Polar (2019)

Περιπέτεια των Netflix/Constantin σε σκηνοθεσία Γιόνας Άκερλουντ, με τους Μαντς Μίκελσεν, Βανέσα Χάτζενς, Κάθρυν Γουίνικ, Ματ Λούκας, Τούμπυ Ο. Φη.

Ο Ντάνκαν Βίζλα, κορυφαίος στη δουλειά του εκτελεστής επί πληρωμή, ετοιμάζεται να βγει στη σύνταξη μετά την τελευταία του αποστολή. Αποκομμένος από τον κόσμο στη μικρή πόλη όπου έχει εγκατασταθεί, σε ένα σπίτι μέσα στο δάσος, ανυπομονεί για το γεμάτο ηρεμία, πλήξη και ρουτίνα μέλλον που τον περιμένει, μολονότι το αφεντικό του έχει άλλα σχέδια. Καθώς φαίνεται, η μπίζνα με τους εκτελεστές που έχει στήσει πηγαίνει πολύ καλά για να αποπληρώνει τα μεγάλα ποσά συνταξιοδότησης που συμφωνεί με τον κάθε έναν ξεχωριστά, οπότε έχει αρχίσει ήδη να βγάζει τους παλιούς "υπαλλήλους" του από τη μέση, ώστε να κρατήσει τα λεφτά για λογαριασμό του.

Κοίτα να δεις τώρα πώς από ένα εικονογραφημένο μυθιστόρημα ("Polar: Came From the Cold", 2013, του Βίκτορ Σάντος) και από έναν πρωτάρη σε μεγάλου μήκους σκηνοθέτη με τεράστια όμως εμπειρία σε video clip και μουσικές συναυλίες ή αφιερώματα (σε πρωτοκλασάτες φίρμες) μπορεί να βγει κάτι αναπάντεχα διασκεδαστικό (αν υποθέσουμε ότι οι δολοφονίες, η βία και τα βασανιστήρια είναι διασκέδαση). Το "Polar" λοιπόν (με τίτλο που υποθέτω πως στέκει κάπου ανάμεσα στην πολική ατμόσφαιρα της κατοικίας του Βίζλα και στον γαλλικό όρο που αναφέρεται στα αστυνομικά έργα) είναι ένα ιλιγγιώδες, άγριο και ταυτόχρονα αρκούντως χιουμοριστικό δίωρο ταξίδι, το οποίο ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας και στις υποσχέσεις του. Το μουσικό παρελθόν του σκηνοθέτη είναι αυτό που προφανώς τον καθοδηγεί στον ρυθμό που ανεβοκατεβαίνει από τις ιλιγγιώδεις λούπες σε τραινάκι του λούνα παρκ στην ήρεμη αγωνία και τη σιωπή, καθώς εκμεταλλεύεται και την κομιξάδικη υπερβολή του αρχικού υλικού. Ουδείς αποζητά την αληθοφάνεια σε αυτήν εδώ την ταινία, η οποία όμως προς τιμήν της δεν εκτροχιάζεται ποτέ στην υστερική καρικατούρα. Δομημένο (ως επί το πλείστον) το σενάριο, εξυπηρετεί και τη ματιά του σκηνοθέτη, παρά τις όποιες ακρότητες που επιβάλλει το είδος, μένοντας διαρκώς προσηλωμένο στο ύφος και τις ανάγκες της ταινίας. Εννοείται πως ο Μαντς Μίκελσεν προσδίδει ειδικό βάρος στον χαρακτήρα του συνταξιοδοτημένου εκτελεστή, διατηρώντας πάντα μια πολική πραότητα στη συμπεριφορά του που κοντράρει τη σκιά στο βλέμμα. Η εναρκτήρια σεκάνς στη Χιλή είναι όλα τα λεφτά.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.