Truman (2015)

Δραματική κομεντί της Filmax, σε σκηνοθεσία Τσεσκ Γκάυ, με τους Ρικάρντο Νταρίν και Χαβιέ Κάμαρα. 

Ο Τομάς ξεκινάει από το σπίτι του στον Καναδά για να επιστρέψει στη Μαδρίτη, με σκοπό να περάσει λίγες ημέρες με τον παιδικό του φίλο, τον Χουλιάν. Μολονότι τον αγαπά, το ταξίδι το έκανε περισσότερο από ανάγκη και ύστερα από πίεση της γυναίκας του, καθώς οι ημέρες του Χουλιάν είναι μετρημένες. Ο καρκίνος έχει προχωρήσει και ο ίδιος έχει αποφασίσει να σταματήσει τις χημειοθεραπείες, προτιμώντας έναν αξιοπρεπή θάνατο από την ταλαιπωρία μέσα στα νοσοκομεία. Μοναδικό του μέλημα, να βρει μια οικογένεια να υιοθετήσει τον σκύλο του, τον Τρούμαν, με τον οποίο έχουν περάσει μια ζωή μαζί. 

Είναι από αυτές τις ταινίες που από τα πρώτους πλάνα, επάνω στους τίτλους αρχής, σε κάνουν να αντιληφθείς ότι θα δεις κάτι σπουδαίο. Και δεν απογοητεύει. Δύο εξαιρετικοί ηθοποιοί, αποδίδουν επί της οθόνης δύο ολοκληρωμένους χαρακτήρες, χωρίς ίχνος υπερβολής, με ερμηνείες ισορροπημένες, ανθρώπινες και πραγματικές, χωρίς μανιέρες και με όλο το πάθος να αποδίδεται στα βλέμματα και στα χαμόγελα. Βέβαια, το μεγαλύτερο προτέρημα της ταινίας είναι το σενάριο αυτό καθ' εαυτό, το οποίο χειρίζεται το το τραγικό του θέμα με μια τέτοια λεπτότητα και αξιοπρέπεια, που σε κάνει να αγαπήσεις τους χαρακτήρες σαν να τους ξέρεις στ' αλήθεια, για χρόνια ολόκληρα. Με ένα λεπτεπίλεπτο χιούμορ, η ταινία ξεπερνά το πραγματικό της δράμα, αποφεύγει κάθε εύκολο μελό και γίνεται μια ταινία για την αντρική φιλία, για τους πατεράδες και εν τέλει για τον αποχαιρετισμό. Διαμάντι.