Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου (2021)

Δραματική μίνι σειρά εποχής της εταιρείας Τηλεκίνηση και της ΕΡΤ σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη, με τους Τατιάνα Παπαμόσχου, Νικόλα Παπαγιάννη, Ευθύμη Γεωργόπουλο, Σόλων Τσούνη, Ντίνα Μιχαηλίδου, Μιχάλη Αρτεμισιάδη, Μανταλένα Παπαδάτου, Έλενα Πιερίδου.

Ο Γιωργής επιστρέφει στο χωριό του από τα ξένα για να βρει το σπιτικό του βυθισμένο στο πένθος μετά από την ανεξήγητη δολοφονία του αδελφού του, του Χρηστάκη. Καθώς η μάνα τους ξορκίζει τον ίδιο και τον τρίτο της τον γιο, τον Μιχαήλο, να βρουν τον φονιά του αδελφού τους ώστε να μην μείνει το έγκλημα ατιμώρητο, κινούν για την Κωνσταντινούπολη ώστε να δουν πώς προχωρούν οι έρευνες των Αρχών και να κινητοποιήσουν, εάν είναι απαραίτητο, το ενδιαφέρον των αρμοδίων.

Οι σειρές εποχής που αποτελούν διασκευή κλασικών έργων της ελληνικής λογοτεχνίας επιστρέφουν εκεί όπου γεννήθηκαν, στην ΕΡΤ, προσαρμοσμένες όμως στις αντιλήψεις της νέας εποχής. Ο Μανούσος Μανουσάκης ως σκηνοθέτης και παραγωγός αναλαμβάνει να μεταφέρει τρία ελληνικά διηγήματα στην οθόνη, με τη μορφή μίνι-σειρών τεσσάρων ωριαίων επεισοδίων. Ο "Βαρδιάνος στα Σπόρκα" του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη που έκανε την αρχή, αφήνοντας άριστες εντυπώσεις, δίνει τη θέση του σε αυτό το τραγικό και μαζί "αστυνομικό", αυτοβιογραφικό δράμα του Γεωργίου Βιζυηνού. Με ίντριγκα έτοιμη για την οθόνη, το διήγημα αποδίδεται υπηρετώντας άρτια το τηλεοπτικό μέσο, με το σενάριο (Σταύρος Αβδούλος, Ειρήνη Ριτσώνη) να επενδύει σε τρεις άξονες: το αστυνομικό μυστήριο, το ανθρώπινο δράμα και την αισθηματική ιστορία που τα υποκίνησε όλα. 

Με γυρίσματα σε προσεκτικά επιλεγμένους φυσικούς χώρους και ιδιαίτερη φροντίδα σε σκηνικά (Σπύρος Λάσκαρης) και κοστούμια (Μαρία Μαγγίρα), η αναπαράσταση της εποχής εντυπωσιάζει, αν και -για να γκρινιάξω και λίγο- θα ήθελα λίγη περισσότερη σπουδή στο post της πολύ καλής φωτογραφίας του Άγγελου Παπαδόπουλου ώστε να μειωθεί ακόμα περισσότερο η τηλεοπτική "φωτεινότητα" του βίντεο. Η έντονη και διαρκής χρήση της μουσικής (Χρήστος Παπαδόπουλος) μολονότι too much σε κάποια σημεία, βοηθά την ένταση και την αγωνία στην εξέλιξη της ιστορίας, ενώ ταυτόχρονα μοιάζει να δίνει το τέμπο και στο ίδιο το μοντάζ. Η Τατιάνα Παπαμόσχου κρατά τα ηνία της αφήγησης στον ρόλο της τραγικής μάνας, συντροφιά ενός επιτελείου σωστά επιλεγμένων ηθοποιών που ασχολούνται ουσιαστικά με το ρόλο τους. Εξαιρετικός ακόμα μία φορά ο Νικόλας Παπαγιάννης, σπαρακτικός στο φινάλε, με τη μορφή του να σε στοιχειώνει.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Συγκεντρωμένα τα κείμενα για τις τηλεοπτικές παραγωγές θα τα βρείτε εδώ.