The Menu (2022)
Ελληνικός τίτλος: Το μενού
Θρίλερ της Searchlight σε σκηνοθεσία Μαρκ Μάυλοντ, με τους Άνυα Τέυλορ-Τζόυ, Ρέιφ Φάινς, Νίκολας Χουλτ, Χονγκ Τσάου, Τζάνετ ΜακΤήαρ, Πωλ Άντελστάιν, Τζων Λεγκουιζάμο.
Ο λάτρης του φαγητού Τάυλερ Λέντφορντ και η συνοδός του Μάργκο Μιλς ταξιδεύουν προς το Χώθορν, ένα αποκλειστικό εστιατόριο για λίγους και εκλεκτούς (και πλούσιους), το οποίο βρίσκεται στο ιδιωτικό νησί του διάσημου σεφ Τζούλιαν Σλόβικ. Μαζί τους, στο ίδιο σκάφος, βρίσκονται και κάποιοι ακόμα από τους μετρημένους στα δάχτυλα λάτρεις της γαστρονομίας που μπόρεσαν να εξασφαλίσουν μια θέση στο τραπέζι. Όλη η συντροφιά δηλώνει άκρως εντυπωσιασμένη από το νησί και το εστιατόριο αδημονώντας να γευθούν το κορυφαίο μενού που ο σεφ έχει ετοιμάσει για τη βραδιά. Τον ενθουσιασμό τους δεν δείχνει να μοιράζεται η Μάργκο, η οποία πιστεύει πως όλο αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα επιτηδευμένο τρυκ για δήθεν ξεχωριστές γευστικές παλέτες. Όταν μάλιστα ο σεφ αρχίζει να παρουσιάζει ένα-ένα τα πιάτα του ακραίου μενού της βραδιάς, οι αντιδράσεις της πυροδοτούν εντάσεις.
Αν το "Τετράγωνο" ήταν η ταινία που βομβάρδισε με ακραίο χιούμορ τη μπίζνα της σύγχρονης τέχνης, το "Μενού" βάζει στο πιάτο τη δηθενιά της υψηλής γαστρονομίας, με τρόμο ταρτάρ σερβιρισμένο με κουλί μαύρου χιούμορ. Μολονότι οι δύο ταινίες δεν έχουν καμία κινηματογραφική σχέση μεταξύ τους, δεν μπορείς να μην τους αναγνωρίσεις ένα κάποιο κοινό σημείο εκκίνησης, καθώς αμφότερες στοχοποιούν, σατιρίζουν και ενδεχομένως αποδομούν αυτές τις "σύγχρονες" υπερβολές που στο όνομα της αναγνώρισης και του κόστους βαφτίζουν "τέχνη" κάθε τι ακραίο και αλλόκοτο, αναδεικνύοντας τους "δημιουργούς" όλων αυτών σε επαναστάτες (με ταπεινή αιτία) δικτατορίσκους που χρεώνουν έναν σκασμό λεφτά για την τρέλα του μεγαλείου τους που όμως δεν υπάρχει. Μια τέτοια περίπτωση σχολιάζει στο "Μενού" το σενάριο των Σεθ Ράις και Γουίλ Τρέησυ, θέτοντας στο επίκεντρο αυτόν τον υπερ-διάσημο σεφ, ο οποίος επιβεβλημένος από μια επικοινωνιακή εκκεντρικότητα υπερ-κοστολογεί, τυραννά, τρομοκρατεί και εν τέλει εντυπωσιάζει ένα μάτσο ασήμαντους που νιώθουν σημαντικοί πληρώνοντας για να τους επιτρέψει να βρεθούν κοντά του. Κι αν στο "Τετράγωνο" είχε επιστρατευθεί η ακραία κωμωδία και οι χειμαρρώδεις, καυστικοί διάλογοι για να επιτευχθεί η σάτιρα, στο "Μενού" επιλέγεται η οδός του θρίλερ, και μάλιστα ενδεδυμένου με ατμόσφαιρα Άγκαθα Κρίστι, σαν κάποιους άλλους μικρούς νέγρους που εξοντώνονται δια της haute cuisine. Εκεί που διαπιστώνεις μια μικρή αμηχανία είναι στο ότι εν τέλει αυτός ο κλειστοφοβικός τρόμος που επιτάσσεται από την απειλητική παρουσία του σεφ (καταπληκτικός ο Ρέιφ Φάινς) υποβιβάζεται εν μέρει από ένα κάποιο μαύρο χιούμορ, το οποίο ναι μεν καλοδεχούμενα δηλώνει πως η ταινία δεν παίρνει και πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της, από την άλλη όμως μειώνει την ένταση, στερώντας της ενδεχομένως την ακόμη μεγαλύτερη κορύφωση της απειλής. Άριστη η επιλογή του καστ που σκιαγραφεί ολοκληρωμένα την περιγραφή των συνδαιτημόνων, αποστασιοποιημένα έξοχη η Άνυα Τέυλορ-Τζόυ, η οποία σαφώς και επιβάλλει την παρουσία της σε κάθε της εμφάνιση στην οθόνη, άκρως λειτουργική η σκηνογραφία μαζί με κάθε λεπτομέρεια της καλλιτεχνικής διεύθυνσης, σωστά μετρημένο το τέμπο στην οδό της κλιμάκωσης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου