε έγχρωμο ένα ασπρόμαυρο φιλμ. Για την ιστορία, το πορτραίτο της Τζένι που φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Ρόμπερτ Μπράκμαν, κοσμούσε το σαλόνι του Σέλζνικ μετά τον γάμο του με την Τζένιφερ Τζόουνς το 1949. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις ταινίες φαντασίας, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.