Flugt (2021)

Ελληνικός τίτλος: Φυγή

Ντοκυμανταίρ κινουμένων σχεδίων σε σκηνοθεσία Γιόνας Πόχερ Ρασμούσεν.

Η αληθινή ιστορία ενός άντρα που ένιωσε πως οφείλει να κλείσει τους λογαριασμούς με το παρελθόν του ώστε να μπορέσει να ταχτοποιήσει το μέλλον του. Ο Αμίν, ασυνόδευτος πρόσφυγας από το Αφγανιστάν μέσω Ρωσίας, σήμερα στα 36 του, ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του σε έναν φίλο του δημοσιογράφο, αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά λεπτομέρειες για τη φυγή του αλλά και αλήθειες για την οικογένειά του, τις οποίες για λόγους επιβίωσης κρατούσε κρυφές. Ακαδημαϊκός σήμερα, έτοιμος να ξεκινήσει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του μαζί με τον σύζυγό του, ο Αμίν ανοίγει την καρδιά του μέσα από μια συγκλονιστική αφήγηση έτοιμος πλέον να διεκδικήσει την ειρήνη με τους γύρω του αλλά και με τον εαυτό του.

Απρόσμενη ταινία, τόσο σε ύφος όσο και ως προς την εμφάνισή της, το "Flee" αποτελεί ένα ευτυχές αμάλγαμα ειδών, καθώς η τεκμηρίωση συναντά τη μυθοπλασία μέσα από τα κινούμενα σχέδια που όμως διακόπτονται βίαια κάποιες φορές από φιλμ αρχείου, τα οποία την απογειώνουν σε ρεαλισμό και τη μετατρέπουν σε ντοκουμέντο και παράλληλα κατάθεση ψυχής. Με ένα εξαιρετικό σενάριο που ταξιδεύει από το παρόν στο παρελθόν, ενώ δεν διστάζει να κάνει και βήματα προς το μέλλον, η ιστορία του Αμίν αποκτά σάρκα και οστά (πόσο ειρωνικό αν σκεφτεί κανείς πως πρόκειται για ταινία κινουμένων σχεδίων) καθώς η αφήγηση του ενήλικα εαυτού του ντύνεται από τη δραματουργική απεικόνιση των γεγονότων εκείνων που τον οδήγησαν εδώ. Από τα παιδικά του, ανέμελα χρόνια στο Αφγανιστάν, μέχρι τη φυγή της οικογένειάς του προς τη Ρωσία όπου έζησε τον εφιάλτη της προσφυγιάς και τον κίνδυνο της φυγής προς τη Δανία, η ιστορία συναρπάζει, συγκινεί και συγκλονίζει με την αλήθεια της αλλά και την ευφυή της κινηματογράφηση. Η ιδέα της χρήσης κινουμένων σχεδίων επιτρέπει την απρόσκοπτη μετακίνηση μέσα στον χρόνο και όσο κι αν φαίνεται παράξενο ενισχύει τον ρεαλισμό του εγχειρήματος, που ενδεχομένως δεν θα ήταν ο ίδιος εάν είχαμε ηθοποιούς να αναπαριστούν τις σκηνές του παρελθόντος, έναντι της on camera αφήγησης του ήρωά μας. Αληθινό, σκεπτόμενο σινεμά, επίκαιρο όσο ποτέ και μαζί πλήρες αρετών στη σκηνοθεσία και το σενάριο αλλά και στην όψη, με το "χειροποίητο" σκίτσο να μοιάζει με 16άρι φιλμάκι από οικιακή κάμερα. 

Η ταινία απέσπασε τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ, σε τρεις άσχετες μεταξύ τους κατηγορίες, οι οποίες εάν δεν με απατά η μνήμη μου πρώτη φορά συνυπάρχουν: Ντοκυμανταίρ, Κινουμένων Σχεδίων, Διεθνούς Ταινίας.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.