Le mystère Henri Pick (2019)

Ελληνικός τίτλος: Το μυστήριο του κυρίου Πικ

Κομεντί μυστηρίου της Gaumont σε σκηνοθεσία Ρεμί Μπεζανσόν, με τους Φαμπρίς Λυκινί, Καμίγ Κοτέν, Αλίς Ισαάζ, Μπαστιέν Μπυγιόν, Ζοσιάν Στολερύ, Άστριντ Γουέτναλ.

Σε ένα μικρό χωριό στη Βρετάνη υπάρχει μια βιβλιοθήκη που φιλοξενεί τα απορριφθέντα χειρόγραφα συγγραφέων. Εκατοντάδες έργα που δεν εκδόθηκαν ποτέ, βρίσκονται σκονισμένα στα ράφια της, αποτελώντας έναν μικρό ανεξερεύνητο θησαυρό για όποιον ενδιαφέρεται να ψάξει. Και αυτό κάνει η νεαρή Νταφνέ Ντεσπερό, υπεύθυνη σε εκδοτικό οίκο των Παρισίων που επιστρέφει στην περιοχή για να επισκεφθεί τον πατέρα της, μαζί με τον αρραβωνιαστικό της. Καθώς χαζεύει στα ράφια αυτής της ιδιότυπης βιβλιοθήκης, η προσοχή της πέφτει σε έναν κόκκινο φάκελο με το χειρόγραφο ενός μυθιστορήματος που όταν το διαβάζει συναρπάζεται. Αποδεικνύεται πως το βιβλίο το είχε γράψει ο Ανρί Πικ, πιτσαδόρος του χωριού, νεκρός εδώ και κάποια χρόνια. Η χήρα και η κόρη του δίνουν την άδεια να εκδοθεί -το ίδιο έκπληκτες και αυτές με αυτή την κρυφή φάση της ζωής του ανθρώπου τους- και "Οι τελευταίες ώρες μιας ιστορίας αγάπης" γίνονται το λογοτεχνικό γεγονός της χρονιάς. Ο μοναδικός που δεν δείχνει να πείθεται από αυτήν την τόσο ρομαντική ιστορία ενός άγνωστου συγγραφέα που ανακαλύφθηκε κατά τύχη, είναι ο Ζαν-Μισέλ Ρους, κριτικός λογοτεχνίας και παρουσιαστής μιας σχετικής εκπομπής στην τηλεόραση. Όταν δε εκφράζει δημόσια τις επιφυλάξεις του -και μάλιστα με έντονο και αρκούντως ειρωνικό τρόπο- κατά τη διάρκεια της εκπομπής του, το κανάλι τον απολύει, η γυναίκα του τον χωρίζει και εκείνος βάζει σκοπό της ζωής του να αποκαλύψει το μυστήριο αυτού του κυρίου Πικ. Μάλιστα, στο πλευρό του έχει τον πλέον αναπάντεχο σύμμαχο, την κόρη του φερόμενου ως συγγραφέα, η οποία θέλει και αυτή να μάθει την αλήθεια.

Θέλω να κρατήσω κάτι βασικό από τον κ. Πικ: οι Γάλλοι κάνουν ταινία για ένα βιβλίο και τη λογοτεχνική αγορά της χώρας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από εκεί για να έχουμε μια αίσθηση θεματολογίας,αισθητικής και ενδιαφέροντος του σινεμά της Γαλλίας. Μάλιστα, την ταινία δεν τη γυρίζει κανένας πονεμένος ανεξάρτητος, αλλά ο κολοσσός Gaumont, ενώ το θέμα της δεν ευλογάει τα γένια του, αλλά αντιθέτως βλέπει με αρκετό σκεπτικισμό όλη αυτή τη λογοτεχνική μπίζνα στη χώρα και τη δηθενιά που την ακολουθεί. "Η Γαλλία έχει περισσότερους συγγραφείς από ό,τι αναγνώστες" ακούγεται να λέει η διευθύντρια του εκδοτικού οίκου κάποια στιγμή στην ταινία. 

Βέβαια δεν είναι αυτό το θέμα της ταινίας, μην ανησυχείτε. Ο κ. Πικ δεν καταπιάνεται με τίποτα προβληματισμούς περί λογοτεχνίας και συγγραφέων. Φιλμ μυστηρίου είναι, κατά τη διάρκεια του οποίου ψάχνουμε να βρούμε τον ένοχο, μόνο που στην περίπτωσή μας, ένοχος είναι ο πραγματικός συγγραφέας αυτού του βιβλίου που γίνεται ξαφνικά φαινόμενο και από τα σκονισμένα ράφια βρίσκεται να κυκλοφορεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Αδυσώπητος και εμμονικός ερευνητής της αλήθειας ο Φαμπρίς Λυσινί, απολαυστικός όπως πάντα, στον ρόλο του κριτικού λογοτεχνίας που μεταμορφώνεται σε αδυσώπητο ντετέκτιβ, ορκισμένου να αποκαλύψει την αλήθεια. Παίζοντας με το βλέμμα, το σώμα αλλά πρωτίστως τη στίξη με την οποία χορογραφεί τον λόγο του, ο Λυσινί κάνει ακόμα μία ταινία δική του, αποδεικνύοντας πως παραμένει ένας από τους μεγάλους ηθοποιούς της Γαλλοφωνίας. 

Το σενάριο βασίζεται και αυτό στον λόγο και τη γλώσσα, ανεβάζοντας τον ρυθμό της απόλαυσης και της χιουμοριστικής έντασης, χωρίς να γίνεται ποτέ σαχλό, ενώ αρωγός του είναι και το μοντάζ που χρονογραφεί την κάθε σεκάνς χωρίς ούτε ένα δευτερόλεπτο πεταμένο. Εντάξει, η αποκάλυψη του μυστηρίου δεν θα σας αλλάξει τη ζωή, έχει όμως βάση και εν πολλοίς αποτελεί και αυτή ένα σχόλιο επί του λογοτεχνικού γίγνεσθαι της χώρας και της δηθενιάς που το αμπαλάρει. Είναι απολαυστικό αυτό το μυστήριο του πιτσαδόρου κ. Πικ, έχει ψυχούλα και μια δομημένη γεωμετρία στην αφήγησή του, που μαζί με την πρωτότυπη ιστορία του σε κερδίζουν από την αρχή.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.