Aquaman and the Lost Kingdom (2023) (IMAX) (3D)

Ελληνικός τίτλος: Aquaman -Το χαμένο βασίλειο

Κόμικ περιπέτεια φαντασίας των Warner/DC, σε σκηνοθεσία Τζέημς Γουάν, με τους Τζέησον Μομόα, Άμπερ Χερντ, Πάτρικ Γουίλσον, Γουίλλεμ Νταφόε, Ντολφ Λούντγκρεν, Νικόλ Κίντμαν, Τεμουέρα Μόρισον, Γιάχυα Αμπντούλ-Ματήν ΙΙ, Τζάνι Ζάο.

Ο Μπλακ Μάντα ζητά εκδίκηση από τον Άκουαμαν για τον θάνατο του πατέρα του. Με τη δύναμη της Μαύρης Τρίαινας στη διάθεσή του είναι πλέον σίγουρος πως μπορεί να κατατροπώσει τον βασιλιά της Ατλαντίδας, χωρίς να ξέρει όμως πως έχει πέσει θύμα και ο ίδιος μιας σκοτεινής δύναμης από το παρελθόν του βασιλείου. Τώρα, με τον γιο του να κινδυνεύει, ο Άκουαμαν οφείλει να επιστρατεύσει τις ηγετικές του ικανότητες αλλά και να ζητήσει τη βοήθεια του φυλακισμένου του αδελφού.

Και κάπως έτσι, ξαφνικά, ο Άκουαμαν έπαθε Θωρ. Το δεύτερο μέρος των περιπετειών του άρχοντα των βυθών δεν απέχει μόνο πέντε χρόνια από την αρχική ταινία αλλά και μίλια μακριά από το ύφος της. Στο "Aquaman" του 2018 είχαμε απολαύσει ένα ολοκληρωμένο και αυτόνομο φιλμ, κόμικ στην ουσία του, τόσο σοβαρό και τόσο ανάλαφρο όσο χρειαζόταν, καθώς ούτως ή άλλως είχε να διαχειριστεί θέματα και καταστάσεις που ήταν στο μεδούλι τους υπερβολικά. Τώρα, όμως, η ζυγαριά γέρνει προς το ανάλαφρο, κάτι που από μόνο του δεν θα ήταν κακό εάν δεν έμοιαζε πως αποποιείται το ύφος της πρώτης ταινίας ή ακόμα-ακόμα πως αυτοτρολλάρεται -ειδικά με την τελευταία σκηνή. Τέλος πάντων, αυτό θα ήταν το μικρότερο πρόβλημα του δεύτερου Άκουαμαν, δεδομένων και των υπόλοιπων προβλημάτων του σεναρίου που -εξ αιτίας ακριβώς αυτής της ελαφρότητας- δεν εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες που εμπεριέχονται στην ιστορία αυτή καθ΄ εαυτή για κάτι περισσότερο επικό. Με όλα αυτά, δυστυχώς, πάει στράφι και η υπέροχη δουλειά που έγινε στην όψη της ταινίας, καθώς τα οπτικά εφφέ πλάθουν υπέροχες εικόνες και εντυπωσιακούς κόσμους, με τη χρήση κιόλας μιας ολοκαίνουργιας παλέτας χρωμάτων που πραγματικά σε αφήνουν άφωνο. Φλούο μωβ, πράσινες και κυανές αποχρώσεις φωτίζουν μοναδικά την οθόνη, δημιουργώντας βάθος και προκαλώντας τον θαυμασμό, αλλά χωρίς μεγαλείο στην αφήγηση η εικόνα στέκει αβοήθητη και μόνη. 

Το σύνολο σχεδόν του καστ της πρώτης ταινίας επιστρέφει μεν, παραμένει σχετικά ανεκμετάλλευτο δε, την ίδια στιγμή που ο Πάτρικ Γουίλσον δείχνει φανερά αμήχανος μέσα σε όλο αυτό το υπέρ του δέον κωμικό περιβάλλον. Εκεί προς το τέλος, όταν τα πράγματα αρχίζουν να σοβαρεύουν, απολαμβάνεις πραγματικά μια επική, κόμικ ταινία, με τον Τζέησον Μομόα, ακόμα κι όταν αυτοτρολλάρεται, να φαίνεται πως έχει γεννηθεί για να παίξει αυτόν τον ρόλο. Δεδομένων πάντως των αναταράξεων στη Warner και τη DC ως προς την εξέλιξη και το μέλλον του κινηματογραφικού υπερ-ηρωικού σύμπαντος της εταιρείας, και που βγήκε η ταινία έτσι όπως βγήκε πάλι θαύμα είναι. Μάλλον έχει επέλθει η στιγμή που τόσο η DC όσο και η Marvel πρέπει να αναθεωρήσουν τις κινηματογραφικές τους παραγωγές, με την πρώτη να αντιμετωπίσει κάποια στιγμή το θέμα με τη δέουσα σοβαρότητα και οργάνωση και με τη δεύτερη να επιστρέψει το ταχύτερο δυνατό στις παλιές, καλές της ημέρες.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.