La ch'tite famille (2018)

Ελληνικός τίτλος: Η οικουγένεια

Κωμωδία των Pathé/TF1, σε σκηνοθεσία Ντανύ Μπουν, με τον ίδιο και τους Λωράνς Αρνέ, Λιν Ρενώ, Βαλερί Μπονετόν, Γκυ Λεκλύζ, Φρανσουά Μπερλεάν, Πιερ Ρισάρ. 

Ο Βαλεντέν Ντ. είναι ένας διάσημος σχεδιαστής επίπλων, με διακρίσεις και βραβεία παντού, ο οποίος θεωρείται ηγετική μορφή στον χώρο του design. Με μια καριέρα χτισμένη στο ψέμα πως είναι ορφανός, ο Βαλεντέν προσπαθούσε να κρύψει την ταπεινή του καταγωγή από τον βορρά, έχοντας ταυτόχρονα εγκαταλείψει και την οικογένειά του. 'Όμως, μια μέρα -και μάλιστα στα εγκαίνια της ρετροσπεκτίβας που είναι αφιερωμένη στο έργο του και παραμονές τη υπογραφής συνεργασίας με την αλυσίδα ξενοδοχείων Accor- το παρελθόν του επιστρέφει για να τον δαγκώσει. Ο αδελφός του, μαζί με τη γυναίκα του, την κόρη του και τη μητέρα τους εμφανίζονται από το πουθενά στα εγκαίνια ως ζωντανός εφιάλτης. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, λίγες ώρες αργότερα, ο πεθερός του θα τον χτυπήσει κατά λάθος με το αυτοκίνητο, και ο Βαλεντέν θα συνέλθει στον νοσοκομείο, έχοντας "χάσει" τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής του και έχοντας επιστρέψει στον παλιό, βόρειο, επαρχιώτικο εαυτό του. Τώρα, έχει μόνο δύο μήνες να βρει την προσωπικότητά του, διαφορετικά θα παραμείνει για πάντα σε αυτήν την κατάσταση. Το ερώτημα, όμως, είναι ποιον εαυτό θα πρέπει να βρει;

10 χρόνια μετά την τεράστια επιτυχία "Είναι τρελοί αυτοί Βόρειοι" που στη Γαλλία έσκισε σε εισιτήρια, αλλά και εδώ δεν πήγε άσχημα, ο Ντανύ Μπουν επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος και στους συμπαθείς επαρχιώτες του γαλλικού βορρά με την ιδιόμορφη βαριά προφορά. Δεν είναι sequel  η ταινία, απλά δανείζεται το κωμικό ύφος της πρώτης, μεταφέροντας όμως τους επαρχιώτες στην υψηλή παριζιάνικη κοινωνία αυτή τη φορά, ειρωνευόμενη ταυτόχρονα το δήθεν όλων αυτών των ευφάνταστων designer που κάθε εκκεντρικότητά τους θεωρείται και έργο σύγχρονης τέχνης. Ο Ντανύ Μπουν συγκεντρώνει έναν καλοκουρδισμένο κωμικό θίασο ηθοποιών, τους οποίους και σκηνοθετεί αξιοπρεπώς, αποφεύγοντας τις υπερβολικές χοντράδες, ενώ εκμεταλλεύεται και κάποια κωμικά ευρήματα του σεναρίου που συνυπογράφει με τη Σάρα Καμίνσκι (όπως, την επαναλαμβανόμενη εμφάνιση πελατών του Βαλεντέν που έχουν όλοι προβλήματα μέσης και ισχίου από τα άβολα αλλά "ντιζαϊνάτα" του έπιπλα). 

Με επίκεντρο την οικογένεια και την αλήθεια στις σχέσεις, η ταινία αποκτά και ανθρώπινη ουσία, πέρα από την πλάκα της, και παρά τον "γαλλικό" χαρακτήρα της, κατορθώνει να περνά στο κοινό. Βασικό ρόλο σε αυτό παίζει και η απόδοση στα Ελληνικά, από τον Γιώργο Λυκούδη, που μεταφράζει τις "βόρειες" φράσεις με ελληνική επαρχιώτικη γραφή, μεταφέροντας το αστείο και στη δική μας γλώσσα. Συγκινητικό είναι το φινάλε-αφιέρωμα στον Τζώννυ Χαλυντέη, με τον Πιερ Ρισάρ να τραγουδά επί αυτοσχέδιας σκηνής το "Que je t'aime", με βόρεια προφορά.