Viktor und Viktoria (1933) (A/M)

Ελληνικός τίτλος: Βίκτωρ και Βικτώρια

Κομεντί της UFA, σε σκηνοθεσία Ράινχολντ Σούντζελ, με τους Ρενάτε Μύλερ, Χέρμαν Τίμιγκ, Χίλντε Χίλντεμπραντ, Άντον Βόλμπρουκ, Φριτς Όντεμαρ.

Η φιλόδοξη τραγουδίστρια Σουζάνε γνωρίζεται σε μια αίθουσα ακροάσεων (όπου και πάλι δεν παίρνει τον ρόλο) έναν επίσης ταλαίπωρο και άνεργο ηθοποιό, τον Βίκτωρ. Συμπαθιούνται αμέσως και καθώς κάθονται και κλαίνε τη μοίρα τους για μια καριέρα που δεν θα κάνουν ποτέ, ο Βίκτωρ τής εξομολογείται την ιδέα που έχει για ένα νούμερο που θα έκανε μεγάλη επιτυχία: ο ίδιος θα εμφανιζόταν ως Βικτώρια σε ένα μουσικοχορευτικό νούμερο και τη στιγμή που θα αποκαλυπτόταν πως είναι άντρας θα γκρεμιζόταν η αίθουσα από τα χειροκροτήματα. Όλα αυτά, βέβαια, δεν θα συνέβαιναν ποτέ, καθώς η όψη του, ακόμα και με τα ρούχα, την περούκα και το μακιγιάζ, ουδόλως θύμιζε γυναίκα, οπότε οι θεατές θα καταλάβαιναν από την αρχή πως πρόκειται για άντρα. Η γνωριμία του, όμως, με τη Σουζάνε τού γεννά μια πονηρή ιδέα στο μυαλό: θα βάλει εκείνη να προσποιείται πως είναι άντρας που υποδύεται τη γυναίκα και να παρουσιάζει το νούμερο στη σκηνή. Μολονότι η Σουζάνε αρνείται να εξαπατήσουν τον κόσμο, ανάγκα (και πείνα) και οι θεοί πείθονται, οπότε ξεκινούν την παράτολμη εξαπάτησή τους. Το κοινό ενθουσιάζεται, αλλά ένας γοητευτικός, πλούσιος άντρας δεν δείχνει να πείθεται από την "αρρενωπότητα" της Σουζάνε. 

Προφανώς και είναι η πρωτότυπη ταινία επάνω στην οποία βάσισε ο Μπλέηκ Έντουαρντς την υπέροχη μουσική κωμωδία του, παίζοντας όμως και με τα φύλα. Στην προκειμένη παραγωγή ουδείς είναι ομοφυλόφιλος, ο γοητευτικός Ρόμπερτ αντιλαμβάνεται αμέσως πως η "Βικτώρια" είναι πράγματι γυναίκα και όλα κυλάνε χαρούμενα και αθώα, ως μία ανάλαφρη κομεντί παρεξηγήσεων με κάποια εμβόλιμα μουσικά νούμερα, ιδιαζόντως εντυπωσιακά. Η σεμνοτυφία του φιλμ (επιβεβλημένη κατά ένα μεγάλο βαθμό από τη λογοκρισία, καθώς το στούντιο παραγωγής UFA είχε ήδη περάσει στην ιδιοκτησία του ναζιστικού κόμματος) δεν στερεί από το φιλμ το σπιρτόζικο χιούμορ, αφού το σενάριο (και επακόλουθα, η σκηνοθεσία) στηρίζεται σε χαριτωμένους και έξυπνους διαλόγους, που ανεβάζουν τον ρυθμό και προκαλούν αβίαστο γέλιο. Πολύ φρέσκια η σκηνοθετική ματιά, άριστα κωμικές οι ερμηνείες. Για την ιστορία, ο Ράινχολντ Σούντζελ γύριζε ταυτόχρονα και τη γαλλική εκδοχή της ταινίας, με γάλλους ηθοποιούς, η οποία παίχτηκε τότε ως "Ζωρζ και Ζωρζέτ".

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις κομεντί, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. Τα μιούζικαλ, εδώ.