CODA (2021)


Ελληνικός τίτλος: CODA -Στον ρυθμό της καρδιάς

Δραματική κομεντί των Apple TV+/Pathé σε σκηνοθεσία Σίαν Χέντερ, με τους Εμίλια Τζόουνς, Μάρλι Μάτλιν, Τρόυ Κότσουρ, Ντάνιελ Ντουράντ, Εουχένιο Ντερμπέζ, Φέρντια Γουώλς-Πήλο.

Παιδί κωφών ενηλίκων, όπως δηλώνουν και τα αρχικά του τίτλου (Child of Deaf Adults), η Ρούμπυ Ρόσσι μεγαλώνει με το στίγμα των γονιών και του αδελφού της, μοναδική στο σπιτικό που ακούει και μιλάει. Με μια σκληρή καθημερινότητα που ξεκινά στις 3 τα χαράματα για να ακολουθήσει πατέρα και αδελφό στην ψαρότρατα και να συνεχίσει μετά στο σχολείο, η Ρούμπυ έχει μάθει να βάζει τις δικές της ανάγκες σε δεύτερο πλάνο, χωρίς όμως και να γκρινιάζει γι' αυτό. Μεγαλωμένη σε ένα περιβάλλον αγάπης, έχει μάθει πλέον να τη δέχεται και να τη μοιράζει απλόχερα, κόντρα στις αντιξοότητες της καθημερινότητας. Μόνο που όλα αλλάζουν, όταν στα υποχρεωτικά μαθήματα επιλογής που οφείλουν να παρακολουθήσουν στο σχολείο, ακολουθεί την καρδιά της και μαζί το αγόρι το οποίο γλυκοκοιτάζει και γράφεται στη χορωδία για να περνά κάποιες ώρες μαζί του. Το τραγούδι ανέκαθεν το αγαπούσε, όμως τώρα, με την παρότρυνση του καθηγητή της μπορεί να ελπίζει σε μια υποτροφία στο μουσικό κολλέγιο του Μπέρκλι, κάτι που σημαίνει όμως πως θα πρέπει να αφήσει μόνη την οικογένειά της.

Η "Οικογένεια Μπελιέ" μεταφράζεται εις την αμερικανικήν και ταυτόχρονα μετατρέπεται σε μια πανίσχυρη συναισθηματικά και κινηματογραφικά ταινία που ενδεχομένως να ξεπερνά και την πρωτότυπη. Η Σίαν Χέντερ στη σκηνοθεσία και το σενάριο κάνει εξαιρετική δουλειά και μεταφέρει την ουσία και την ψυχή της ταινίας από τις φάρμες της γαλλικής εξοχής στο άλγος των ψαράδων της Μασαχουσέτης, στοιχείο επάνω στο οποίο στηρίζει την κοινωνική προέκταση του φιλμ καθώς και τη δραματική του αληθοφάνεια. Ακροβατώντας με μαεστρία μεταξύ της κομεντί και του ρεαλιστικού δράματος και έχοντας στη διάθεσή της ένα εξαιρετικό καστ, η σκηνοθέτις μένει προσηλωμένη στο θέμα της με αγάπη και ακρίβεια, γνωρίζοντας άριστα τον τρόπο να εναλλάσσει το χαμόγελο με τη συγκίνηση. Αστείο, διακριτικά τραγικό, σπαρακτικό στις στιγμές του, μα πάνω από όλα βαθιά ανθρώπινο, το CODA ασκεί κριτική, σχολιάζει, αγαπά αλλά προκαλεί και αμηχανία στους ψυχρούς παρατηρητές, παρουσιάζοντας με τρόπο καθάριο μια πραγματικότητα πολλών που όλοι εμείς ούτε που έχουμε φανταστεί. Η μαγκιά όμως μέσα σε όλο αυτό είναι πως το πράττει με λεπτότητα, περηφάνια και πρωτίστως χωρίς να κουνά ποτέ το δάχτυλο σε κανέναν.

Πολύ καλή η Εμίλια Τζόουνς σε μια πεντακάθαρη ερμηνεία, υποδύεται τη 18χρονη Ρούμπυ που μεταμορφώνεται μπροστά στα μάτια μας από κουρασμένη και μοναχική έφηβη σε ώριμη νεαρή γυναίκα που αποφασίζει μόνη για τον εαυτό της. Γοητευτικός, με άνεση και με πυγμή, ο Ντάνιελ Ντουράντ αποδίδει με πάθος και παράπονο τον ρόλο του αδελφού της, ενώ η εκκεντρική παρουσία του καθηγητή της χορωδίας επιτρέπει στον Εουχένιο Ντερμπέζ να φανεί πραγματικός μέντορας της ηρωίδας μας. Συναρπαστικά γραμμένοι οι ρόλοι της μαμάς και του μπαμπά, δίνουν την ευκαιρία από τη μία στη Μάρλι Μάτλιν να επιστρέψει στην οθόνη με μια μεστή και ουσιαστική ερμηνεία μέσα από τις σιωπές της, και από την άλλη στον απρόσμενα ορμητικό και εκρηκτικό Τρόυ Κότσουρ να κλέψει άνετα την παράσταση με όλο αυτό το άσβεστο πάθος που συνοδεύει κάθε κίνηση και κάθε σύσπαση του προσώπου του. Αγρίμι μα και τρυφερός σαν κουτάβι, καταπονημένος αλλά περήφανος, φοβισμένος αλλά και αφοσιωμένος πάτερ φαμίλιας, ο Φρανκ που υποδύεται είναι ρόλος αξέχαστος καθώς τον ερμηνεύει εκκωφαντικά χωρίς όμως να ακούγεται ούτε λέξη. Βέβαια, για να μην ξεχνάμε και τη δύναμη του πρωτότυπου σεναρίου της γαλλικής ταινίας, οι δύο μεγαλύτερες σκηνές και τούτης εδώ της ταινίας εξακολουθούν να παραμένουν η συναυλία της χορωδίας στο σχολείο την οποία δεν ακούμε ποτέ καθώς μπαίνουμε στη θέση των γονιών της Ρούμπυ και φυσικά η οντισιόν για το κολλέγιο, όταν η μικρή μεταφράζει το τραγούδι της στη νοηματική. 

Υποψηφιότητες για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Β' Αντρικού (Τρόυ Κότσουρ), Διασκευασμένου Σεναρίου.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις κομεντί, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano εδώ.
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Θέατρο - Έρωτας-Κόκκινο Φιλί -Κεφάλαιο ΙΙΙ (2024)