Le grand bain (2018)

Ελληνικός τίτλος: Κολύμπα ή αλλιώς βυθίσου

Κομεντί του Studiocanal, σε σκηνοθεσία Ζιλ Λελούς, με τους Ματιέ Αμαλρίκ, Γκιγιώμ Κανέ, Βιρζινί Εφιρά, Ζαν-Υγκ Ανγκλάντ, Μπενουά Πελβούρντ, Λεϊλά Μπεκτί, Μαρίνα Φόις, Φιλίπ Κατρίν.

Ο Μπερτράν πάσχει από κατάθλιψη τα τελευταία δύο χρόνια, αφότου έχασε τη δουλειά του. Η γυναίκα του τον στηρίζει, αλλά η κόπωση στην οικογένειά τους είναι εμφανής. Κάποια ημέρα, στην πισίνα της πόλης του, διαβάζει μια αγγελία που ζητά μέλη για την ομάδα συγχρονισμένης κολύμβησης αντρών, και μέσα στην πίκρα του και την απογοήτευσή του, αποφασίζει να λάβει μέρος. Έτσι, γνωρίζεται με μια παρέα συνομηλίκων του, που ο καθένας κουβαλάει τον δικό του σταυρό, αλλά και τη γοητευτική προπονήτριά τους, που τους διαβάζει ιστορίες και τους έχει μη στάξει και μη βρέξει. Το ραντεβού της Πέμπτης αποδεικνύεται σωτήριο για τον Μπερτράν που ανάμεσα σε αυτούς τους άντρες νιώθει λιγότερο χαμένος και αποτυχημένος, αφού μοιράζονται μαζί του την ίδια απογοήτευση, την ίδια αδιαφορία και τον ίδιο χλευασμό από το περιβάλλον τους. Είναι αυτοί ενάντια στους μάτσο παίκτες του πόλο με τα υπέροχα κορμιά και τη νεανική τους φρεσκάδα. Είναι αυτοί ενάντια σε όλους όσοι τους κοροϊδεύουν γιατί δεν τα πήγαν καλά στη ζωή τους. Είναι αυτοί ενάντια στους επιτυχημένους και τους αποδεκτούς. Είναι αυτοί ενάντια στον κόσμο. Και πεδίο μάχης τους, η πισίνα.

Τρυφερή, ανάλαφρη και γλυκόπικρη ταινία που σου ζεσταίνει την καρδιά είναι τούτη εδώ η γαλλική παραγωγή που έκανε τρελά εισιτήρια στη χώρα της και που συγκεντρώνει ένα υπέροχο καστ σε υπέροχες ερμηνείες. Μπορεί να φαντάζει αναμενόμενο σε ορισμένα σημεία του και ενδεχομένως το φινάλε να δείχνει υπερβολικό, όμως ξέρετε κάτι; Έχει το φινάλε που όλοι μας θέλαμε. Θυμηθείτε με όταν δείτε την ταινία, και πείτε μου, με το χέρι στην καρδιά, αν το τέλος της ταινίας δεν είναι αυτό που θέλατε κι εσείς, αν δεν είναι αυτό που αξίζει σε όλους αυτούς τους ταλαίπωρους χαρακτήρες που παίρνουν δύναμη ο ένας από τον άλλον και που χρειάζονται απεγνωσμένα έναν σκοπό και ένα σημείο αναφοράς. Αυτός ο σκοπός ίσως να δικαιολογεί και το (μοναδικό) αδικαιολόγητο του σεναρίου: τον λόγο δηλαδή που μια χούφτα ατσούμπαλοι μαντράχαλοι αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη συγχρονισμένη κολύμβηση. Ουδείς μας το εξηγεί ποτέ, αλλά κατά έναν περίεργο λόγο, βγάζει νόημα. Μάλλον είδαν φως και μπήκαν. Μέσα σε μια απόγνωση και βαθιά κούραση από την καθημερινότητά τους, βρέθηκαν να πλατσουρίζουν παρέα μέσα σε μια πισίνα, ίσως και για να χαλβαδιάζουν την όμορφη προπονήτρια. Όντως, ο λόγος δεν εξηγείται ποτέ. Είναι μια σύμβαση που αποδέχεσαι, όμως, και πας παρακάτω. Γιατί όλο το παρακάτω είναι που σε κερδίζει.

Το σενάριο αναπτύσσει πλήρως τους χαρακτήρες που όλοι τους παρουσιάζονται σε εμάς χωρίς κενά, ώστε να αντιλαμβανόμαστε πλήρως τις πράξεις και τις αντιδράσεις τους. Οι άρτια δουλεμένοι διάλογοι ενισχύουν την προσωπικότητα του καθενός ενώ ταυτόχρονα ανεβάζουν τον πήχυ του χιούμορ, συνεπικουρούμενοι από το μοντάζ που δουλεύει ρολόι, υπογραμμίζοντας το χιούμορ και το αστείο, τονίζοντας τη δραματικότητα αλλά και εντυπωσιάζοντας εκεί προς το φινάλε. Άξιος μαέστρος όλων αυτών ο Ζιλ Λελούς που σκηνοθετεί με μέτρο, τέμπο και πεντακάθαρη ματιά τους ήρωές του, αναδεικνύοντας μέσα από το φιλμ την εύθραυστη φύση των μεσήλικων ανδρών του σήμερα. Νιώθουν όλοι άχρηστοι, κυριολεκτικά, λες και η παρουσία τους δεν έχει κανένα νόημα για τους δίπλα και για τον κόσμο ολόκληρο. Λες και ο κύκλος τους ολοκληρώθηκε και παραμένουν στάσιμοι χωρίς στόχο και προοπτική. Μέσα στην πισίνα όμως, μέσα σε αυτό το μεγάλο μπάνιο (όπως είναι και ο πρωτότυπος τίτλος του φιλμ) αναγνωρίζουν και πάλι τη δύναμή τους, επενδύουν σε αυτό το αντρικό δέσιμο που είχαν απολέσει, και ξαφνικά, μέσα από κάτι που όλοι θεωρούν ελάχιστα αντρικό, γίνονται πάλι οι άντρες που ονειρεύονταν να γίνουν. Σκέτη απόλαυση.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.