I Hate Suzie (2 Σαιζόν, 2020-2022)



Κωμική σειρά του Sky, δημιουργία των Λούσι Πρεμπλ και Μπίλυ Πάιπερ, με τους Μπίλι Πάιπερ, Λεϊλά Φαρζάντ, Ντάνιελ Ινγκς, Ναθάνιελ Μαρτέλο-Γουάιτ.

Η Σούζι Πικλς έκανε την έκπληξη ως έφηβη ποπ σταρ, η οποία στη συνέχεια βρήκε τον δρόμο της ως ηθοποιός σε μια διάσημη τηλεοπτική σειρά. Παντρεμένη πλέον και με ένα παιδί, βλέπει το σύμπαν της να κατεδαφίζεται όταν μετά από το χακάρισμα του τηλεφώνου της βγαίνουν στη φόρα φωτογραφίες της που δεν θα ήθελε ποτέ να δει κανείς. Τώρα όμως τις έχουν δει όλοι, ο άντρας της έξαλλος ζητά να μάθει τον ιδιοκτήτη του "οργάνου" στη φωτογραφία (καθώς ξέρει από το χρώμα του πως αποκλείεται να είναι το δικό του), η μάνατζέρ της παθαίνει νευρικό κλονισμό, οι δουλειές ακυρώνονται η μία μετά την άλλη και η Σούζι σε απόγνωση συνειδητοποιεί τελικά ότι δεν τη χωνεύει άνθρωπος.

Έξυπνη, γελαστική και κατά έναν παράξενο τρόπο ρεαλιστική σειρά, που στα οκτώ της επεισόδια διαπραγματεύεται τα ισάριθμα στάδια της θλίψης -της Σούζι, αφότου οι φωτογραφίες της βγήκαν φάτσα φόρα, βορά στο κοινό που τις κατασπαράζει με ηδονοβλεπτική ευχαρίστηση. Το απολαυστικό σε τούτο εδώ το βρετανικό sitcom είναι πως το γέλιο βγαίνει συνδυαστικά τόσο από τις ακρότητες των καταστάσεων (που όμως παραμένουν ακόμα και στην κωμική υπερβολή τους απόλυτα αληθοφανείς) και από τον καυστικό στα όρια της χειρουργικής ακρίβειας λόγο, ο οποίος με τη σειρά του καθορίζει χαρακτήρες και συμπεριφορές. Υπάρχει όμως κάτι ακόμα περισσότερο ουσιώδες, το οποίο πολλάκις έχω θαυμάσει σε βρετανικές και γαλλικές παραγωγές και το οποίο στην Ελλάδα δυστυχώς έχουμε ξεχάσει: η γλώσσα και η εκφορά της. Το χιούμορ στη "Σούζι" προκύπτει αβίαστα από τον τρόπο με τον οποίο η πρωταγωνίστρια χειρίζεται τα Αγγλικά, με αυτήν την ξιπασμένα ανεπιτήδευτη λαϊκή προφορά, που καθορίζει το τέμπο στα πάντα -από τις ερμηνείες μέχρι το μοντάζ. Αυτή η "φάλτσα" μουσικότητα του λόγου είναι υπεύθυνη για το πόσο αστεία ή σοβαρά ξεστομίζονται οι ατάκες, πόσο γρήγορα ή νωχελικά (ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία της Σούζι ανά πάσα στιγμή) θα εξελιχθεί η σκηνή και εν τέλει προκαθορίζει και τις αντιδράσεις των γύρω της, οι οποίοι επίσης μεταχειρίζονται τη γλώσσα ως το ύψιστο κωμικό εργαλείο στην ερμηνεία τους. Ταυτόχρονα δε οριοθετείται χωρίς πολλά-πολλά και το κοινωνικό πλαίσιο της ηρωίδας (και των πέριξ της, φυσικά), αφού πλέον ο τρόπος με τον οποίο μιλά λειτουργεί και σαν πυξίδα προς το παρελθόν και τις ρίζες της. Εκεί βρίσκεται το μεγαλείο στα σενάρια της Σούζι, εκεί εντοπίζονται και οι κόντρες στις συμπεριφορές αλλά και η κοινωνική οριοθέτηση του κάθε χαρακτήρα, έτσι όπως ορίζεται από τη σκηνοθεσία που "χορογραφείται" από τη γλώσσα. Εξαιρετικά αστεία και καυστική η σάτιρα στα media (παραδοσιακά και social), σκωπτική η ματιά στο πώς αντιλαμβανόμαστε πλέον την ψυχαγωγία, πολύ ενδιαφέρουσες οι ανθρώπινες και κοινωνικές αναφορές. Η σειρά που απέσπασε υποψηφιότητες για BAFTA μοιάζει π[ως ολοκληρώθηκε με έναν δεύτερο κύκλο μόλις τριών επεισοδίων, με τη Σούζι να προσπαθεί να κερδίσει τη χαμένη της υπόληψη συμμετέχοντας σε χορευτικό διαγωνισμό στην τηλεόραση.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)