Sugar (2024)
Αστυνομική μίνι σειρά μυστηρίου της Apple TV+, δημιουργία του Μαρκ Προτόσεβιτς, με τους Κόλιν Φάρελ, Κίρμπυ Χάουελ-Μπατίστ, Έημυ Ράυαν, Ντένις Μπουτσικάρις, Νέητ Κόρντρυ, Τζέημς Κρόμγουελ.
Ο Τζων Σούγκαρ, ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ στο Λος Άντζελες, αναλαμβάνει να εντοπίσει την εγγονή ενός μεγαλοπαραγωγού του κινηματογράφου, η οποία αγνοείται. Όμως, λόγω του βεβαρυμμένου παρελθόντος της με ναρκωτικά, ουδείς άλλος στην οικογένεια δείχνει να ανησυχεί καθώς θεωρούν πως θα εμφανιστεί και πάλι όπως τις προηγούμενες φορές. Ο πατέρας της μάλιστα μοιάζει ιδιαίτερα ενοχλημένος που μπλέχτηκε ντετέκτιβ στην υπόθεση, όπως ενοχλημένη είναι και η συνεργάτιδα του Σούγκαρ καθώς φαίνεται πως την υπόθεση αυτή η ίδια την είχε αρνηθεί στον πελάτη, προτού εκείνος επικοινωνήσει απ' ευθείας μαζί του.
Έξυπνη, απρόσμενη, ατμοσφαιρική και ενδιαφέρουσα σειρά, ο "Sugar" είναι από τις περιπτώσεις αυτές που η τηλεόραση παραδίδεται άνευ όρων στην αγάπη της για το σινεμά. Από τους τίτλους έναρξης αντιλαμβάνεται κανείς τις επιρροές και τον φόρο τιμής που επιθυμεί να αποτίνει στο κλασικό νουάρ του Χόλυγουντ, με χρώματα, μουσικές και γραμματοσειρά που κλείνουν το μάτι στο "Τσάινατάουν". Την ίδια στιγμή, όμως, η ιδέα του Μαρκ Προτόσεβιτς δεν λειτουργεί ως μνημόσυνο σε ένα είδος που δεν συνηθίζεται πια, αλλά το εμβαπτίζει σε ένα κινηματογραφικό περιβάλλον σύγχρονο, πλάθοντας έναν ήρωα που ναι μεν έχει ξεπηδήσει από τα ασπρόμαυρα φιλμ του '50, αλλά την ίδια στιγμή θα μπορούσε να είναι ένας άλλος Τζων Γουίκ. Ψύχραιμος, αποφασιστικός και αποτελεσματικός ο Τζων Σούγκαρ στην πρώτη κιόλας σκηνή της σειράς, προσπαθεί να λύσει την υπόθεση όσο πιο ευγενικά και αναίμακτα γίνεται. "Μην με κάνεις να ασκήσω βία", λέει στον εγκληματία που έχει απέναντί του. "Τη σιχαίνομαι τη βία" συμπληρώνει, προτού τον κάνει τόπι. Με τις ίδιες συνοπτικές διαδικασίες αναπτύσσεται η ιστορία από το πρώτο κιόλας επεισόδιο, καθώς μας συστήνονται όλοι σχεδόν οι ήρωες του δράματος, ενόσω διαφαίνεται πως υπάρχει κάτι ακόμα κάτω από την επιφάνεια. Λογική και ευαισθησία σηματοδοτούν τις σκέψεις και τις πράξεις του Σούγκαρ, προκαλώντας αντιδράσεις από τη συνεργάτιδα και βοηθό του, τη Ρούμπυ, που του υπενθυμίζει διαρκώς ότι δεν πρέπει να εμπλέκεται συναισθηματικά με τις υποθέσεις που αναλαμβάνει, επισημαίνοντας και την κατάσταση της υγείας του. Και ενόσω συμβαίνουν όλα αυτά και το μυστήριο της εξαφάνισης της Ολίβια διαφαίνεται όλο και πιο περίπλοκο, ο Σούγκαρ βρίσκει ηρεμία και χαλάρωση στις αγαπημένες του ταινίες από το κλασικό Χόλυγουντ, με όλους αυτούς τους υπέροχους ήρωες που έμειναν ανεξίτηλοι στο συλλογικό ασυνείδητο. Αν δεν υπάρχει κάπου μια τηλεόραση ή ένα σινεμά που προβάλουν στο background κάποια από αυτές τις ταινίες, έρχονται απανωτά cut στη δική μας οθόνη για να παρεμβάλλουν φευγαλέες φράσεις και εικόνες των ταινιών αυτών, τόσο ως ιντερλούδια της δράσης όσο και ως σκέψεις και σημεία αναφοράς του πρωταγωνιστή μας. Μέχρι που φτάνουμε στο επεισόδιο 6 και όλα τα παραπάνω αποκτούν μια άλλη διάσταση -κυριολεκτικά.
Τεράστιο κεφάλαιο στο "Sugar" είναι ο ίδιος ο Τζων Σούγκαρ στην κατά Κόλιν Φάρελ εκδοχή του, με μια ερμηνεία οικεία στην προσωπική του παλέτα, αλλά την ίδια στιγμή δουλεμένη σε όλες αυτές τις μικρές, απαρατήρητες σχεδόν λεπτομέρειες που όχι μόνο την κάνουν ξεχωριστή αλλά και συμπληρώνουν το παζλ αυτών που θα επακολουθήσουν. Ευαίσθητος αλλά και απόμακρος την ίδια στιγμή, συντετριμμένος αλλά δυνατός στη συγκρότησή του, πανίσχυρος και ικανός στη βία αλλά με την αποστροφή που του προκαλεί η χρήση της, μόνος εν μέσω ενός ολόκληρου κόσμου και πλήρως αφοσιωμένος στο καθήκον και στις ευθύνες του, ο Κόλιν Φάρελ κατορθώνει να είναι όλα όσα γνωρίσαμε και αγαπήσαμε αλλά την ίδια στιγμή και κάτι άλλο, άγνωστο και διαφορετικό. Η σειρά και η ιστορία ολοκληρώνονται στο τέλος του 8ου επεισοδίου, αφήνοντας απλά μια ανοιχτή υπόσχεση πως ίσως ξαναβρεθούμε σε κάποια οθόνη. Το "Sugar" ήταν υποψήφιο για Έμμυ Φωτογραφίας στην κατηγορία Μονοκάμερης Ημίωρης Σειράς.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου