Maestro (2023)


Ελληνικός τίτλος: Ο μαέστρος

Δραματική ταινία του Netflix σε σκηνοθεσία Μπράντλεϋ Κούπερ, με τον ίδιο και τους Κάρεϋ Μάλιγκαν, Ματ Μπόμερ, Βιντσέντζο Αμάτο.

Η ζωή του κορυφαίου συνθέτη Λεόναρντ Μπέρνστάιν, φιλτραρισμένη μέσα από τη σχέση του με τη σύζυγό του, την ηθοποιό Φελίτσια Μοντεαλέγκρε, την οποία πρόδιδε συχνά για τα άλλα δύο του μεγάλα πάθη: τη μουσική και τους άνδρες.

Υπάρχουμε κι εμείς που είχαμε ξεχωρίσει -για αδιευκρίνιστους λόγους- τον Μπράντλεϋ Κούπερ από τα χρόνια τού "Alias". Είχε κάτι τόσο η ερμηνεία του όσο και το παρουσιαστικό του που φώναζαν "αστέρι" από τότε και μάλιστα σε ρόλο β', ο οποίος είχε ολοκληρωθεί πριν από τα μισά της σειράς. Όχι μόνο λαμπερό παιδί αλλά και με ταλέντο οσκαρικών προδιαγραφών, ο Μπράντλεϋ Κούπερ που έχει ήδη περάσει την πόρτα της Ακαδημίας με το "Ένα αστέρι γεννιέται", επιστρέφει με τη δεύτερη σκηνοθετική δουλειά του, την οποία οδηγεί σε μονοπάτια περισσότερο δύσκολα και προσωπικά. Με την τριπλή ιδιότητα του σεναριογράφου (μαζί με τον Τζος Σίνγκερ), του σκηνοθέτη και του πρωταγωνιστή, εξερευνά την πολυτάραχη προσωπικότητα μιας καλλιτεχνικής ιδιοφυίας, εμπνευσμένος όχι τόσο από το δημοφιλές έργο του αλλά από τους δαίμονες που τον καταδίωκαν εξ αρχής, αλλά και από τη σκοτεινιά (εξ ου και το ασπρόμαυρο στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας) που τον διαμόρφωσαν σε αυτό που εξελίχθηκε. Προσωπική υπόθεση λοιπόν η μελέτη του Λέοναρντ Μπέρνστάιν από τον Μπράντλεϋ Κούπερ, προσωπική όμως και η εξιστόρηση (φαινομενικά σε πρώτο πρόσωπο) της ζωής του σπουδαίου δημιουργού καθώς φωτίζονται πτυχές της σκέψης και του σε διαρκή εγρήγορση μυαλού του. 

Εκεί ίσως να εξηγείται μια κάποια απογοήτευση από την πλευρά του κοινού, που ακούγοντας το όνομα Μπέρνστάιν, περίμενε λαμπερές, τεχνικολόρ σεκάνς για το ανέβασμα του "Γουέστ Σάιντ Στόρυ" και αντ' αυτού βρέθηκε ενώπιον ενός διερευνητικού ψυχοδράματος. Έλα όμως που ο ίδιος δεν πολυγούσταρε τα μιούζικαλ και τις εύκολες μουσικές. Τις δύσκολες νότες καταδίωκε σαν χίμαιρες σε όλη του τη ζωή, όπως επίσης τα δύσκολα επεδίωκε να εξισορροπήσει και στη ζωή του. Ο τίτλος της ταινίας το δηλώνει ξεκάθαρα. Ο Λέοναρτ Μπέρνστάιν ήταν πάνω απ' όλα μαέστρος, μάγος της μουσικής λεπτομέρειας στην έκφραση, κυνηγός της αρμονίας, πρωτοστάτης στο αμάλγαμα των οργάνων που θα απέδιδαν τις νότες του. Υπό αυτήν ακριβώς την οπτική του μαέστρου έμοιαζε να διευθύνει και ολόκληρη τη ζωή του, με τους ανθρώπους γύρω του σαν όργανα, τα οποία χρησιμοποιούσε για να αποδοθεί η αρμονία. Όχι απαραίτητα χειριστικός αλλά σίγουρα ικανός να "κουρδίζει" το περιβάλλον του κατά τρόπο που να εξυπηρετεί τη δική του αρμονία στη ζωή, έχασε πολλές φορές το μέτρο, χάθηκε στα βάθη της μουσικής και της ψυχής του (είναι κορυφαία και καθοριστική για όλη την ταινία η σεκάνς κατά την οποία διευθύνει την ορχήστρα στην πρώτη παρουσίαση της νέας του σύνθεσης) και πλήγωσε ανθρώπους που δεν έπρεπε, θεωρώντας πως πράττει το σωστό ως προς το σύνολο της "σύνθεσης". 

Στηλοβάτης όλης αυτής της υπερβολικής ιδιοφυίας και του υπέρμετρου εγωκεντρισμού, η σύζυγός του που έδειχνε να κατανοεί τη θέση της στην ορχήστρα των ανθρώπων του άνδρα που αγάπησε, τουλάχιστον μέχρι του σημείου που δεν ένιωθε και η ίδια πόνο. Εστιάζοντας την ιστορία επάνω στη Φελίσια και στη συμβιωτική σχέση της με τον Λέοναρντ, ο Μπράντλεϋ Κούπερ υπογράφει ένα γεμάτο ανθρώπινα πάθη, λάθη, θαυμασμό και πόνο οικογενειακό πορτραίτο συμφωνικών διαστάσεων και προδιαγραφών, με αφοσίωση και κινηματογραφικό ένστικτο. Ως ηθοποιός μεταμορφώνεται στην προσωπικότητα που υποδύεται με μουσική γνώση και αντίληψη σε κάθε πτυχή της ερμηνείας του, ως σκηνοθέτης χαρίζει στην Κάρεϋ Μάλιγκαν ακόμη μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία στο ήδη πλούσιο βιογραφικό της, ενώ ως μαέστρος διευθύνει με σύνεση και δημιουργική τρέλα ένα ταλαντούχο επιτελείο συντελεστών, κατευθύνοντας με τη μπαγκέτα του κάθε ένα από τα "όργανα" της ταινίας. Μπορεί να μην απέσπασε υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας, είναι όμως υποψήφιος για Όσκαρ Α' Ανδρικού και Σεναρίου, ενώ συνολικά η ταινία διεκδικεί άλλα 5 αγαλματάκια (Καλύτερης Ταινίας, Α' Γυναικείου, Μακιγιάζ & Κομμώσεων, Ήχου και Φωτογραφίας). 7 υποψηφιότητες και στα BAFTA, συμμετοχή στο διαγωνιστικό της Βενετίας.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Fourmi (2019)

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)